~ หลวงพ่อ ท่านคล้าย วาจาสิทธิ์ วัดสวนขัน ~

Metha

กราบนมัสการครับ

ขอบพระคุณข้อมูลครับ

Sornpraram

ศิษย์ยานุศิษย์และประชาชนที่เคารพนับถือ ศรัทธาพ่อท่านคล้ายได้เชื่อถือถึงความศักดิ์สิทธิ์ของวาจา

พูดอย่างไรเป็นอย่างนั้น พ่อท่านคล้ายจะพูดจากับทุกคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มและแจ่มใสอารมณ์เยือกเย็นอยู่ตลอดเวลา

ท่านมักจะให้พรกับทุกคน "ขอให้เป็นสุข เป็นสุข" ผู้ที่เคารพนับถือท่านต่างพากันกลัวคำตำหนิ

เพราะผู้ที่ถูกตำหนิทุกรายล้วนแต่พบความวิบัติ คนส่วนมากจึงหวังที่จะได้รับคำอวยพร

เพราะคำเหล่านั้นเป็นการพยากรณ์ที่แม่นยำทั้งในทางดีและทางเสื่อมเสีย


คนที่ไปนมัสการ"พ่อท่านคล้าย"หวังที่จะได้วัตถุมงคล พระเครื่อง

บ้างขอน้ำมนต์ ชานหมาก แหวน ผ้ายันต์ เหรียญ รูปหล่อ รูปพิมพ์ ซึ่งพ่อท่านคล้ายก็ได้มีเมตตาให้กับทุกคน

ยิ่งชานหมากของท่านหากใครได้รับจากมือท่านเป็นต้องหวงแหนอย่างที่สุด



************************


ชานหมากพ่อท่านคล้ายที่ท่านเคี้ยว มีเรื่องเล่าว่าได้กลายเป็นเหล็ก แตกต่างจากชานหมากทั่วไป

ชานหมาก รุ่นว่าน(สมัยนั้นใครโดนสัตว์มีพิษ ขบ กัด ใช้ ฝนว่านในรูปพระ ผสมกับปูน และน้ำมะนาว ทาที่แผล คืนเดียวหาย)ฯลฯ

เดี้ยวนี้ชานหมากของพ่อท่านคล้ายจริงๆหลายคนได้รับแต่สูญหายไปเสียมาก คงมีแต่ชายหมากที่ปลุกเสกภายหลังพ่อท่านคล้ายมรณภาพแล้ว


*************************


ความศักดิ์สิทธิ์ของ พ่อท่านคล้ายมีให้ได้ยินอยู่เสมอๆ

เช่นครั้งหนึ่งพ่อท่านคล้ายปักกรด นั่งอยู่ใต้ต้นกระโด ข้างสะพานโค้งฉวางใกล้กับวัดวังม่วง

มีผู้หญิงชาวบ้านบังเอิญเดินมาพบท่านจึงได้ นั่งลงกราบและบอกว่าตัวเองลำบากต้องหาของป่าขาย

อยากขอหวยสักสามตัว พ่อท่านคล้ายจึงพูดในเชิง สัพยอก ว่า "อะไรกัน เลขแค่ สอง-สามตัว ซึ้อไม่ถูกเทียวหรือ"

ในงวดนั้นปรากฎว่าหวยออก 222 จึงเป็นที่กล่าวขานโจษจันษ์ กันทั้งอำเภอ



*********************************



สมัยนายอำเภอ ระบิน มีการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำตาปี เชื่อม ต.ฉวาง กับ ต.ไม้เรียง

บังเอิญมีกอไผ่สีสุก ขวางทางและ รถแมคโฮเข้าขุด แต่ขุดทุกครั้ง เครื่องต้องดับทุกครั้ง

การสร้างจึงไม่สามารถดำเนินต่อไปได้ ชาวบ้านจึงสงสัยว่าในกอไผ่มีอะไร จึงถางไม้ไผ่เข้าไปดูจึงพบว่า

ตรงกลางก่อไผ่มีงูบองหลา(จงอาง)กำลังนอนกกไข่อยู่ และดุร้ายมากจนชาวบ้านไม่กล้าเข้าไปถางต่อ

จึงทำให้งานสร้างสะพานต้องหยุดชะงัก ไปโดยปริยาย

ผู้รับเหมาเจ้าของงานเครียดมากกลัวส่งงานไม่ทันและกำลังจะเข้าฤดูฝนซึ่งจะทำงานยากกว่าเดิม

