พิพิธบางลำพู

oustayutt

พิพิธบางลำพู
บางลำพู คำคำนี้สะท้อนและก้องอยู่ในหูมายาวนานตั้งแต่เด็กๆแล้ว เพราะสมัยก่อนโน้นสี่สิบห้าสิบปีที่แล้ว จะได้ยินละครวิทยุ หรือ การพูดคุยกัน ก็มักจะมีคำว่า บางลำพู ไปบางลำพู อะไรทำนองนั้น แต่สมัยนั้น เราเป็นเด็กบ้านนอกคอกนา จึงได้แต่นั่งฝัน เหม่อมองวาดฟันสถานที่รุ่งเรืองเฟื่องฟูที่สุดของพระนคร กาลเวลาผ่านล่วงเลยมา ก็ยังได้ยินมาเรื่อยๆทั้ง ตั้งฮั่วเส็งบางลำพู แก้วฟ้าบางลำพู ฯลฯ ถึงแม้ว่าจากเด็กบ้านนอกจะขึ้นมาเรียนหนังสือในบางกอกแล้ว ก็ยังไม่เคยย่างกายมาแถวนี้เลย หลังจากเริ่มทำงานมาระยะหนึ่งแล้ว ก็เคยมาครั้งหนึ่งหรือสองครั้งก็จำไม่ค่อยได้แล้ว ขึ้นลิฟท์แก้ว อะไรทำนองนั้นแหละครับ แต่ความทรงจำมีน้อยมาก

มาวันนี้ พอได้ยิน ได้เห็นคำว่า พิพิธบางลำพู ก็เกิดอาการเอะใจขึ้นมาทันที ว่าย่านนี้สมัยเด็กๆเคยวาดฝันไว้ แต่โตแล้ว(แก่แล้ว)ก็ยังไม่ค่อยไม่เคยจะได้ไปเลย  ....

พิพิธบางลำพู ฟังชื่อแล้ว ก็น่าจะมาจาก พิพิธภัณฑ์+บางลำพู อะไรทำนองนั้น แต่ผมไม่รู้ที่มาที่ไปอย่างแท้จริงหรอกครับ ด้วยความบังเอิญว่ากำลังสืบหาข้อมูลบางอย่างอยู่แล้วมาเจอ facebook ของสถานที่แห่งนี้ แว๊บบบบบบแรกก็รู้สึกสนใจขึ้นมาทันที(อาจจะเป็นความสนใจตามอายุขัยกระมัง) ก็เลยกดเข้าไปดูรายละเอียด ปรากฏว่าเขากำลังจะมีงาน เสวนาในหัวข้อเรื่อง “เสน่ห์บางลำพู ธนารักษ์คู่ชุมชน” ในวันรุ่งขึ้น …. ก็เนื้อเต้นสิครับ อยากไปๆ ก็เลยสอบถามไป ปุ๊บๆปั๊บๆ คืนนั้นก็โอเคไปล๊ะกันวันพรุ่งนี้ อิอิ

---

oustayutt

การเดินทาง
ผมหยิบแผ่นพับที่ทางพิพิธบางลำพูให้มา มาเปิดออกดู เห็นภาพนี้ที่แสดงอาณาบริเวณที่เรียกขานกันว่า “บางลำพู” น่าสนใจมากมาย จึงขออนุญาติเอามาให้เพื่อนๆได้เห็นกันด้วย จริงๆแล้วผมพยายามหาข้อมูลอยู่เหมือนกันว่า บางลำพู นั้นมีอาณาบริเวณตรงไหนบ้าง


การเดินทางมาที่นี่ มาได้เกือบทุกทางยกเว้นทางอากาศ เอาเป็นว่าสะดวกขนส่งสาธารณะก็มาได้ มารถส่วนตัวก็พอได้ ก็มาเส้นทางเดียวกันกับสวนสันติชัยปราการ ที่ได้ทำการรีวิวไปก่อนหน้านี้แล้ว นะครับ


ชื่อสถานที่ :: พิพิธบางลำพู
ที่อยู่ ::  พระสุเมรุ เขต พระนคร กรุงเทพมหานคร 10200
โทรศัพท์ :: 02 281 9828
facebook :: [size=16.002px]https://web.facebook.com/pipitbanglamphu/
website :: [size=16.002px]https://pipitbanglamphu.wordpress.com/
twitter :: @pipitbanglamphu
Instagram :: Pipit_banglumphu

