ตำนาน เสือสมิง

ธี

Sornpraram

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-23 15:58

คุณธี ไม่มีเรื่องเล่า เสือสมิงบ้างหรอ  

ธี

มีครับ..... แต่คนละแบบกับที่อ่าน ผมเคยลงไว้ เป็นเรื่องเล่าบรรพบุรุษของผมเองผ่านยายของผมครับ ยายผมท่านเล่าว่า เสื่อสมิงมี 2 แบบ คือ เสือที่กลายร่างเป็นคนได้ กับคนที่กลายร่างเป็นเสือได้ กรณีที่ 2 อาจเกิดได้ 2 แบบ คือ คนที่มีอาคมแกร่งกล้าก็กลายร่างเป็นเสือได้แต่เป็นประเภทดุร้าย อีกประเภทหนึ่งคือคนที่มีอายุยืนยาว สร้างบุญบารมีมากๆ จนถึงกับมีบุญไม่มีวันตาย(อมตะ) แต่คนเหล่านี้ไม่สามารถคงร่างเป็นคนต่อไปได้ ต้องเปลียนแปลงตนเอง(เหมือนหนังเรื่อง ลีดซิ ที่เข้าฉายพูดถึงเลยครับ) จนเป็นเสือสมิง(ไม่ดุร้าย) และจะตายเมื่อสิ้นศาสนาด้วยไฟบรรไลกันต์ที่ล้างโลก คนไม่สามารถพบเห็นได้เพราะพวกเหล่านี้อาศัยอยู่ในป่าเขาและกัมบังกายได้ ถ้าเขาจะให้เห็นก็สามารถปรากฎได้ คนทั่วไปไม่รู้ มักรวมกันเป็นประเภทที่มีอาคมและกลายร่างเป็นเสือ

ผมขอเล่าเกี่ยวกับความเชื่อที่บ้านผมก่อน.....ธรรมเนียมปฏิบัติสืบต่อกันมาว่า เมื่ออายุสมควร ผู้ชายต้องบวชพระ ผู้หญิงต้องบวชชี(โกนหัว) ถ้าไม่บวชจะมีผู้มาเตือน เหมือนลุงผม ไม่ย่อมบวช จนเจอกับตนเอง ในขณะที่ลุงจะออกจากบ้าน ปรากฎผู้ชายคนหนึ่งตัวใหญ่มาก เอามือสองข้างจับประตูและพูดว่า "มึงจะบวชไม่บวช" และหายไป ลุงตกใจต้องมาหายาย และยายก็ต้องจุดธูปเทียนบอกกล่าวให้ ยายเล่าให้ผมฟังว่า คงเป็นพระกาฬ (ที่บ้านผมนับถือครับ) ท่านต้องการเตือนให้ลุงบวช เพราะเป็นธรรมเนียมของบ้านที่จะให้ลูกหลานสืบทอดพระพุทธศาสนา ก็มีบางคนที่บวชไม่สึกครับ ตายในผ้าเหลืองเลย ผมเองก็คิดจะบวชไม่สึกเหมือนกัน ถ้าลาออกจากราชการแล้ว

