✿ อธิษฐานไม่ต้องไปยืดยาว ✿

รามเทพ

เป็นคนไม่ชอบเข้าสังคม
ไม่ชอบผู้คนมากๆ
ไม่ชอบขี้โม้โอ้อวด
ไม่ชอบแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับใคร
ไม่ยึดติดกับสิ่งของภายนอก
ไม่ชอบสะสมแค่พอมีพอใช้

ชอบอยู่แบบง่ายๆ สบายๆ
เข้าใจแค่ว่า..เกิดมาชาตินี้
เพื่อ.. "สะสาง"
ไม่ได้เกิดมาเพื่อ.."สะสม"

อาจไม่ได้มากมีเหมือนใครๆ
เพียงแค่ชอบอยู่ในมุม
ความสุขเล็กๆ ของตัวเอง
มีชีวิตที่อิสระ ได้ไปเที่ยว
ได้ไปทำบุญ สร้างสาธารณะกุศลต่างๆ
เสพธรรมชาติบ้างตามความเหมาะสม

ไม่ก้าวก่ายชีวิตใคร ปล่อยเขา
ใครจะเป็นยังไงก็เรื่องของเขา

ขออย่างเดียวอย่ามาเบียดเบียนกันก็พอ
ที่เหลือขออยู่ในมุมธรรมดาๆ
ของตัวเอง..ก็พอ

รามเทพ

◉ หั ว โ ข น ◉
.
หัวโขน เป็นสิ่งสมมุติในสังคม
เพื่อกำหนดให้คนรู้จักหน้าที่
รู้จักสถานะ จะได้ไม่เกิดปัญหา

เพื่อแต่ละคนที่ได้รู้สถานะ
และรู้บทบาทหน้าที่ของตัวเอง
จะได้ทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด

เมื่อทำงานตามหน้าที่แล้ว
ก็ต้องรู้จักวาง ต้องรู้จักถอดหัวโขน
ที่สวมใส่ลงเสียบ้าง

ไม่ใช่จะยึดติดในหัวโขน
ที่สวมใส่นั้นอยู่ตลอดเวลา
จะทำให้เกิดการยึดมั่นถือมั่น
หลงในตัวตน ข้าดี ข้าเก่ง
ใครก็ทำอย่างข้าไม่ได้

ขาดข้าไปคนแล้วจะรู้สึก
เกิดความยึดติดในอำนาจ
หรือคนที่อยู่ใต้หัวโขนนั้น
จนกระทั่งไม่ยอมฟังใคร

เป็นรามลักษณ์ยักษ์ลิงแน่จริงหรือ
แท้ก็คือ "หัวโขน" เขาโยนใส่
เมื่อตายไป เขาก็หาคนใหม่มาแทน

รามเทพ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา มีหลายคนถามอาตมาว่า หลวงพ่อชาสื่อสารกับลูกศิษย์ต่างชาติอย่างไรในเมื่อท่านพูดภาษาต่างประเทศไม่ได้ และลูกศิษย์ต่างชาติ โดยเฉพาะช่วงมาใหม่ๆ ก็ยังพูดภาษาไทยไม่ได้  เวลามีคนถามหลวงพ่อชาแบบนี้ ท่านมักจะตอบให้ชวนขัน ว่า “เหมือนการเลี้ยงควายนั่นแหละ”  จากนั้นท่านก็อธิบายด้วยสายตาเป็นประกายว่า “ถึงจะไม่รู้ว่าเราพูดอะไร แต่ถ้าจูงไปจูงมา เดี๋ยวมันก็เป็นเอง”  ในเวลาเช่นนี้ ดูเหมือนว่าหลวงพ่อจะเห็นว่าท่านเป็นผู้ฝึกมากกว่าเป็นผู้สอน ในปีแรกๆ ที่อาตมาอยู่กับหลวงพ่อชา มีคำพูดของท่านที่จำได้แม่นยำ ทั้งๆ ที่ไม่เกี่ยวกับธรรมะเลย  จนถึงทุกวันนี้ อาตมายังระลึกถึงคุณค่าของคำพูดนั้นได้อยู่  ตอนนั้น อาตมาเดินตามท่านไปตรวจความเรียบร้อยของกุฏิในวัดพร้อมกับพระรูปอื่นๆ  อาตมานึกอยากอวดท่านว่า มาอยู่เพียงไม่นานก็พูดภาษาไทยได้แล้ว จึงชี้ไปที่กรอบหน้าต่างบานที่ชำรุดแล้วเอ่ยชื่อเป็นภาษาไทย  หลวงพ่อตอบกลับมาช้าๆ ว่า “หน้า-ต่าง” เพื่อแก้การออกเสียงของอาตมา  อาตมารู้สึกเหมือนถูกท่านเตะปากเข้าจังๆ  เราออกเสียงผิด! น่าอายจริงๆ!  แต่ในขณะเดียวกัน อาตมาก็รู้สึกปลื้มใจอย่างน่าประหลาด ความคิดที่ว่า มีครูบาอาจารย์ระดับหลวงพ่อชาคอยใส่ใจแก้ไขการออกเสียงให้ แม้จะเป็นคำเล็กๆ น้อยๆ ทำให้อาตมารู้สึกตื้นตัน  ตอนนั้นเกิดความมุ่งมั่นในใจว่าจะเป็นพระที่ดีต่อไปและทำให้ท่านภูมิใจ  เรื่องนี้สร้างกำลังใจให้กับอาตมามากกว่าสิ่งอื่นๆ  แม้ท่านจะนั่งลงตรงหน้า แล้วแสดงธรรมในหัวข้อปฏิจจสมุปบาทให้ฟังอย่างลึกซึ้งเป็นเวลาสองชั่วโมงด้วยภาษาอังกฤษดีเลิศก็ตาม ดังนั้น อาตมาจึงบอกทุกคนว่าภาษาสำคัญก็จริง แต่มีสิ่งอื่นที่อยู่เหนือภาษา ธรรมะคำสอน โดย พระอาจารย์ชยสาโร แปลถอดความ โดย ศิษย์ทีมสื่อดิจิทัลฯ