เวลาเปิด-ปิด :: 10:00 – 18:00 น. หยุดวันจันทร์
รถเมล์ ::  สาย 33 , 53 , 59, ปอ 70 มีอีกหลายสายนะครับ แต่เอาที่เห็นก่อน
เรือด่วน :: ลงท่าพระอาทิตย์ แล้วเดินมาหน่อยนึงครับ
รถส่วนตัว :: พิพิธภัณฑ์มีที่จอดรถน้อยมาก แต่สามารถจอดริมถนนฝั่งตรงข้ามได้ ตามวันและเวลาที่ตำรวจจราจรอนุญาติ (เห็นแว๊บๆจอดได้ 09:00-16:00 น. มั้งครั้บ)

oustayutt

เดิมทีอาคารสถานที่แห่งนี้ เคยเป็นโรงพิมพ์คุรุสภามาก่อน และ ก่อนหน้านั้นก็เป็น โรงเรียนช่างพิมพ์วัดสังเวช ปัจจุบันอยู่ภายใต้การดูแลของกรมธนารักษ์ อาคารหลังนี้ออกแบบโดย พระสาโรชรัตนนิม แบ่งเป็นอาคารสองหลัง อาคารหลังแรกอยู่ริมถนนพระสุเมรุ ก่ออิฐถือปูนแบบเบาเฮาส์ ที่มีลักษณะหลังคาสูง และมีหน้าต่างรายล้อม ชั้นบนทำด้วยไม้สัก ส่วนอาคารด้านหลังซึ่งตั้งอยู่ริมคลองบางลำพู หรือ คลองรอบเมืองตรงข้ามกับวัดสังเวช มีลักษณะเป็นโถงสูง ทำจากไม้สักและไม้สแบก ได้รับอิทธิพลการออกแบบจากศิลปะอาร์ตเดคโคที่นิยมสร้างในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ซึ่งถือได้ว่าเป็นสถาปัตยกรรมแบบตะวันตกยุคแรกๆที่ออกแบบโดยคนไทยในยุคสมัยรัชกาลที่ 7  ซึ่งที่ตรงนี้เป็นของ พระยานรนารถภักดี(เอม) ณ มหาไชย

ต่อมากระทรวงศึกษาธิการได้ขอใช้บ้านพระยานรนารถภักดี เพื่อเป็นที่จำหน่ายแบบเรียน หลังจากนั้นที่ดินก็ตกเป็นที่ราชพัสดุ ในภายหลังได้มีการรื้อและซ่อมแซมอาคารเดิมปรับปรุงเป็นโรงพิมพ์ในปี พ.ศ.2469 ครั้นอยู่มาถึง พ.ศ.2475 ก็ได้เปิดโรงเรียนช่างพิมพ์วัดสังเวช สอนเรื่องการพิมพ์เป็นแห่งแรกในประเทศไทย ช่วงเช้ามีการเรียนการสอน ช่วงบ่ายก็รับงานมาพิมพ์ เพื่อฝึกให้นักเรียนนักศึกษาได้พิมพ์งานจริง

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง โรงพิมพ์ก็มีหน้าที่พิมพ์อย่างเดียว ไม่มีการเรียนการสอนแล้ว และได้เปลี่ยนชื่อเป็น โรงพิมพ์วัดสังเวช พิมพ์แบบเรียน หนังสือชุดวิชาครู วรรณคดีเอกของชาติเช่น รามเกียรติ์ พระอภัยมณี อิเหนา สามก๊ก เป็นต้น  ในปี พ.ศ.2493 โรงพิมพ์ได้ถูกโอนมาเข้ากับองค์การค้าคุรุสภา จึงได้เปลี่ยนชื่อเป็น โรงพิมพ์คุรุสภาพระสุเมรุ ซึ่งมีหน้าที่จัดพิมพ์ตำราของกระทรวงศึกษาธิการเช่นเดิม

ภายหลังได้มีการเปิดโรงพิมพ์คุรุสภาแห่งใหม่ที่ถนนลาดพร้าว ในปี พ.ศ. 2501 งานการจัดพิมพ์ตำราเรียนจึงไปพิมพ์ที่ลาดพร้าว แต่ที่อาคารหลังนี้ก็ยังคงถูกใช้งานอยู่จนกระทั่งหมดสัญญากับกรมธนารักษ์ และถูกปล่อยให้ทิ้งร้างตั้งแต่ปี พ.ศ.2538 จนกระทั่งมาถึงปี พ.ศ.2541-2543 คณะกรรมการเกาะรัตนโกสินทร์มีมติให้รื้อถอนอาคารโรงพิมพ์คุรุสภา แต่ประชาชนย่านนั้นได้รวมตัวกันเป็น ประชาคมบางลำพู คัดค้านการรื้อถอนจนสำเร็จ และผลักดันจนกระทั่งสามารถขึ้นทะเบียนอาคารเป็นโบราณสถานได้ในปี พ.ศ. 2544

