ตั้งให้เราเป็นเว็บแรกที่คุณเลือก
เก็บเราไว้เป็นเว็บโปรด
สมัครสมาชิก ได้มากกว่าที่คุณคิด
เข้าสู่ระบบ
บ้านหลวงปู่
คศช.
ข่าวสารล่าสุด
ประสบการณ์
โชว์วัตถุมงคล
สอบถาม
นานาสาระ
นครนาคราช
ร่วมประมูล
บูชาวัตถุมงคล
เพื่อน
กระทู้แนะนำ
บุ๊คมาร์ก
ไอเท็ม
เหรียญ
ภารกิจ
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
Site Link
ดูบริการทั้งหมด
เว็บบอร์ด
BBS
บูชาวัตถุมงคลหลวงปู่ชื่น
ศรีสุทธรรมนาคราช
ร้านจอมพระ
ศูนย์พระเครื่องจอมพระ
ค้นหา
ค้นหา
HOT TAG:
พระศรีราม
ขุนแผนแสนตรีเวทย์
พระเจ้าชัยวรมัน
บอร์ดนี้
บทความ
เนื้อหา
สมาชิก
Baan Jompra
›
นานาสาระ
›
ตำนาน เรื่องเล่า เกร็ดความรู้ เรื่องลี้ลับ
»
เงาหัว
กลับไป
ตั้งกระทู้ใหม่
ดู: 1922
ตอบกลับ: 0
เงาหัว
[คัดลอกลิงก์]
lnw
lnw
ออฟไลน์
เครดิต
1686
ไปยังโพสต์
1
#
โพสต์ 2015-5-11 16:59
|
ดูเฉพาะโพสต์สมาชิกนี้
|
โพสต์ใหม่ขึ้นก่อน
|
โหมดอ่าน
ครบทุกรส สดทุกเรื่อง
หลอน โดย นทธี ศศิวิมล
เจน นี่ เป็นลูกครึ่ง แม่เป็นชาวอเมริกัน พ่อเป็นคนไทย เธอเกิดและเติบโตที่ลอสแองเจลิส สหรัฐ ตอนนั้นเธออายุ 14 ปี ครอบครัวเธอย้ายกลับมาอยู่เมืองไทยภายหลังปู่เสียชีวิต แรกๆ พ่อเธอก็เพียงจะกลับมาจัดการเรื่องทรัพย์สมบัติ แต่อยู่ไปอยู่มาแม่ของเจนนี่เกิดชอบเมืองไทย ครอบครัวจึงเปลี่ยนใจลงหลักปักฐานแทน
เจนนี่มีพื้นฐานเกี่ยว กับเมืองไทยและความเป็นไทยน้อยมาก เธอค่อยๆ เรียนรู้จากสภาพแวดล้อมและเพื่อนๆ เธอเหมือนกับวัยรุ่นทั่วโลกจำนวนไม่น้อยที่ชอบเรื่องลี้ลับและตื่นเต้น วันหนึ่งเธอได้ยินคุณย่าเล่าเรื่องเห็นคนไม่มีหัวหรือไม่มีเงาหัว จากนั้นคนคนนั้นก็จะเสียชีวิต
"มันเป็นลางบอกเหตุจ้ะ" ย่าบอกเจนนี่
"คล้ายๆ ซิกธ์เซนส์ใช่ไหมคะ" เจนนี่ถาม
ย่า พยักหน้ารับอย่างเอ็นดู แล้วเล่าต่อ "ตอนแม่ของย่า ทวดของหนูอพยพมาเมืองไทย กำลังจะขึ้นเรือกัน ทวดเห็นคนในเรือไม่มีหัวก็ร้องตกใจจนพ่อกับแม่ของทวดไม่กล้าขึ้นเรือลำนั้น ในเวลาต่อมาก็ทราบว่าเรือลำนั้นล่ม เสียชีวิตกันทั้งลำ"
