>> หลวงปู่ท่านเกิดมา เพื่อเติมทานบารมีให้เต็ม โดยไม่จำกัดภพภูมิ และ วรรณะ <<

Nujeab

หลวงปู่ชื่น พระผู้เมตตา
ตอน เรื่องเล่าก่อนพิธีปลุกเสกเหรียญรุ่นแรก

     วันที่หลวงปู่ชื่นเดินทางมาปลุกเสกเหรียญของท่าน ก่อนมาถึง 1 วันกลางคืนซินแส ท่านฝันไปว่า บริเวณหน้าศาลเต็มไปด้วย สรรพวิญญาณผีสางนาง-ไม้ เจ้าที่เจ้าทาง ผีเด็ก ผีผู้ใหญ่ สัมภะเวสีมากมายจนแน่นหน้าศาลเต็มไปหมด ! ทราบว่ามารอ "กราบหลวงปู่ชื่น" บ้างก็มาเพื่อขอส่วนบุญ...บ้างก็มาด้วยความหิวโหย ฯลฯ คืนนั้นสุนัขเห่าหอน น... กันทั้งคืน

      ตอนเช้าเมื่อรถเดินทางมาก่อนจะถึงหน้าศาล หลวงปู่ชื่นท่านให้รถจอดแวะซื้อน้ำหลายโหลและขนมอาหารต่าง ๆ มากมาย จนลูกศิษย์หลายคนต่างแปลกใจ ! เมื่อมาถึงหน้าบริเวณศาลหลวงปู่ท่านได้ให้ศิษย์นำ อาหาร ขนม น้ำ ฯลฯ ไปวางไว้ตามจุดต่างๆ ก่อนที่ท่านจะเดินลงมาแผ่เมตตาให้สรรพวิญญาณต่างๆนี่ละ หลวงปู่ชื่นของพวกเราเหล่าศิษย์ ! "บารมีเมตตาธรรมไม่มีที่ประมาณจริง ๆ

Nujeab

หลวงปู่ชื่น พระผู้เมตตา
เรื่องโดย คุณมะนาวหวาน 

แห่ง http://forum.108prageji.com

     สมัยเมื่อก่อนยังเรียนอยู่ เพื่อนพาไปกราบพระดี ( เห็นเพื่อนว่างั้น ) ไอ้เราก็ไม่รู้จักเห็นแต่ในรูป อ่านชื่อได้ว่า หลวงปู่ชื่น วัดตาอี เป็นพระมาจากเขมรรู้เท่านั้นแหละ เพื่อนพาไปผมก็ไป พอดีท่านรับนิมนต์มากรุงเทพ มาทำพิธีอะไรประมาณนั้น พอไปถึงทีคนน่ะเยอะมาก รอตั้งแต่เช้า กว่าจะได้พบตัวกันเป็นๆก็โน่นปาเข้าเกือบ ห้าโมงเย็น แต่ผมก็รอ เพราะเพื่อนบอกให้รอเป็นเพื่อนกันก่อน ขัดเพื่อนไม่ได้เพราะหลวมตัวไปแล้ว พอได้เห็นท่านเท่านั้นแหละศรัทธาเริ่มเกิดเลยเพราะเค้าบอกว่าท่านนั่งทำพิธี ตรงนั้นไม่ได้ลุกไปไหนเลยตั้งแต่เช้านี่ก็เย็นแล้ว ไม่ปริปากบ่นสักคำ ถึงตอนนั้นจะเริ่มศรัทธาแต่ก็ยังเฉยๆอยู่ผมก็นั่งดูท่านทำพิธีคนแล้วคนเล่า

      ระหว่างนั้นก็พิจารณาท่านไปด้วย ผิวท่านดูผ่องใส ออกจะนวลๆเหลืองๆซะด้วยซ้ำผิดกับพระเขมรทั่วๆไปที่ผิวออกดำ ตาเป็นประกายน่าดูเหมือนกัน

