พระบ้ากับมรณะสติ....

ธี

หลายคนรู้ว่า การพิจารณาซากศพเป็นการฝึกมรณะสติตามหลักสมาธิ และในหนังสือหลายเล่มก็ให้เราพิจารณาสังขาร ในหนังสือวิสุทธิมรรคก็ให้พิจารณามรณะสติ ในการพิจารณาซากศพให้ใช้ศพคนที่ตาย ให้ยืนพิจารณาสังขารของศพ แต่ปัจจุบันวิธีนี้ทำได้ยากเพราะการเก็บศพจะนำไปเก็บไว้ในโลงศพและที่เก็บ ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ค้างศพไว้ไม่เผา พระจึงได้พิจารณา ปัจจุบันพระท่านสอนให้พิจารณากายสังขารของตัวเองเป็นหลัก น้อยที่จะสอนการพิจารณาสากศพ ที่ทำได้ก็ให้ไปนั่งในป่าช้าเพื่อเอาชนะความกลัว อีกทั้งการพิจารณาสากศพ คนที่จิตใจไม่กล้าจริงทำไม่ได้ คำถามคือและเราจะมีโอกาสพิจารณาศพหรือไม่...???

ผมบวชและมีข้อสงสัยเรื่องนี้ ได้สอบถามผู้ชราท่านหนึ่งที่ท่านเคยบวชถึงแนวทางในการพิจารณาศพและปัญหาปัจจุบันไม่สามารถทำได้ง่าย ผู้ชราท่านก็ได้เล่าประสบการณ์ที่ท่านพบเห็นว่า...... ในสมัยที่ท่านเป็นเด็กวัด เดินตามเจ้าอาวาสวัดไปบิณฑบาตร ท่านเจ้าอาวาสเดินไปตามทาง เมื่อท่านพบซากกบ เขียด หรือสัตว์ตายอยู่ระหว่างทาง ท่านเจ้าอาวาสจะพูดว่า "อนิจจัง สังขารเรา สังขาร เขาก็เหมือนกัน ความตายเป็นสิ่งที่มีอยู่ในทุกชีวิต จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด" เมื่อท่านเจ้าอาวาสพูดจบ ท่านก็จะเดินอ้อม(ไม่ข้าม) สากศพของสัตว์ ท่านทำอย่างนี้ประจำ ชาวบ้านที่ได้ยินก็พูดกันว่า "พระบ้า" ผู้ชราบอกว่า การพิจารณามรณะสติในหนังสือให้พิจารณาศพคน แต่จริงๆแล้ว ความตายซึ่งเป็นอริยสัจสี่(เกิด แก่ เจ็บ ตาย) มีในทุกชีวิต ไม่ว่าสัตว์เล็ก สัตว์ใหญ่ ดังนั้น ถ้าเรานำความตายของทุกชีวิตมาพิจารณาให้เห็นและให้เกิดมรณะสติก็จะลดความกำหนัดและกิเลสให้เบาบางได้ แม้ว่าจะไม่ได้นั่งสมาธิก็ตาม ความตายของสัตว์ทำให้เราพิจารณาความตายที่จะเกิดขึ้นในตัวเราได้

ผมได้อ่านหนังสือที่พระอรหันต์จีกงประทับร่างพูดถึงยมทูตจะสอบถามวิญญาณของผู้ตายว่า ไปเกิดแล้วพบเห็น "ความเกิด แก่ เจ็บ ตาย" หรือไม่ ถ้าใครตอบว่าพบ ยมทูตก็จะสาธุ แต่ถ้าใครที่ตอบว่าไม่พบ ก็จะให้นำตัวไปโดยเร็ว  

การฝึกมรณะสติง่ายๆ เพียงเห็นความตายที่อยู่ในทุกแห่งหนที่เราเดินไป จิตของเราก็จะจำได้ ไม่จำเป็นต้องพิจารณษศพมนุษย์ก็ได้ ผู้ที่กลัวผีหรือศพคน ก็พิจารณาได้ ผมว่าแน่วคิดที่ผู้ชราเล่าให้ฟังน่าสนใจครับจึงนำมาบอกกล่าว.....พิจารณา

JimMoriarty

ขอบคุณครับ ดีครับ

Nujeab

ขอบคุณครับ