|
๐oOแรกพบประสบพักตร์Oo๐
บทความที่ถ่ายทอดจากประสบการณ์จริง โดย อาจารย์สรายุทธ งามชื่น
ต้นปี 2538 ได้มีพระภิกษุชาวเขมร ได้ชักชวนผมไปหาพระอาจารย์ของท่าน ชื่อเรียงเสียงใดก็ไม่ทราบ ท่านก็กล่าวยกย่องครูบาอาจารย์ของท่านตลอดเวลา ว่าเก่งอย่างนั้นบ้าง เก่งอย่างนี้บ้าง ทำนั้นก็ได้ ทำนี่ก็เป็น ชักชวนผมไปกราบอาจารย์ท่าน ทุกๆ ครั้งที่พบปะหน้ากัน " ใจ " ผมตอนนั้น มัน 50/50 พระเก่งๆ อย่างที่ท่านคุย ยังมีหลงเหลืออีกหรือ ! แต่ใจอีกด้าน มันก็บอกว่า ลองไปดูไม่เห็นจะเสียหายตรงไหน อีกทั้งตั้งแต่รู้จักกับท่านมาท่านก็ไม่เคยมุสาเราเลย " พรุ่งนี้กูต้องไป " รุ่งเช้าผมขับรถไปรับหลวงพ่อที่วัดแต่เช้า และแจ้งความจำนงประสงค์ ที่จะเดินทาง ไปกราบอาจารย์ของท่านด้วยกัน ผมได้เรียนถามท่านว่า หลวงพ่อครับ อาจารย์ของหลวงพ่ออยู่วัดไหน ? อำเภอ จังหวัดอะไร ? อยู่เกือบสุดชายแดนเขมร ไปจากที่นี่ก็ร้อยกว่ากิโล ถ้าไม่เชื่ออาตมาก็ไม่ต้องไปก็ได้น่ะ อาตมาไม่ได้บังคับ (ตอนเราไม่อยากไป พูดเชิงบังคับ จะพาเราไปให้ได้ พอเราใจง่ายจะไป ก็เล่นตัวเสียงั้น) ไปครับ ไป ผมร้องบอกท่าน ถ้าไปก็รอหลวงพ่อก่อน เดี๋ยวหลวงพ่อไปเอาของก่อน สักครู่ ท่านก็เดินออกมาจากกุฏิ พร้อมเครื่องรางของขลัง ต่างๆที่ท่านทำขึ้นเอง เพื่อจะนำไปให้ ครูบาอาจารย์ของท่าน " ประสิทธ เม " ให้อีกที และการเดินทางมุ่งสู่ชายแดนเขมร ก็เริ่มขึ้น ณ วินาทีนั้น จุดหมายปลายทางที่จะไป ผมไม่ทราบ เพระท่านไม่ได้บอกทราบแต่เพียงว่า ถ้าให้เลี้ยวซ้ายก็ต้องซ้าย เลี้ยวขวาก็ต้องไป ตรงไปก็อย่าขัด การเดินทางในระยะแรก พอถึงแยก ถึงซอย ท่านคอยบอกเส้นทางตลอด พอสักพัก ผมเห็นท่านขยันทำสมาธิอยู่บ่อยๆ ผมต้องคอยสะกิดท่านทุกๆครั้ง ที่เจอทางแยกข้างหน้า ตลอดระยะกาลเดินทางชั่วโมงกว่า ผมก็พาท่าน หรือท่านก็พาผม จะเดินทางเข้าสู่อำเภอบ้านกรวดในอีก 10 กิโลข้างหน้า หลวงพ่อก็บอกให้ผมจอดรถข้างทาง ซึ่งเต็มไปด้วยท้องทุ่งนา เมื่อรถจอดสนิท ท่านเดินไปหลังพุ่มไม้สักพัก ท่านเดินกลับมาที่รถ ท่านได้ถามผมว่า โยม...พระฆ่าสัตว์มันบาปไหม บาปครับหลวงพ่อ... อาตมาไปยิงกระต่ายมาไม่เห็นจะบาปเลย การเดินทางมาถึงจุดสิ้นสุดที่วัดตาอี หลวงพ่อให้ไปจอดรถใต้ต้นไม้และพาผมเดินไปยังกุฏิไม้เล็กๆ หลังหนึ่ง เมื่อถึงหน้ากุฏิซึ่งปิดประตูอยู่ หลวงปู่ หลวงปู่ หลวงปู่ ในเมื่อประตูเปิดออกมา
| 
โพสต์ 2013-3-18 09:12
บุ๊คมาร์ก
เจ้าของ
โพสต์ 2019-5-23 07:15
