กว่าจะเป็นผงยอดเสน่ห์สายขาวตำรับบรมครูยีจี วิชาลับโบราณที่น้อยฅนนักจะรู้จัก ซึ่งกรรมวิธีนั้นยุ่งยากซับซ้อนมาก ทำให้หัวเชื้อผงยอดเสน่ห์บุหงาแดกีดำสืบต่อและถ่ายทอดมาสู่ศิษย์เพียงเล็กน้อย ถ้าพูดง่ายๆคือศิษย์ที่ได้รับถ่ายวิชาสายอาจารย์ยีจีในยุคหลังไม่สามารถทำผงนี้ขึ้นได้อีก สิ่งที่ทำได้คือนำหัวเชื้อหรือวัตถุอาถรรพ์ที่อาจารย์เคยสร้างมาละลายเพื่อสร้างของในรุ่นต่อๆไป
ศิษย์ที่ได้รับถ่ายทอดรุ่นหลังก็คืออาจารย์หมัด(ทิพย์) คนในภาพข้างต้นนี้ล่ะครับ ซึ่งอาจารย์เกิดในปี ๒๔๕๑ และหมดลมหายใจไปเมื่อสิริอายุรวม ๙๗ ปี และที่มาของหัวเชื้อผงยอดเสน่ห์บุหงาแดกีดำก็ได้รับมอบมาจากอาจารย์หมัด(ทิพย์)นั่นเอง
ยากแค่ไหนกันเชียว?
ผงยอดเสน่ห์ตำรับบรมครูยีจีนาม บุหงาแดกีดำ นั้น ต้องนำมวลสารกว่า๘๐อย่าง โดยมีหัวใจหลักคือ บุหงา๒๓ชนิด ผงไม้ยอลอยทิศตะวันตก ผงกะลามหาอุฒ พลูสองหางงอกทางทิศตะวันตก แกนไม้อีกาตายพรายคาหลัก น้ำมันบูรพาจารย์(น้ำมันที่แช่ลิ้นบรมครูยีจี) สีผึ้งปากศพหญิงท้องแก่ตายทั้งกลม รอยเท้าเด็กชายร้องไห้หาแม่ สากกะเบือแม่ม้ายลูกชายติด ตลอดจนถึงกาฝากนานาชนิด ว่านสารพัดไพรและผงมวลสารที่ไม่สามารถเปิดเผยได้
นำมวลสารทั้งหมดมาบดรวมกัน ผึ่งกลางแจ้งด้วยแสงสุริยัน ๑๒ ทิวา แสงจันทรา ๑๒ ราตรี ตามฤกษ์ที่ครูใหญ่กำหนด (ถ้าฝนเกิดตกเป็นอันโมฆะ การทำผงครั้งนี้ถือเป็นอัปมงคล) นำผงทั้งหมดมาคลุกเคล้ากับน้ำมันและสีผึ้งผึ่งไว้อีก ๑๒ ทิวา ๑๒ ราตรี จากนั้นนำมาปั้นขนาดเท่าแท่งเทียนหนัก ๑ บาท ออกเป็น ๙ แท่ง นำแท่งมวลสารมาจารอักขระหัวใจบรมครูดำลงบนกระดานไม้ฝาโลงเป็นอักขระจำนวน ๔๕ ตัวในคืนเดือนดับ ทับวนไปเรื่อยๆตามกำลังวันจำนวน ๗ ครั้ง จากนั้นก็ปิดท้ายด้วยตั้งเครื่องพลีกรรมเชิญครูอาจารย์ในสายวิชามาประสิทธิ (ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเชิญมาทำพิธีนับสิบครั้ง)
เป็นอันสำเร็จเสร็จสิ้นการสร้างผงบุหงาแดกีดำ หลังจากนั้นจะนำผงนี้ไปใช้ในรูปแบบใดก็ตามแต่ประสงค์ เป็นเอกอุด้านเสน่หาเมตตากลับชาตาให้แปรเปลี่ยนจากร้ายให้กลายกลับเป็นดี นำพาโชคลาภวาสนาสู่ตัวผู้เคารพบูชา
ตลอดระยะเวลาที่อาจารย์หมัด(ทิพย์)ดำรงสังขาร ท่านได้สร้างวัตถุอาถรรพ์จากผงบุหงาแดกีดำไว้ไม่มากนัก (แต่ตัวผงที่เหลือนั้นมอบให้ศิษย์เป็นผู้เผยแพร่ต่อ) อาทิเช่น ลูกอมสอดตะกรุดสะกดจิต ตะกรุดกลับชาตาอุดผงบุหงาแดกีดำ น้ำมันโลหิตบรมครู สีผึ้งเทพบิดร ฯลฯ โดยคิดค่ากำนลครูเพียง ๑๒ บาทต่อชิ้นเท่านั้น ในยุคแรก ๑๒ บาทนี่ก็ใช่จะถูกเลยนะครับ แต่ตลอดระยะเวลากว่าหลายสิบปีท่านก็ยังคงเก็บเท่านี้มาตลอดเพราะถือว่าครูอาจารย์สั่งไว้
ไว้โอกาสหน้าจะมาเขียนเรื่องท่านให้ได้อ่านกันและหากมีโอกาสจะชักภาพของที่ท่านเคยสร้างไว้มาให้ดูกัน แน่นอนว่าไม่มีแบ่งขายหรือเพื่อค้ากำไรใดๆ แต่ถ้าจะทำก็คงแบ่งๆกันไปตามโอกาสอันเหมาะสม
ยอดทอง
ปล.นี่เป็นเพียงเล่าเรื่องจากน้ำลายไอปากที่ถ่ายทอดจากครูสู่ศิษย์ ไม่ปรารถนาให้ผู้ใดเชื่อถือหรือเพื่อการค้าใดๆ หากใครไม่ชอบก็ปล่อยผ่านคิดเสียว่าอ่านนิทานสนุกๆก็แล้วกันครับ
โพสต์ 2016-1-26 14:26
บุ๊คมาร์ก