ศูนย์การเรียนรู้กรมธนารักษ์และห้องสมุดชุมชน ปรับปรุงและออกแบบอาคารโรงพิมพ์คุรุสภาให้เป็นพิพิธภัณฑ์กรมธนารักษ์ จัดแสดงประวัติความเป็นมา ภารกิจ และผลงานของกรมธนารักษ์ในทุกๆด้าน และในส่วนของอาคารไม้ซึ่งในปัจจุบันถือว่าเป็นอาคารไม้ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในกรุงเทพมหานคร ได้ปรับปรุงด้านล่างเป็นห้องสมุดชุมชนบางลำพู ส่วนด้านบนเป็นพิพิธภัณฑ์วิถีชุมชนชาวบางลำพู ที่รวบรวมความเป็นอยู่ ศิลปและวัฒนธรรม ของชาวบางลำพูตั้งแต่ยุครุ่งเรืองเมื่อหลายสิบปีก่อน ซึ่งในปัจจุบันเกือบจะไม่หลงเหลือให้เห็นแล้ว ทั้งนี้เพื่อเป็นประโยชน์ต่อชุมชนและเป็นแหล่งเรียนรู้วัฒนธรรมชุมชนสืบต่อไป

(ที่มา :: พิพิธบางลำพู และ ผมพยายามเรียบเรียงเองบ้าง)

oustayutt

ได้เวลาเดินเล่น
ตามนั้นเลยครับ เวลาไปไหนมาไหน งานอะไร โดยมากผมมักจะไปก่อนล่วงหน้า เพื่อจะได้เก็บรายละเอียดข้อมูลสิ่งแวดล้อมก่อน บางทีคนมักสงสัยว่าไปงานเสวนาแบบนี้ ทำไมถ่ายรูปมาไม่ค่อยมีคนเลย … ตามนี้เลยครับ มาก่อน กลับหลัง

ว่ากันตั้งแต่มาจอดรถที่โรงเรียนวัดสังเวชเลยครับ จากโรงเรียนเดินข้ามสะพานก็ถึงพิพิธบางลำพูแล้วครับ ที่เห็นนี่คือด้านหลังของพิพิธบางลำพู อาคารไม้สักที่เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์วิถีชุมชนชาวบางลำพู


สะพานนี้ก็เก่าแก่ไม่ธรรมดา ซึ่งสร้างโดย ยี่กอฮง นายอากรหวยคนสุดท้ายในสมัย รัชกาลที่ 6 ผู้ก่อตั้งปอเต๊กตึ้ง หรือที่รู้จักกันในนาม “พระอนุวัตร์ราชนิยม” ซึ่งท่านได้สร้างสะพานไว้หลายแห่งมากทั่วพระนคร


เดินมาอีก 20 ก้าวก็ถึงปากซอยลำพู ซึ่งตรงกับประตูทางเข้าของพิพิธบางลำพูพอดี


มาถูกงานละ

oustayutt

เชิญโต๊ะนี้เลยครับ … ลงทะเบียนกันก่อน

ลงทะเบียนเสร็จก็จะได้เอกสารพร้อมของที่ระลึกประมาณนี้

ถูกใจชิ้นนี้มากๆ อิอิ ตอนเด็กๆก็เล่นกับเขาด้วยน๊ะ แบบว่า วาดเองด้วยหงะ

oustayutt

บรรยากาศดีแฮะ …เสวนาในสวน สีเขียวๆจากต้นไม้เยอะแยะมากมาย ชอบจริงๆ สบายๆ ร่มรื่น ไม่เป็นทางการมากมาย

ด้านล่างอาคารไม้เป็น ห้องสมุดชุมชนบางลำพู และมีห้องคล้ายๆห้องเรียนไว้ใช้ในกิจกรรมต่างๆเช่น การสอนการประดิษฐ์สิ่งของตามวิถีชุมชน




https://pantip.com/topic/35493872