      ช่วงก่อนที่จะมาที่นี่ผมเรียนยูโดมา โดนเพื่อนฟาดซะหนักไปหน่อย ปวดกระดูกช่วงสันหลังมากแต่ก็ทนแต่ไม่ได้พูดอะไรเกรงใจเพื่อนมัน ถึงคิวผมที่จะต้องทำพิธีก็ถือพานไปถวายท่านๆก็ยิ้มรับ ยิ้มหวานมากซะด้วย จากนั้นท่านให้ถอดเสื้อ ผมก็ตะกึ้บๆนะซิก็คนอื่นไม่เห็นท่านให้ถอดอ่ะ เจิมหน้าผากกันทั้งนั้น แล้วทำไมมาสั่งให้ผมถอดอยู่คนเดียว ทำไงได้ก็เลยต้องถอดตามที่ท่านสั่ง ท่านก็เขียนอักขระเต็มไปหมด ไอ้ผมก็ได้เเต่นึกในใจเจ็บกระดูกก็พอทนอยู่และมาโดนเขียนหลังอีก ตายแน่กู

      ช่วงนั้นไม่ได้สนหรอกว่าท่านทำอะไรให้เพราะอย่างที่บอกว่าผมไม่ได้รู้จัก ท่านมาแต่ต้นที่ไปก็เพราะเพื่อนบอกให้ไปเป็นเพื่อนเท่านั้น พอไปถึงแล้วก็ต้องทำตามธรรมเนียมไหนๆก็ไปแล้ว พอท่านเขียนเสร็จท่านก็เอาสายสิญจน์มาวนที่หัวผมและคนอื่นๆด้วยประมาณว่าเสก พร้อมๆกันไปทีเดียวเลย ท่านเสกอยู่พักใหญ่นะรู้สึกว่าสักครึ่งชั่วโมงได้ พอเสร็จ คนก็ทยอยออกจากที่นั้นผมก็กำลังจะออกเช่นกัน แต่ศิษย์ที่มากับท่านเรียกผมไว้ว่าอย่าเพิ่งไปท่านให้เข้าไปหา ผมคลานเข้าไปใกล้ๆท่านๆ พูดภาษาไทยปนเขมรผมฟังไม่รู้เรื่องหรอก ได้ลูกศิษย์ท่านแปลให้ ฟังได้ความว่า ที่ปวดหลังเดี๋ยวก็หาย ไม่ต้องห่วงมาก อย่างมากไปเกิน สองวัน เดี๋ยวก็หาย ผมนี้อึ้งสนิท ยิ้มไม่ออกเลย ที่สงสัยอย่างแรง ณ ขณะนั้นคือท่านรู้ได้ไงว่าผมปวดหลังมาก ผมไม่ได้พูด ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับใครสักคนเพื่อนผมมันยังไม่รู้เลย สุดท้ายท่านควักสีผึ้งตลับสีแดงจากย่ามมาให้ตลับนึงมีกลิ่นหอมมาก ท่านว่ามอบให้อันนี้ใช้ดี  ( ลูกศิษย์ท่านบอกว่าเป็นสีผึ้งยุคแรกๆที่ท่านทำเมื่อเข้ามาอยู่ที่เมืองไทย ) หลังจากนั้น วันรุ่งขึ้นหลังผมที่ปวดรู้สึกว่าเริ่มเบาปวดลงมากตกตอนเย็นๆที่ปวดๆหายสนิท นั้นเป็นเหตุการณ์เริ่มต้นที่เพิ่งได้รู้จักกับท่านได้รู้ถึงความเมตตาและ อาคมที่ผมคิดว่าเด็ดขาดอยู่เหมือนกัน หลังจากนั้นผมเองได้หาโอกาสไปกราบท่านบ่อยๆ ถ้าได้ไปวัดตาอีก็จะเเวะกราบหลวงปู่ผาดด้วยเสมอเพราะวัดท่านไม่ห่างกัน หลวงปู่ชื่น ยังเคยบอกกับผมเสมอที่ได้ไปกราบท่านว่าหลวงปู่ผาดศักดิ์สิทธิ์มาก

