ขืนทำ จะช้ำใจ

Sornpraram

1. อย่าเป็นนักจับผิด

คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่าหลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น

ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง 'กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก'

คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส 'จิตประภัสสร'

ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี'แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข'



2. อย่ามัวแต่คิดริษยา

'แข่งกันดี ไม่ดีสักคน ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน'

คนเราต้องมีพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา

คนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า 'เจ้ากรรมนายเวร' ถ้าเขาสุข

เราจะทุกข์ ฉะนั้น เราต้องถอดถอนความริษยาออกจากใจเรา

เพราะไฟริษยา เป็น 'ไฟสุมขอน' (ไฟเย็น) เราริษยา 1 คน

เราก็มีทุกข์ 1 ก้อน เราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเรา

โดยใช้วิธี 'แผ่เมตตา'หรือ ซื้อโคมมา แล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยา

แล้วปล่อยให้ลอยไป



3. อย่าเสียเวลากับความหลัง

90% ของคนที่ทุกข์

เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ 'ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น'

มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้น

เขาพร้อมแบกเครื่องเคราต่างๆ ไว้ที่หลังขึ้นไปด้วย ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว

จงปล่อยมันซะ'อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน'

'อยู่กับปัจจุบันให้เป็น' ให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี'สติ'

กำกับตลอดเวลา



4. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

'ตัณหา' ที่มีปัญหา คือ ความโลภ

ความอยากที่เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ

ธรรมชาติของ ตัณหา คือ 'ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม'



ที่มา..http://www.bloggang.com

Metha

ขอบคุณครับ

Sornpraram

อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ

'ตัณหา' ที่มีปัญหา คือ ความโลภ

ความอยากที่เกินพอดี


เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วยน้ำ


ไฟไม่เคยอิ่มด้วยเชื้อ

ธรรมชาติของ ตัณหา


คือ 'ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม'

Sornpraram