ตั้งให้เราเป็นเว็บแรกที่คุณเลือก เก็บเราไว้เป็นเว็บโปรด
สมัครสมาชิก ได้มากกว่าที่คุณคิด เข้าสู่ระบบ
ดู: 18515
ตอบกลับ: 16
สั่งพิมพ์ ก่อนหน้า ถัดไป

ปรัชญาขงจื้อ

[คัดลอกลิงก์]
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย รามเทพ เมื่อ 2013-11-1 08:43


อะไร...  ที่ศิษย์อย่างข้าทำได้เหล่า..

ผลน้ำเต้าย่อมไม่ควรถูกใช้  ไว้แค่..

แขวนไว้เหนือประตูอย่างไร้ประโยชน์









ถ้าคุณคิดจะเป็นใหญ่ คุณก็จะได้เป็นใหญ่

ถ้าคุณคิดอยากเป็นอะไร คุณก็จะได้เป็นสิ่งนั้น

เพราะแสวงหา มิใช่เพราะรอคอย

เพราะเชี่ยวชาญ มิใช่เพราะโอกาส

เพราะสามารถ มิใช่เพราะโชคช่วย

ดังนี้แล้ว "ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะตน"


เราอยู่ในวัยหนุ่มกับกลางคนนี่เอง
อ่อนน้อมแต่ไม่มีจริยธรรม จะกลายเป็นเรื่องเหนื่อยเปล่า
ระมัดระวังแต่ไม่มีจริยธรรม จะเป็นความขลาดกลัว




ปรนนิบัติบัณฑิตเป็นเรื่องง่าย
แต่ทำให้บัณฑิตรักเป็นเรื่องยากลำบาก
เพราะว่าถ้าไม่ชอบด้วยลักษณะธรรม บัณฑิตก็ไม่รัก




บัณฑิตรู้เฉพาะเรื่องที่ชอบด้วยคุณธรรม
คนพาลรู้เฉพาะเรื่องที่ได้ผลกำไร
โดยไม่คำนึงถึงคุณธรรม




ผู้ที่มีคุณธรรมย่อมไม่ถูกทอดทิ้งโดยโดดเดี่ยว
และจะต้องมีเพื่อนบ้านมาคบหา





ตำหนิตนเองให้มาก ตำหนิผู้อื่นให้น้อย ก็จะไม่มีใครโกรธแค้น





การศึกษา ค้นคว้า ถ้าเอนเอียงไปสุดสายไม่ว่าข้างใดข้างหนึ่งก็มีแต่ผลเสียเท่านั้น




ไม่ต้องเป็นห่วงคนอื่นที่ไม่เข้าใจเรา แต่ต้องเป็นห่วงว่าเราไม่เข้าใจคนอื่น


บัณฑิตขอร้องกับตนเอง

ส่วนคนพาลนั้นจะขอร้องกับคนผู้อื่น
เมื่อรักเขาจะไม่ให้กำลังใจเขาได้หรือ

เมื่อซื่อสัตย์ต่อเขาจะไม่ตักเตือนสั่งสอนเขาได้หรือ
ทุกคนเกลียดก็ต้องพิจารณา ทุกคนรักก็ต้องพิจารณา
เฉพาะคนที่มีปัญญาสูง กับคนที่โง่มากเท่านั้น

ที่ไม่มีทางเปลี่ยนแปลงเขาได้
ชอบเอาคนมาเทียบว่าใครดีกว่าใคร

เธอเองเก่งพอแล้วหรือ

สำหรับเราไม่มีเวลาว่างมาทำเช่นนั้น
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง ลงชื่อเข้าใช้ | ลงทะเบียน

รายละเอียดเครดิต

ตอบกระทู้ ขึ้นไปด้านบน ไปที่หน้ารายการกระทู้