เจน นี่หมกมุ่นกับเรื่องเงาหัว เธอเที่ยวไปถามคนนั้นคนนี้รวมทั้งผม พ่อผมขับรถให้ครอบครัวของเธอ ผมเล่าเรื่องตอนเด็กๆ ที่เดินตามน้าชายกลับจากดูหนังกลางแปลงให้ฟัง โดยทำเสียงเล็กเสียงน้อยพลางทำท่าเล่าอย่างออกรสออกชาติ
"ตอน นั้นดึกแล้ว ผมค่อนข้างง่วง ผมเดินช้าจนห่างจากน้าไม่น้อย แต่แล้วก็ตาสว่างโพลง หายง่วงไปเลย เพราะผมเห็นน้าชายไม่มีหัว อีกไม่ถึงเดือนน้าชายก็ขี่มอเตอร์ไซค์ถูกสิบล้อชนตาย ผมไม่เคยเล่าเรื่องน้าไม่มีหัวให้ใครฟังนะ ผมเล่าให้คุณเจนนี่ฟังเป็นครั้งแรก"
เจนนี่ตื่นเต้นมาก "คนไทยสนุกจัง เจนนี่ชอบ" พูดพลางหัวเราะเฮฮา
เจนนี่นำเรื่องนี้ไปเล่าให้ย่าของเธอฟัง ที่จริงทุกเรื่องที่มีคนเล่าเกี่ยวกับคนไม่มีหัวและเรื่องอื่นๆ เจนนี่เล่าให้ย่าฟังเสมอแหละ
ผม เคยบอกเจนนี่ว่า "บางเรื่องก็ไม่ควรเล่านะครับคุณเจนนี่ อย่างกรณีน้าชายผม ถ้าผมรีบไปทำบุญก่อนจะเล่าให้พ่อฟัง น้าก็อาจจะไม่ตาย โบราณว่าต้องทำบุญก่อนจะเล่าให้คนอื่นฟัง"
"ไหนเธอบอกว่าเพิ่งเล่าให้ฉันฟังเป็นครั้งแรก"
"ผมโกหก แค่อยากให้คุณเจนนี่ตื่นเต้น รู้สึกสนุก"
เจน นี่ทำท่าไม่พอใจ แต่ก็ไม่ได้โกรธอะไรผมมากแม้แต่เรื่องนี้ สุดท้ายเธอก็เล่าเรื่องผมให้ย่าเธอฟัง แม้แต่เรื่องปี๊บ "เพื่อนหนูคนหนึ่งนะ เล่าว่า อ้อ ย่าคะ คนไทยโบราณเขาเชื่อกันว่า ถ้าเห็นคนไม่มีหัว ให้รีบเอาปี๊บคลุมหัวหรือคะ ปี๊บคืออะไรคะ"
ย่า ยิ้มอย่างนึกขัน "สมัยนี้หายากขึ้น สมัยก่อนเขาจะเอาไว้ใส่ของ สมัยนี้ใช้ถังพลาสติกแทน ปี๊บก็ค่อยๆ หายไป ที่เจนนี่ได้ยินเพื่อนบอก ย่าก็เคยได้ยิน บางคนเขาก็ว่าให้รีบเอาผ้าคลุมหัวแล้วพูดว่า ?นี่ข้าต่อหัวให้แก? ย่าก็เคยได้ฟังมา หนูเป็นเด็กสมัยใหม่ เชื่อด้วยหรือ"
"หนูคิดว่าสนุกดีค่ะ"
"ย่าจะสอนอะไรให้อย่างหนึ่ง เราอย่าไปล้อเล่นหรือเห็นความเชื่อของคนอื่นเป็นเรื่องตลก"
เจน นี่ไม่ตอบ ได้แต่หัวเราะคิกคักแล้วเดินเข้าบ้าน เธอสนุกกับเรื่องความเชื่อและบรรยากาศสังคม ประเพณีไทยๆ เธอรู้สึกสนุกเพลิดเพลินมากกว่าจะเห็นเป็นเรื่องความรู้วิชาการ