เมื่อไม่มีทางออกจึงระลึกถึงพ่อท่านคล้าย

นายช่างจึงไปแจ้งความลำบากใจที่ตนประสพอยู่กับพ่อท่าน

และพ่อท่านคล้ายเห็นว่าการสร้างสะพานเป็นการพัฒนา

ท้องถิ่นจึงรับนิมนต์ไปดูรังงูบองหลา เมื่อไปถึงพ่อท่านก็ตรงเข้าไปในกอใผ่

และทำการกอบ ใข่ของงูทั้งรัง แล้วเดินนำไปวางไว้ที่กอไผ่กอข้างๆ

โดยที่มีแม่งูบองหลาเลื้อยตามหลังมาแบบ สงบเสงี่ยม

และหลังจากนั้นรถแมคโฮ ก็เข้าไปทำงานได้ราบรื่นจนงานเสร็จโดยไม่มีอะไรเกิด

ธี

เยียมครับ แต่มีบางส่วนที่รับรู้มาต่างจากประวัติข้างตนจะเล่าให้ฟัง
ครั้งหนึ่งในขณะที่ผมบวช เจ้าอาวาสที่วัดไปเยียมเจ้าอาวาสองค์ปัจจุบันของวัดสวนขันธ์ และพาไปที่วัดอีกแห่งหนึ่ง ในขณะที่เจ้าอาวาสไปพบเจ้าอาวาสที่วัดนั้น ผมเดินไปริมคลองและเห็นภิกษุชรายืนอยู่ริมน้ำกำลังให้อาหารปลาในแม่น้ำ ผมเข้าไปไหว้ ท่านถามและพาผมไปที่กุฎิซึ่งเป็นกระท่อมมุ่งจากฝากระท่อมทำด้วยไม่ไผ่สาน หลังจากสนทนาเล็กน้อย ภิกษุชราก็เล่าประวัติของท่านโดยบอกผมว่า ก่อนบวชท่านเป็นลูกพี่สาวของพ่อท่านคล้าย แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นลูกแท้หรือลูกบุญธรรม(ซึ่งต่างจากหนังสือบางเล่มเขียนไว้) ภิกษุชราบอกว่า สมัยก่อนท่านเป็นคนขี้เมากินเหล้าทุกวัน วันหนึ่งโยมแม่นำไปพบพ่อท่านคล้ายซึ่งเป็นลุง พ่อท่านคล้ายถามว่าจะขอให้ไม่กินเหล้าได้หรือไม่??? ท่านรับว่าจะไม่กินแต่ในใจตอนนั้นก็รับไปก่อน พ่อท่านคล้ายก็ส่งชานหมากให้ หลังจากนั้นเป็นเรื่องที่แปลกมาก ตั้งแต่นั้นมาไม่รู้สึกอยากกินเหล้าเลย ปัจจุบันชานหมากก็แข็งเป็นหินอยู่ในกุฎิและท่านก็นำมาให้ผมดู ผมดูแล้วมันแข็งจริงๆ จึงคืนท่านไป(คนอื่นคงขอแต่ผมไม่ขอของรักของคนอื่น) และถามว่าท่านมาบวชนานแล้วหรือครับ ท่านบอกผมว่า นานแล้วตอนนี้ก็อายุ 82 ปีแล้ว ผมบอกว่าท่านยังแข็งแรงดีอยู่ ภิกษุชราบอกผมว่า สาเหตุที่ท่านบวชเพราะมีช่วงหนึงที่ท่านป่วยหนักมาก พ่อท่านคล้ายมารักษาให้จนหาย ท่านจึงได้คิดบวชเมือก่อนไม่เคยคิดเลย ท่านเล่าว่า นักเลงสุราจะไม่เดินผ่านวัดพ่อท่านคล้ายเพราะกิติศักดิ์วาจาสิทธิ์ ซึ่งเรื่องมีอยู่ว่า นักเลงสุรา 3 คน นำไหเหล้าจะผ่านวัดก็กลัวพบพ่อท่านคล้าย อ้อมไปหลังวัด ได้เจอกับพ่อท้านคล้าย ท่านถามว่า ถืออะไรมา นักเลงสุราบอกว่าไหน้ำผึ้ง พ่อท่านคล้ายก็บอกว่า เป็นน้ำผึ้งก็ดี หลังจากออกจากวัดได้นำไหเหล้ามาจะดืมกัน ก็ปรากฎว่าเป็นน้ำผึ้งไม่ใช่เหล้า คนจึงพูดต่อๆกัน
ในส่วนที่ขาถูกตัดข้างหนึ่ง ตามหนังสือตำนานก็เป็นแบบที่เขาเขียน แต่ผมรู้มาแตกต่างครับจึงขอเล่า พ่อท่านคล้ายในขณะเป็นฆราวาสมีเพือนรักคนหนึ่ง ทั้ง 2 คนจะแต่งงานก็ตกลงกันว่าจะแต่งวันเดียวกัน ก่อนแต่งงาน พ่อท่านคล้ายถูกงูกัด ไปหาหมอ หมอบอกว่าต้องตัดขาไม่เช่นนั้นขาจะเน่า พ่อท่านคล้ายท่านตั้งใจจะบวชเมื่ออายุมากแล้ว ท่านกลัวว่าจะไม่ครบ 32 ซึ่งทำให้บวชไม่ได้ ท่านก็ขอบวชก่อนที่จะตัดขา หลังจากบวชแล้วท่านจึงให้หมอตัดขาข้างที่งูกัดทิ้งไป ดังนั้นท่านจึงพิการขาข้างหนึ่ง ส่วนเพื่อนรักของท่านที่สัญญาว่าจะแต่งงานวันเดียวกัน เมื่อพ่อท่านคล้ายไม่สึกจากพระ เพือนของท่านก็ไม่แต่งงาน (คนโบราณเขายึดถือสัจจะมากครับ) เรื่องนี้ที่ผมเล่าอาจต่างจากข้อความกระทุู่้ข้างบนบ้าง......เป็นเรื่องเล่าครับพิจารณาด้วยนะครับ เป็นการแช่ร์ความรู้.....