รามเทพ

อย่าลืมคนที่เป็น "บันได"
อย่าลืมใครที่เป็น "สะพาน"

ให้เรา "ก้าวข้ามผ่าน"
มาจนถึงทุกวันนี้…

อย่าลืมคนที่ "เติมกำลังใจ"
ให้ทุกที

จำไว้ให้ดี ว่าเรามีวันนี้
เพราะใคร!!

รามเทพ

"เผชิญหน้ากับอดีต
ต้องรู้จักการลืมและปล่อยวาง"
"เผชิญหน้ากับปัจจุบัน
ต้องรู้จักการสำนึกคุณ และถนอมรักษา"
"เผชิญหน้ากับอนาคต
ต้องรู้จักเชื่อมั่น และมองโลกในแง่ดี"

รามเทพ

" ผู้ที่ตกในสภาวะอับจน
ก็ไม่ควรหมดอาลัยตายอยาก
ควรทําจิตใจให้สงบระงับตั้งมั่นอยู่
ก็จะค่อยๆหาทางออกให้แก่ตนได้
เพราะปัญหาทุกอย่าง ที่ไม่มีทางออกทางแก้
ย่อมไม่มีในโลก
ดูเอาเถอะว่า แม้แต่ปัญหาเรื่องความทุกข์
อันเกิดจากความเกิด แก่ เจ็บ ตาย
พระพุทธองค์ก็ยังหาคําตอบไว้ให้ได้
สําหรับปัญหาอื่นๆ อันเล็กน้อยจะไม่มีคําตอบได้อย่างไร " ...

หลวงปู่ดูลย์ อตุโล

รามเทพ

"การตักบาตร"

"ประเพณี" ที่ชาวพุทธถือกันว่าเป็นการสร้างกุศล และถือว่าเป็นการแผ่ส่วนกุศลให้กับญาติผู้ล่วงลับไปแล้ว (โดยเชื่อกันว่า อาหารที่ถวายไปนั้น จะส่งถึงญาติผู้ล่วงลับด้วยเช่นกัน)

"พระธรรมสิงหบุราจารย์" (หลวงพ่อจรัญ) ท่านได้แนะนำว่า..
ก่อนใส่บาตร ให้จุดธูป ๓ ดอก (กลางแจ้ง) เพื่อขอขมากรรมโดยตั้ง "นะโม" (๓ จบ) แล้วกล่าวว่า..
"..ข้าพเจ้าขอขมากรรมต่อเจ้ากรรมนายเวร ศัตรูหมู่มาร หมู่พาลทุกภพทุกชาติ ขอให้อโหสิกรรมให้ขาดจากกัน.."