เดือน ต่อมาทางบ้านของเจนนี่ก็มีงานขึ้นบ้านใหม่ เธอดูตื่นเต้นมาก เดินไล่ดูตั้งแต่เพื่อนพ่อนำสายสิญจน์มาวนภายในบ้าน เดินดูการจัดตั้งโต๊ะหมู่บูชาจนกระทั่งพระสงฆ์เดินทางมาถึง แม้แต่อาหารสำรับอาหารคาวหวานเจนนี่ก็พลอยตื่นเต้นอย่างไม่รู้จบ
หลัง งานเลี้ยงทำบุญแบบไทยๆ ผ่านไป ตกค่ำพ่อกับแม่ก็จัดปาร์ตี้ขึ้นในบ้าน บ้านใหม่ของครอบครัวเป็นบ้านเดี่ยวสูงถึงสี่ชั้นเพราะพ่อกับแม่เปิดเป็น บริษัท ทำชั้นล่างของบ้านเป็นสำนักงาน เจนนี่ชอบขึ้นไปยืนรับลมเล่นที่ชั้นสี่ ที่สนามหญ้าด้านล่างวันนั้นมีคนมาไม่น้อย เจนนี่เริ่มเหน็ดเหนื่อย เธอคึกคักมาทั้งวันจนหมดแรงแล้วจึงหลบขึ้นไปชั้นบน
ขณะยืน รับลมพลางกวาดตามองลงมาสนามหญ้า เจนนี่รู้สึกใจหวิวๆ ชอบกลแล้วก็มีอันต้องตกใจเบิกตาโพลง! เมื่อมองลงมายังพ่อที่กำลังยืนคุยกับเพื่อน แต่พ่อไม่มีหัว!
เจนนี่ยืนตัวแข็งสักพักก็ได้สติ รีบเข้าห้อง เดินอย่างหน้าตาตื่นไปหาย่าในห้อง ย่ากำลังสวดมนต์ก่อนนอน
"พ่อค่ะย่า พ่อไม่มี" เธอพูดทันทีที่ปะหน้าย่า ก่อนจะร้องไห้โฮ
"ใจเย็นๆ พ่ออะไร" ย่าถาม
"ไม่มี...หัว...ค่ะ" แล้วก็ร้องโฮอีก
ย่าต้องพยายามปลอบใจฟื้นคืนสติอยู่พักใหญ่
"ไม่มีอะไรเจนนี่ พรุ่งนี้เราไปทำบุญที่วัดกัน ย่าจะพาไปเอง เรื่องนี้ไม่ต้องเล่าให้ใครฟังนะ"
เจน นี่เล่าเรื่องทั้งหมดนี้ให้ผมฟังในเวลาต่อมา ผมพยายามพูดปลอบใจเธอเช่นกัน แต่ทว่าสัปดาห์ต่อมาพ่อของเจนนี่ก็ประสบอุบัติเหตุรถพลิกคว่ำ กระจกรถตัดคอขาด
ทุกวันนี้เจนนี่กับแม่ย้ายกลับไปอเมริกาแล้ว ผมกับพ่อไม่เคยได้ข่าวคราวของเจนนี่อีกเลย
http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1431337838
บุ๊คมาร์ก
0
ตอบกลับ
ใช้ไอเท็ม
รายงาน
กลับไป
ตั้งกระทู้ใหม่
โหมดขั้นสูง
B
Color
Image
Link
Quote
Code
Smilies
ขออภัย! คุณไม่ได้รับสิทธิ์ในการดำเนินการในส่วนนี้ กรุณาเลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง
ลงชื่อเข้าใช้
|
ลงทะเบียน
รายละเอียดเครดิต
ตอบกระทู้
ข้ามไปยังโพสต์ล่าสุด
ตอบกระทู้
ขึ้นไปด้านบน
ไปที่หน้ารายการกระทู้
Share To Facebook
Share To Twitter
Share To Google+
Share To ...