ที่เล่าเรื่องนี้เพราะเกี่ยวกับการเรื่องที่บ้านผมที่นับถือพระ เทวดา และเชื่อเรื่องบุญกรรมมากเป็นพิเศษ ตระกูลทางยายผมอายุยืนยาว 90 ปีขึ้นไป บางคนเช่นทวดหญิงอายุถึง 114 ปี (ตาย) ขนาดแก่แล้วมองไม่เห็นท่านก็เดินไปวัดทุกวัน ไม่มีคนไปด้วย ท่านก็เดินไปคนเดียว จนต้องปิดประตูบ้านไม่ให้ไป(กลัวถูกรถชน) และนำอาหารที่ท่านจัดไปวัดให้...... เรื่องนี้เกี่ยวกับเสือสมิงเพราะยายผมเล่าเกี่ยวกับเสือสมิงที่เป็นบรรพบุรุษของผมว่า สมัยยายเด็กๆ มีพ่อของทวดของพ่อยาย ท่านอายุยืนมากมีหลาน เหลน โหลน... ยายว่าอายุอาจประมาณ 150 ปีขึ้นไปได้(ทวด) วันหนึ่งท่านต้องการไปอยู่ที่ชายป่า ลูกหลานจึงสร้างกระท่อมให้ และผลัดกันนำอาหารไปให้ แรกๆท่านก็ออกมากิน นานๆเข้า ได้ยินเสียงให้วางอาหารที่ชายเรือนหน้ากระท่อม ลูกหลานสงสัยก็แอบดู ปรากฎว่า ท่านออกมาแต่มีขนตามร่างกายเป็ขนสัตว์ลายของเสือ เอาอาหารไปให้ทุกครั้งก็แอบดูครับ จนท่านคลานออกมา มือหุบเข้าไป ขาเริ่มกลายเป็นขาสัตว์ ต่อมาก็ก็กลายเป็นเสือเต็มตัวแต่ไม่มีหาง คืนหนึ่งทุกคนได้ยินเสียงเสือร้องลั่นชายป่า แต่ไม่มีใครไปดู หลังจากวันนั้น เอาอาหารไปให้ก็เห็นเสือออกมากินอาหาร แต่มีหางสมบูรณ์แล้ว ทุกคนเลยคุยกันว่า ท่านร้องเพราะเจ็บที่หางงอกออกมา วันหนึ่งท่านเขาฝันบอกลูกหลานว่า ท่านจะไปแล้วมีอะไรก็จุดธูปบอก ท่านจะมาช่วย ลูกหลานไปดูที่กระท่อม ปรากฎไม่มีตัวท่านอยู่ จนกระทั้งวันหนึ่ง มีเสือมากินวัว ลูกหลานจึงจุดธูปบอกกล่าว ท่านมาเข้าฝันว่า พรุ่งนี้ไปที่ชายนา มีเสือ 2 ตัวสู้กันอยู่ ตัวมันใหญ่กว่าท่านมาก ท่านอาจสู้มันไม่ได้ ให้ช่วยท่านด้วย ท่านจะเป็นตัวที่อยู่ด้านตะวันตก รุ่งเช้าลูกหลานไปดูที่ชายนา ปรากฎมีเสือ 2 ตัวสู้กันอยู่ แต่ไม่มีใครกล้ายิงหรือช่วยเพราะกลัวถูกทวด ใครหาอะไรได้ก็นำมาตีบ้างก็โหร้อง จนเสืออีกตัวตกใจหนีไป ท่านก็เข้าไปในกระท่อม ต่อมาก็เข้าฝันว่า ท่านจะไปแล้ว ลูกหลานไปที่กระท่อมก็ไม่พบ ยายผมบอกว่าที่บริเวณกระท่อมปัจจุบัน ใครยิงสัตว์หล่นแถวนั้นจะหาไม่พบสัตว์ที่ถูกยิง และให้โทษต้องขอขมาจึงหาย คงมีคนหลายคนรู้จัก"ปู่เจ้าสมิงพลาย" ซึ่งเข้าใจว่า คนกลายร่างเป็นเสือ และมีคาถาเวทย์มนต์สูง ลิลิทพระลอก็พูดถึงความศรัทธาในปู่เจ้าสมิงพลาย ซึ่งท่านน่าจะเป็นคนที่มีสภาพเดียวกับแบบที่ผมเล่าก็ได้ ....เพราะไม่มีใครรู้ที่มาแต่รูว่า เป็นบรมครูด้าเวทย์มนต์คาถาและเสน่ห์
ผมเคยรับรู้ว่า มีทวดเสือที่เป็นคนอิสลามผัวเมียกลายร่างเป็นเสือสมิง ก็น่าจะเป็นประเภทเดียวกัน....ปล. ความเชื่อครับพิจารณา...

