อันว่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย ทั้งมนุษย์ และเทวดา
ได้ถูกไฟ ๑๑ กอง เผาอยู่เสมอ
เป็นเหตุให้ได้รับความทุกข์นานาประการ ๑๑ กอง คือ
๑. ราคะ ความกำหนัดชอบใจ อยากได้กามคุณ ๕ มีรูปเป็นต้น
๒. ไฟโทสะ คือ ความโกรธ มีความไม่พอใจเป็นลักษณะ
๓. ไฟโมหะ ได้แก่ ความลุ่มหลงในรูป รส กลิ่น เสียง
โผฎฐัพพะ ลังเล ใจฟุ้งซ่าน ไปตามอารมณ์
๔. ชาติ คือ ไฟแห่งความเกิดอันเป็นทุกข์
๕. ชรา คือ ไฟแห่งความแก่อันเป็นทุกข์
๖. มรณะ คือ ไฟแห่งความตายอันเป็นทุกข์
๗. โสกะ คือ ไฟแห่งความเศร้าโศก
๘. ปริเทวะ คือ ไฟบ่นเพ้อร่ำไร รำพัน
๙. ทุกขัง คือ ไฟแห่งความทุกข์ลำบากกายใจ
๑๐. โทมนัส คือ ไฟแห่งความเสียใจ
๑๑. อุปายโส คือ ไฟแห่งความคับแค้นใจ
ไฟทั้ง ๑๑ กองนี้แหละเผาลนสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ให้ต้องพากันงมงาย เวียนว่ายตายเกิด ได้รับทุกข์ต่างๆ
คติธรรม : หลวงปู่แหวน สุจิณโณ วัดดอยแม่ปั๋ง จ.เชียงใหม่