โดยหลังจากที่ใส่บาตรเสร็จแล้วทุกครั้ง ให้ตั้ง "นะโม" (๓ จบ) แล้วกล่าวว่า..
"..กุศลที่ลูกได้ทำแล้ว ขอถวายแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๕ พระองค์
ขอให้ทุกพระองค์นำส่งบุญให้ข้าพเจ้ามีเดชปัญญา โภคะ
ขอให้สมหวังสมปรารถนาทุกเรื่อง
ขอให้มีบุญบารมี เกิดสภาวะธรรม ตามบุญวาสนาที่ได้ทำมาจากทุกภพทุกชาติโดยเร็วด้วยเทอญ
และขออุทิศให้เจ้ากรรมนายเวรในทุกภพทุกชาติวิญญาณ ศัตรูหมู่มาร หมู่พาล เช่น มนุษย์ หุ้นส่วน เพื่อน ครอบครัว ทุกภพทุกชาติ (เอ่ยชื่อได้ยิ่งดี)
ขอให้อโหสิกรรม ขอให้ขาดจากกัน ณ เดี๋ยวนี้เทอญ ขอให้อุปถัมภ์ค้ำจุนข้าพเจ้า.."

(*กรณีที่ "ดวงตกมาก" ขอให้ "แผ่บุญให้ตนเอง" ให้มากๆ บางท่านแผ่ให้ผู้อื่น จนลืมให้ตัวเอง ตัวเราเองต้องมีบุญบารมีเเก่กล้าจริงๆ จึงจะช่วย หรือให้ผู้อื่นได้)

"..ควรสวด "อิติปิโสฯ" (เลยอายุ ๑ จบ) หากมีเวลา ขอให้ไปปฏิบัติธรรมฝึกวิปัสสนาด้วย.."

รามเทพ

"..การปล่อยวาง.."

"..สมมุติว่าถ้าเราจะปลูกต้นไม้
อันดับแรก เราต้องเตรียมดินให้ดี ขุดหลุมกว้างเมตร ลึกเมตร
คลุกดินด้วยปุ๋ยคอกอย่างดี แล้วจึงปลูกต้นไม้ลงไป
เมื่อปลูกแล้ว เราต้องคอยดูแล โดยหมั่นรดน้ำ พรวนดิน ดายหญ้า และล้อมรั้วกันอันตรายให้

หน้าที่ของเรามีเพียงแค่นี้ ทำให้ครบ ทำให้ดีที่สุด
ส่วนผลที่ต้นไม้จะให้นั้น
บางชนิด ๑ ปีให้ผล
บางชนิด ๓ ปี ๕ ปี ๑๐ ปี
นั่นเป็นเรื่องของเขา เป็นเรื่องของต้นไม้เขาเอง

โยม อย่าลืมนะ หน้าที่ของเรานั้น
ทำเหตุให้ดีที่สุดเท่านั้น ส่วนผลที่จะได้รับเป็นเรื่องของเขา
ถ้าเราดำเนินชีวิต โดยมีการปล่อยวางเช่นนี้แล้ว ทุกข์ก็ไม่รุมล้อมเรา

ธรรมะอย่างนี้...ใคร ๆ ก็ปฏิบัติได้
ปฏิบัติที่ไหนก็ได้ ปฏิบัติเมื่อไรก็ได้.."

เพราะโพธิญาณเถระ (หลวงปู่ชา สุภทฺโท) วัดหนองป่าพง อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี (๒๔๖๑-๒๕๓๕)

รามเทพ

“ผู้ปฏิบัติที่แท้จริงนั้น ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงชาติหน้า
ชาติหลังหรือนรกสวรรค์อะไรก็ได้ ให้ตั้งใจปฏิบัติให้ตรง
ศีล สมาธิ ปัญญา อย่างแน่วแน่ก็พอ ถ้าสวรรค์มีจริงถึง 16 ชั้นตามตำรา
ผู้ปฏิบัติดีแล้ว ก็ย่อมได้เลื่อนฐานะของตนเองโดยลำดับ
หรือถ้าสวรรค์นิพพานไม่มีเลย ผู้ปฏิบัติดีแล้วในขณะนี้ก็ย่อมไม่ไร้ประโยชน์
ย่อมอยู่เป็นสุข เป็นมนุษย์ชั้นเลิศ การฟังจากคนอื่น

การค้นคว้าจากตำรานั้น ไม่อาจแก้ข้อสงสัยได้ ต้องเพียรปฏิบัติ
ทำวิปัสสนาญาณให้แจ้งความสงสัยก็หมดไปเองโดยสิ้นเชิง”


พระธรรมคำสอนโดย


พระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)
วัดบูรพาราม อ.เมือง จ.สุรินทร์

รามเทพ