เรื่องนี้ยายเล่าให้ฟังสมัยเด็กว่า หากเราสะสมบุญมากๆ มั่นทำไป ถ้ามีบุญมากอาจถึงขั้นที่เป็นอมตะได้ แต่คนมักไม่รู้ คิดว่า ต้องมีอาคมขลังมากๆจึงจะกลายร่างเป็นเสือแต่ก็เพราะอาคมที่ใช้เป็นทางไสยดำจึงทำใหเดุร้ายแตกต่างจากคนที่กลายร่างได้เพราะบารมีของบุญทำให้มีความเป็นอมตะได้เช่นกัน พระพุทธองค์เคยตรัสกับพระอานนท์ว่า พระพุทธองค์สามารถกำหนดให้อายุยืนยาวเพียงใดก็ได้ แต่จะทำให้คนไม่ได้เห็นอริยสัจสี่ ท่านจึงรับพญามารที่มาเชิญให้นิพาน บุญทำให้คนอายุยืนยาวได้เกินกว่าที่เราทุกคนคิด แต่ให้ปฏิบัติให้ถูกตามคำสอนพระพุทธองค์ และสั่งผมไว้ว่า ต่อไปคนจะฆ๋ากันเพราะไม่มีศีล โบราณว่า คนจะเหลือเท่ากิวคอสาก ที่พึ่งมีร่มโพธิ์เดียว คำว่า "ร่มโพธฺ์เดียว คือ ศีลห้า" คนที่เหลืออยู่คือผู้มีศีลห้าเท่านั้น ให้ผมพิจารณาและรักษาศีลห้าให้ดีจะอยู่รอดไม่มีอันตราย ยายผมตายตอนอายุ 90 ปี ครับ เป็นคำสอนที่ท่านบอกผมเสมอๆๆ ก่อนยายผมตาย ท่านเล่าให้ผมฟังว่า ท่านฝันว่า มีคนเดินมาจำนวนมากนำเกี้ยวมาหาท่านและบอกท่านว่า มาเชิญกลับไปที่อยู่ เขาจะไปเกิดแล้วไม่เฝ้าบ้านให้ ให้ยายกลับไปบ้านที่สร้างไว้  ยายผมเล่าให้ผมฟังว่า บ้านที่สร้างสวยงามมาก มีคนรับใช้และทุกอย่างครบ แต่ท่านก็ไม่บอกอะไร ต่อว่าไม่นานท่านก็ป่วย นำไปรักษาที่โรงพยาบาล (ป้าเป็นนางพยาบาล) ยายบอกว่า จะกลับบ้าน ที่โรงพยาบาล ผีมากนัก บางคนไม่ใส่เสือ บางคนก็มีสายห้อยตามตัว ยายบอกว่า คนเหล่านี้ ตอนตายสภาพแบบใหน วิญญาณก็มีสภาพแบบนั้น ท่านไม่ขอตายที่โรงพยาบาล ขอกลับบ้าน หลังจากกลับบ้านไม่นานก็สิ้นใจ ก่อนท่านตาย แม่ก็อาบน้ำ หวีผม ใส่เสื่อผ้าใหม่ให้ พรหมน้ำอบลูบที่ร่างตามแขนขา  ใส่เงินในกระเป๋า เอาเครื่องยาสมุนไพรที่ท่านทำไว้วางที่มือ ท่านก็สิ้นใจ ทุกครั้งที่ท่านมาเยียม ที่บ้านจะได้กลิ่นน้ำอบไทยทั้งๆที่ไม่มีใครใช้ ครั้งหนึ่ง ป้าผมเข้าบ้านได้กลิ่นน้ำอบไทยหลานตัวเล็กบอกป้าว่า ทวดมาๆๆ ทำให้ผมเชื่อว่า คนเราถ้ามีบุญก็จะตายอย่างสงบและมีสภาพที่สมบูรณ์ ถ้าตายที่โรงพยาบาลกขณะที่หมอรักษาถอดเสื้อออกทำไม่ใส่เสือผ้าหลังตาย ตายในขณะที่มีสายห้อย ก็มีสายห้อยติดไปด้วย ปล. มีลูกหลานจะบวช มีญาติฝันครับ ว่าฝันเห็นยายเดินถือตะลาบัตรพระที่คันนา ยายท่านชอบให้ลูกหลานบวชมากครับ

