ที่วิทยาลัยหัวเฉียวที่เขาสร้างตึก ที่ตรงนั้นเดิมมันเป็นที่ของพวกแขก คุณกอบชัยเขามาบอกว่า ผีแขกมันเฮี้ยนถึงขนาดที่คนขนดินไปเทไปถมที่ มันมายืนโบกมือห้าม มองเห็นด้วยตาเปล่า แล้วเขาก็ปรึกษากันว่าจะทำอย่างไร หลวงพ่อก็บอกว่า "เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับมันเอง" "ท่านเห็นตัวมันหรือ" "ไม่เห็น พูดกับผีมันต้องพูดเองเออเอง" เสร็จแล้วก็สั่งให้เขาเอาโฉนดที่ดินไป ให้แต่งเครื่องสักการะบูชา เอาพระบรมฉายาลักษณ์ไปตั้ง ทำเหมือนๆ ที่เขาถวายความเคารพในงานเฉลิมพระชนมพรรษา เสร็จแล้วเวลาไปเขาก็จัดไว้เรียบร้อย หลวงพ่อก็ไปยืนกลางแจ้ง แล้วก็เอาโฉนดที่ดินมาอ่าน พออ่านจบก็ประกาศว่า "ที่ดินแปลงนี้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานให้เป็นกรรมสิทธิ์แก่นายกอบชัย ซอโสตถิกุล พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวย่อมทรงไว้ซึ่งพระราชอำนาจสูงสุด ดังนั้น ใครที่ถือว่าตัวเป็นเจ้าของอยู่ที่นี่ก็ให้ขยับขยายออกไป
หรือถ้าไม่ไปก็อยู่กับเขาที่นี่ คอยอนุโมทนาบุญกุศลกับเขา แล้วอย่าขัดขวางการทำงานของเขา ให้เปิดโอกาสให้เขาทำงานอย่างสบายๆ เขาเป็นคนใจบุญ เขาสร้างบุญกุศลใดๆ พวกเจ้ามาโมทนาบุญกับเขาก็แล้วกัน บุญกุศลสิ่งใดที่ข้าบำเพ็ญมา ข้าอุทิศให้พวกเจ้าได้อยู่เย็นเป็นสุข ให้เจ้าจงอนุโมทนาบุญกับข้า ณ บัดนี้" แล้วก็ประกาศให้มันรู้ พูดเป็นภาษาไทยนี่แหละ แล้วก็สวดพุทธคุณ ธรรมคุณ สังฆคุณ แผ่เมตตาให้ แล้วอธิษฐานจิตประมวลมาซึ่งบุญกุศลที่เราได้บำเพ็ญมาตั้งแต่เล็กจนแก่ ที่เกิดขึ้นด้วยกาย วาจา และจิต ขออุทิศให้พวกเจ้าเป็นผู้มีส่วน จงอนุโมทนาบุญกับข้าแล้วไปเกิดดีถึงสุขเสีย เท่านั้นก็เป็นอันจบ จากนั้นเขาบอกว่า ขนดินไปถมไม่มารบกวนเลย จนกระทั่งงานเสร็จ ไม่มีอะไรมารบ
กวนเลย เพราะฉะนั้น เรื่องวิญญาณนี่มันมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ถ้าหากเราพูดดีกับเขา ทำดีกับเขา เขาก็ดีกับเราเหมือนกัน พระราชสังวรญาณ พุธ ฐานิโย
|