วิธีไม่ผิดศีล4

ธี

เรื่องนี้เป็นการเล่าของพระในวัดเกี่ยวกับศีลมุสา..ท่านเล่าว่า มีพระองค์หนึ่งกวาดลานวัดอยู่ใต้ต้นไม้ มีขโมยวิ่งผ่าน ท่านก็เปลี่ยนที่กวาดไปกวดใต้ต้นไม้อีกต้น ตำรวจตามขโมยมาได้สอบถามท่าน ท่านก็บอกว่า ในขณะที่กวาดอยู่ใต้ต้นไม้นี้ไม่เห็น ตำรวจตามจับขโมยได้ และพาผ่านมาที่ท่านกวาดขยะ ขโมยคิดว่าท่านบอกทางให้ไปจับก็ต่อว่าท่าน ตำรวจจึงบอกว่าท่านไม่ได้บอก และถามว่า ทำไมท่านโกหกไม่ผิดศีลหรือไง ท่านบอกว่าไม่ได้โกหก เพราะขณะที่เห็นอยู่ที่ต้นไม้อีกต้น แต่ตอนที่ถามท่านอยู่ใต้ต้นไม้อีกต้นจึงไม่เห็นขโมยผ่านไป

ผู้ชราท่านหนึ่งบอกผมว่า "ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่คนที่พูดความจริงจะตาย"

ผู้ชราเล่าว่า มีครอบครัวหนึ่ง ภรรยาป่วยหนักและต้องการกินอาหารในวัง สามีก็หาวิธีที่จะนำอาหารมาให้ภรรยา สามีรู้ว่ากษัตริย์จะตักบาตรพระทุกวันพระ สามีจึงปลอมเป็นพระไปรับอาหารและในขณะรับอาหาร ด้วยความกังวลถึงภรรยาก็มีสีหน้าเคร่งคลึมมองต่ำ กษัตริย์เห็นพระปลอมมีกิริยาสำรวมมากจึงรู้สึกชื่นชอบ ให้มหาดเล็กตามไปดูว่าอยู่ที่วัดใด พระปลอมเดินมาถึงที่ปลอดผู้คนก็เปลียนชุดและนำอาหารไปให้ภรรยากิน มหาดเล็กเห็นการกระทำอยู่ตลอด ได้เข้าไปบนบ้าน สามีตกใจกลัว มหาดเล็กได้ถามเหตุผล และบอกว่าไม่ต้องกลัวจะแก้ไขให้ หลังจากกลับไปถึงพระราชวังได้ทูลแจ้งกษัตริย์ว่า เดินตามพระไปถึงที่ปลอดผู้คน พระได้หายตัวไป กษัตริย์ก็ได้สาธุและรู้สึกอิ่มใจที่ได้ทำบุญกับพระอรหันต์

เรื่องนี้ผู้ชราบอกว่า ถ้ามหาดเล็กพูดทุกอย่าง สามีที่ปลอมเป็นพระก็จะถูกประหาร แต่มหาดเล็กเลือกพูดบางส่วน ทำให้รอดชีวิต และกษัตริย์ก็รู้สึกอิ่มบุญด้วย เรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ ผู้ชราพูดว่า บางครั้งคนเราไม่ต้องพูดทั้งหมด บางครั้งก็ต้องพูดจริงบางเท็จบาง คนก็จะเชื่อ คำพูดที่จริงไม่ตาย แต่ผู้ที่พูดความจริงจะตาย...
ปล. เป็นเรื่องเล่าในการใช้ปัญญารักษาศีลข้อมุสา...พิจารณาครับ

Nujeab

ขอบคุณครับ

JimMoriarty

ขอบคุณครับ

Metha