ธี

ขอเล่าอีกครับเรื่องทำบุญ...... ยายผมบอกว่า ถ้าคนมาเรียไรเงินทำบุญก็ให้ทำ แม้้ไม่มีเงินก็ต้องทำ 1 บาทหรือห้าสิบสตางค์ก็ยังดีกว่าไม่ทำ เราจะได้มีส่วนรวมด้วย หากไม่ทำเราจะไม่ได้อะไร..... ผมจึงมักเก็บเหรียญบาทไว้มากๆ ไปวัดก็ทำทุกอย่างที่เขามีกล่องให้ใส่(1-2 บาท) และซื้อทองคำแท้(ทองเปลวแท้) ใส่กระเป๋าไว้เพื่อติดทองพระครับ ปล.ชื่นบอกให้พรหมน้ำหอม ผมก็เอาหลอดน้ำหอมใส่น้ำอบไปวัดก็ฉีดพรมพระพุทธรูปที่วัดด้วย (ชาติหน้าจะได้เกิดในที่มีกลิ่นหอม) ผมยังทำพิธีต่ออายุด้วยตนเองตามที่ยายผมสอนคือ ถ้าเดือนใดที่ว่างก็จะไปซื้อปลาในตลาดที่เขาจะฆ๋าไปปล่อยที่แม่น้ำ ยายว่า ให้ชีวิตจะได้ชีวิต คนอื่นปีชงเขามีประสบการณ์แต่ผมไม่มีเลย อาจเพราะบุญที่ปล่อยปลา เหมือนกับที่พระพุทธอาจารย์โตบอกว่า ถ้าทำบุญมากๆ ไม่ต้องขอเทวดช่วย บุญก็ช่วยเราเอง เทวดาก็ช่วยเราเองโดยไม่ต้องขอ ผมเคยอ่านพระอรหันต์จิกงพูดว่า เมื่อมีเคราะห์และปล่อยปลา ก็ได้บุญแต่บุญน้อย อาจช่วยไม่ได้ แต่ถ้าสะสมไว้ให้มาก ไม่ต้องกลัวเคราะห์กรรมก็ทำอะไรไม่ได้ ปล....เป็นความเชื่อครับพิจารณา....

Sornpraram

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-23 19:09
มีครับ..... แต่คนละแบบกับที่อ่าน ผมเคยลงไว้ เป็นเ ...

ขอบคุณครับ ที่ช่วยนำสาระดีๆ มาเติมสีสันให้เวป

น่าจะรวบรวม เรื่องเล่าทั้งหมดของคุณธีรวมไว้ในกระทู้เดียวกัน

น่าจะมีคนติดตามอ่านเยอะ

ตั้งชื่อกระทู้ว่า เรื่องเล่าจากนายธี

คงจะดีมิใช่น้อย

ธี

คงใกล้หมดเรื่องเล่าแล้วครับ....ฟังมาเห็นเป็นเรื่อดี มีประโยชน์ ทำให้ทุกคนมีแนวทางสร้างบุญจึงนำมาเล่าให้ฟัง

kit007

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-23 20:04
ขอเล่าอีกครับเรื่องทำบุญ...... ยายผมบอกว่า ถ้าคนม ...

ขอบคุณครับ

oustayutt

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-23 20:04
ขอเล่าอีกครับเรื่องทำบุญ...... ยายผมบอกว่า ถ้าคนม ...

เยี่ยม