หลวงพ่อฤาษีลิงดำเล่าเรื่อง “พระอาจารย์วัน” จากเหตุการณ์เครื่องบินตก

oustayutt

เนื่องในวันที่ ๒๗ เมษายน เป็นวันคล้ายวันมรณภาพของ “พระอาจารย์วัน อุตุโม” ท่านเป็นพระอริยสงฆ์ที่มีอภิญญาสูง ท่านมรณภาพจากเหตุการณ์เครื่องบินตกที่ ต.คลองสี่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี มีผู้โดยสารเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ในจำนวนนั้นมีพระอริยสงฆ์พระป่ากรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต ถึงแก่มรณะภาพ ๕ รูป นับเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่ในวงศ์พระกรรมฐานสายพระป่า
จากหนังสือ ตายไม่สูญแล้วไปไหน โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานีได้เล่าถึง กรณีที่พระสงฆ์มรณภาพเนื่องจากเครื่องบินตกแล้วไปเกิดเป็นพรหมกับเป็นเทวดา​ สำหรับพระสงฆ์ที่ได้ไปเกิดเป็นพรหมนั้น ก็คือ พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร (พระอาจารย์วัน อุตฺตโม)

oustayutt

หลวงพ่อฤาษีลิงดำได้เล่าถึงเหตุการณ์ดังกล่าวว่าเมื่อบ่ายวันที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๒๓ พระหลายองค์ที่มรณภาพ เนื่องจากเครื่องบินของบริษัทเดินอากาศไทยตกที่ทุ่งรังสิต ตอนนั้นอาตมามาสอนพระกรรมฐานที่บ้านสายลมพอดี ลูกศิษย์ทั้งหลายก็ร่วมกันถวายสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้เสียชีวิต เนื่องจากเครื่องบินตกทั้งหมดในค่ำวันนั้น
หลวงพ่อฤาษีลิงดำได้เล่าถึงเหตุการณ์ดังกล่าวว่าเมื่อบ่ายวันที่ ๒๗ เมษายน ๒๕๒๓ พระหลายองค์ที่มรณภาพ เนื่องจากเครื่องบินของบริษัทเดินอากาศไทยตกที่ทุ่งรังสิต ตอนนั้นอาตมามาสอนพระกรรมฐานที่บ้านสายลมพอดี ลูกศิษย์ทั้งหลายก็ร่วมกันถวายสังฆทานอุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้เสียชีวิต เนื่องจากเครื่องบินตกทั้งหมดในค่ำวันนั้น



พระสงฆ์ที่มรณภาพทั้ง ๕ องค์คือ พระอาจารย์บุญมา ฐิตเปโม พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร (พระอาจารย์วัน อุตฺตโม) พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ พระอาจารย์สิงห์ทอง ธมฺมวโร และ พระอาจารย์สุพัฒ สุขกาโม ก็มาโมทนาบุญสังฆทาน ทั้งหมด ๔ องค์เป็นเทวดาแต่พระอาจารย์วันเป็นพรหม

ท่านอาจารย์วันเมื่อเห็นอาตมาก็ขอขมาอาตมา จึงถามว่า “ขอขมาเรื่องอะไร”ท่านอาจารย์วันตอบว่า “ผมเคยปรามาสท่าน”ถามว่า “ไม่ได้รู้จักกันปรามาสได้อย่างไร”ท่านอาจารย์วันตอบว่า “ผมเคยเห็นท่านในวัง เห็นแล้วก็นึกในใจว่า พระมหานิกายธรรมดา”จึงถามว่า “ทำอย่างไรจึงเป็นพรหม”ท่านตอบว่า พอเครื่องบินโคลงผมก็เข้าฌานทันที จึงตายในฌาน”

oustayutt

สำหรับพระอาจารย์วัน อุตฺตโม (พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร) แต่เดิมบรรพบุรุษของพระอาจารย์วัน อุตฺตโม อยู่ที่บ้านหนองหลัก ต.เหล่าบก อ.ม่วงสามสิบ จ.อุบลราชธานี ต่อมาได้ย้ายถิ่นฐานมาตั้งรกรากที่บ้านตาลโกน ต.ตาลโกน อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร ตอนท่านอายุได้ ๑๓ ปีบิดาป่วยหนักและก่อนเสียชีวิตได้สั่งเสียว่าอยากให้ท่านบวชแทนพระคุณบ้าง

ท่านเองก็จำคำของบิดาและได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ ด้วยความที่ท่านเป็นลูกกำพร้าทำให้ท่านเป็นคนที่มีความคิดตั้งแต่เด็ก ๆ ก่อนบรรพชาท่านได้ไปขอเงินกับปู่ท่านได้ให้เงินจำนวน ๑ บาทและนำท่านไปฝากไว้กับยายซึ่งเป็นแม่ชีท่านได้ไปบวชเป็นสามเณรที่วัดป่าสุทธาวาส จังหวัดสกลนคร เรียนจบนักธรรมชั้นตรี

ต่อมา พ.ศ. ๒๔๘๕ ท่านพระครูสิงห์ได้นำท่านไปอุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดสร่างโศก บ้านโนนยาง จ.ยโสธร เมื่ออายุครบ ๒๐ ปีบริบูรณ์ ตรงกับขึ้น ๑๓ ค่ำ เดือน ๓ โดยมีพระครูวิจิตรวิโสธนาจารย์เป็นพระอุปัชฌาย์ มีพระมหาคล้ายเป็นพระกรรมวาจาจารย์ แต่โดยความคิดของท่านเองท่านอยากบวชพระตอนอายุ ๒๕-๒๖ ปี เพราะไม่อยากนั่งแถวหน้าขณะที่อายุยังน้อยและรับภาระมาก

oustayutt

เมื่ออุปสมบทแล้วได้ศึกษาเล่าเรียนจนจบนักธรรมชั้นเอกและอยากเรียนทางด้านบาลีบ้าง แต่ไม่มีครูสอนจึงคิดออกปฏิบัติธรรมได้ไปถวายตัวเป็นศิษย์พระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต แห่งวัดหนองผือ ต.นาใน อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร ท่านเป็นนักปฏิบัติธรรมมาโดยตลอดแต่ไม่ค่อยสบายเมื่ออยู่ที่พื้นราบ จึงมีความคิดว่าน่าจะไปหาที่ปฏิบัติธรรมบนภูเขา จึงได้เดินทางมายังภูผาเหล็กและอาศัยอยู่ในถ้ำพ่อคำพาได้ก่อตั้งวัดถ้ำพวง (วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม) บนภูผาเหล็กในเวลาต่อมา

จนเมื่อวันที่ ๒๗ เมษายน พ.ศ. ๒๕๒๓ ได้เดินทางโดยเครื่องบินจากจังหวัดอุดรธานีไปกรุงเทพมหานคร และประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกได้มรณภาพพร้อมกับพระอาจารย์ชื่อดังอีกหลายรูป ที่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี นับเป็นความสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ของชาวพุทธ

อ้างอิงข้อมูลจาก : จากหนังสือ ตายไม่สูญ แล้วไปไหน โดยพระราชพรหมยาน (หลวงพ่อฤาษีลิงดำ) วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี  

Sornpraram