Nujeab

หลวงปู่ชื่น พระผู้เมตตา
ตอน ลูกศิษย์กู จะให้กูทิ้งมันได้อย่างไร
หนึ่งในบทความ แรกพบประสบพักตร์ ของอาจารย์สรายุทธ

       ครั้งหนึ่งมีลูกศิษย์ของหลวงปู่ชื่นท่านหนึ่ง ไปทำผิดอะไรผมก็ไม่จำไม่ได้เสียแล้ว  โดนตำรวจจับ หลวงปู่ชื่นท่านทราบ ท่านได้เดินทางมาดูที่โรงพัก หลวงปู่ท่าน โดนตำรวจกล่าวติเตียนต่างๆ นาๆ หาว่าดูแลสั่งสอนลูกศิษย์ไม่ดี ทำเช่นนี้ มันติดคุกยาวแน่ หลวงปู่ท่านก็ก้มหน้ารับฟัง ก่อนที่จะย้อนถามตำรวจ ท่านนั้นไปว่า  "ถ้าเป็นลูกโยม โดนอย่างนี้ โยมจะมาดูไหม"  พร้อมกับชี้นิ้วไปที่ลูกศิษย์ที่อยู่ในกรงทองว่า  "ไอ้...นั่นมันลูกศิษย์กู จะให้กูทิ้งมันได้อย่างไร มันเป็นลูกศิษย์กู กูว่าวันพรุ่งนี้มันต้องออกว่ะ  มึงเชื่อกูไหม?"   เมื่อลูกศิษย์ ได้ยินหลวงปู่กล่าวเช่นนั้น  ปล่อยโฮ....ออกมาจนน้ำตาแทบท่วมกรงทอง และร้องตะโกนบอกหลวงปู่ว่า  "หลวงปู่ครับ ช่วยผมด้วย ผมผิดไปแล้วครับ"  หลวงปู่จ้องมองลูกศิษย์ด้วยความเวทนา หลังจากนั้นหลวงปู่ได้เดินทางกลับวัด

       รุ่งเช้าวันใหม่  อยู่ๆคู่กรณีเห็นว่าเป็นเด็ก ใจอ่อนอย่างไงไม่ทราบ เกิดยอมความกันเสียเฉยๆ เสียอย่างไง!  ลองเป็นอาจารย์ที่มีชื่อเสียงดังๆ สมัยนี้  ถ้าลูกศิษย์ป็นเช่นนี้  คงจะพูดว่า "มันไม่ใช่ศิษย์กู! กูไม่ได้รู้จักมัน!  และจะกล้าไปเยี่ยมลูกศิษย์อย่างหลวงปู่ชื่น หรือปล่าว.....หนอ..!   ในโลกนี้....อาจารย์ที่รักลูกศิษย์อย่างหลวงปู่ชื่น จะมีสักกี่คน?  เคยถามหลวงปู่ว่า  "หลวงปู่ครับ หลวงปู่ช่วยลูกศิษย์ที่ถูกจองจำด้วยวิธีไหนครับ ?"  ท่านบอกว่า ก็ใช้คาถาบท   ".........."   การที่จะสำเร็จช้าหรือเร็ว อยู่ที่กรรมหนัก หรือเบา

Nujeab

metha ตอบกลับเมื่อ 2013-10-22 18:50
รู้ได้ยังไงครับ
ดูตรงไหน

อุทิศตนทุกวันพระ มาจัดดอกไม้ เช็ดถูทำความสะอาดรูปหล่อหลวงปู่ เป็นแบบอย่างที่ดี น่านับถือครับ

Nujeab

กราบสักการะหลวงปู่ครับ สาธุ

Nujeab

สาธุ ขอกราบอนุโมทนาในบารมีของหลวงปู่

Nujeab

กราบสักการะหลวงปู่ครับ ขอให้ทุกๆอย่างผ่านไปได้ด้วยดีครับหลวงปู่

Nujeab

สาธุ สาธุ สาธุ กราบหลวงปู่ครับ