|
คาถาประจำหลวงปู่ทวดเป็นภาษาบาลีแบบเถรวาท
แต่ก็แปลไม่ออก เพราะดูเผินๆ มันผิดหลักไวยากรณ์บาลีไปหมด
มีแต่ตัวประธาน (subject) ไม่มีตัวกริยา (verb)
ถ้าแยกศัพท์จะเป็นดังนี้
นโม อันว่าความนอบน้อม (ประธาน)
โพธิสตฺโต อันว่าพระโพธิสัตว์ (ประธาน)
อาคนฺติมาย (แปลไม่ได้)
อิติภควา ว่าเป็นพระผู้มีพระภาคเจ้า
(คำวิกติกัตตา หรือคำวิเศษณ์ = adverb)
ตามหลักบาลีไวยากรณ์นั้น เมื่อมีประธานก็ต้องมีกริยา
ถ้าเป็นกริยาประเภทสอวุตตกัมมะ (transitive verb) ก็ต้องมีกรรม
แต่คาถานี้ยังหากริยาและกรรมไม่พบก็เลยแปลไม่ออก
จึงต้องลองวิเคราะห์กันดู และหาทางแปลออกมาให้ได้
ผู้เขียนเองก็เป็นเปรียญเอก
มีความรู้ทั้งภาษาบาลีและสันสกฤตอยู่ตามสมควรแก่ภูมิ
จึงได้ปรึกษากันกับอาจารย์ชะเอม แก้วคลาย เปรียญ ๗ , M.A.
และอาจารย์สุวัฒน์ โกพลรัตน์ เปรียญ ๙, M.A.
ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาโบราณของหอสมุดแห่งชาติ
ได้วิเคราะห์กันทั้งในแง่หลักภาษาและบาลีไวยากรณ์ จึงแปลกันออก |
|