ธี

มีอีกเรื่องเล่าเกี่ยวกับพ่อท่านคล้าย มีเศรษฐีคนหนึ่งไปพบพ่อท่านคล้ายและแต่งตัวแบบคนจนๆ บอกพ่อท่านว่า จะมาขอหวย พ่อท่านคล้ายก็บอกว่า มีมากแล้วไม่ควรเลยที่จะแต่งตัวเหมือนคนจนมาแบบนี้ เศรษฐีก็หัวเราะย่อมรับว่าพ่อท่านคล้ายพูดถูกต้องและขอของขลัง พ่อท่านคล้ายก็ให้ชานหมากแก่เศรษฐี เรื่องนี้มีคนเล่าให้ผมฟังครับ...พิจารณาด้วย พ่อท่านคล้ายท่านมัญาณวิเศษที่รู้ลักษณะของคนได้ด้วยนะครับ

Sornpraram

ธี ตอบกลับเมื่อ 2015-1-30 13:30
เยียมครับ แต่มีบางส่วนที่รับรู้มาต่างจากประวั ...

คุรธีเล่าเรื่องขาของพ่อท่านคล้าย มีเหตุผลน่าเชื่อถือครับ

เคยฟังคนใต้ท่านหนึ่งเขาเล่าว่า ท่านใช้มีดตัดขาด้วยตัวท่านเอง


ฟังแล้ว คิดว่า ไม่น่าเป็นไปได้  อย่าลืมว่าช่วงนั้นท่านก็เป็นปถุชนธรรมดายังไม่บรรลุธรรมขั้นสูง

จนสามารถแยกจิตจากกายได้ ถ้าตัดขา ตนเองโดยขาดความรู้ โอกาสเสียชีวิตมีสูงมากครับ

ธี

ผมฟังมาจากพระภิกษุชราที่พบซึ่งท่านบอกว่าเป็นหลานลูกฟี่สาวพ่อท่านคล้าย ไม่น่าจะผิดพลาดครับ
พ่อท่านคล้าย ท่านเป็นคนไม่ยึดติดกับวัตถุครับ เขาเล่าว่า มีคนชมโบสถ์ที่วัดว่า พ่อท่านสร้างได้สวยงาม พ่อท่านคล้ายบอกว่า "ท่านไม่ได้สร้าง โยมที่ศรัทธาสร้าง ส่วนท่านเป็นเพียงประธานในการสร้างเท่านั้น" ถ้าเป็นเจ้าอาวาสบางวัดคงบอกว่า "ของกูๆๆๆๆๆๆ" แน่ๆครับ เหมือนกเขาขันเลย...

Sornpraram

nubwo23

ขอบคุณที่มาแชร์ให้กับทุกคนรับรู้ฉันชอบทุกๆเรื่องราวของคุณมันดีและยอดเยี่ยมมากๆเลย
เที่ยวต่างประเทศ

oustayutt

Sornpraram