เรื่องเล่าลี้ลับในวังเจ้านาย

รามเทพ

เรื่องเล่าแสนประหลาดจากพระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน  เกิดขึ้นมานมนาน....










พระที่นั่งนี้สร้างขึ้นตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๑ เป็นพระที่นั่งองค์ประธานของหมู่พระมหามณเฑียร ในสมัยรัชกาลที่ ๕ เมื่อมีการก่อสร้างพระที่นั่งจักรีแล้วเสร็จ รัชกาลที่ ๕ และพระบรมวงศานุวงศ์ได้เสด็จย้ายจากที่ประทับเดิม มาประทับที่พระที่นั่งองค์นี้ และได้ทรงโปรดให้เขียนภาพพระบรมสาทิสลักษณ์ ของรัชกาลต่างๆ ไว้ในมุขกระสัน (มุขที่เชื่อมระหว่างพระที่นั่งองค์หนึ่ง กับอีกองค์หนึ่ง)







เวลานั้น สมเด็จเจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถฯ ยังทรงพระเยาว์และทรงซุกซนมาก ขณะที่ประทับเล่นอยู่บริเวณห้องไพรเวทและมุขกระสัน พระองค์ทรงวิ่งเล่นไปมาภายในพระที่นั่งจักรพรรดิพิมานโดยที่พระพี่เลี้ยงก็ตามไม่ทัน หาพระองค์ท่านไม่เจอ ประมาณครูใหญ่พระองค์ถึงกลับมาเองพร้อมกับเล่าให้พระพี่เลี้ยงฟังว่า ทรงเห็นตาอ้วนนั่งอยู่ในพระที่นั่งฯ แล้วเดินหายไปในบริเวณที่ประดิษฐานพระบรมสาทิสลักษณ์ของพระมหากษัตริย์รัชกาลก่อน ด้วยความที่เป็นเจ้าฟ้า ท่านจึงตะโกนเรียกว่า "นั่นใคร...ออกมาเดี๋ยวนี้" ปรากฏว่าก็ไม่มีใครออกมา




จนมาวันหนึ่งสมเด็จจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถฯ กำลังเสด็จไปเฝ้ารัชกาลที่ ๕ ทรงดำเนินผ่านห้องที่มีพระบรมสาทิสลักษณ์รัชกาลที่ ๓ แขวนอยู่ พอทอดพระเนตรก็รับสั่งว่า "นี่ไงตาอ้วน..." จนความทราบไปถึงสมเด็จพระนางเจ้าสว่างวัฒนาฯ (พระมาตุจฉา/สมเด็จป้า) พระนางจึงมีรับสั่งถามเรื่องราว และทรงเดาว่าคงเป็น รัชกาลที่ ๓ ปรากฏพระองค์ให้เห็น จึงทรงให้นางพระกำนัลจัดดอกไม้ธูปเทียน ไปถวายสมเด็จเจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถฯ เพื่อทรงไปขอขมาลาโทษรัชกาลที่ ๓ ที่ทรงล่วงเกิน เข้าไปวิ่งเล่นเอะอะในที่ที่พระองค์เคยประทับ


การปรากฏพระองค์ของรัชกาลที่ ๓ ให้สมเด็จเจ้าฟ้าจักรพงษ์ภูวนาถฯ ได้ทอดพระเนตร ณ พระที่นั่งองค์นี้ ยิ่งเป็นการแสดงให้เห็นว่าพระวิญญาณของพระองค์ท่านยังคงสถิตย์อยู่ที่นี่ อาจจะเพราะความที่ทรงผูกพันหรือเปล่าก็ไม่รู้ชัดแต่ที่รู้ก็คือ พระองค์ทรงเคยประทับที่พระที่นั่งองค์นี้มาตลอดพระชนม์ชีพและทรงเสด็จสวรรคตที่พระที่นั่งองค์นี้ด้วย


ที่มา: t-pageant.com