รวมประสบการณ์ พึ่งพาร่มเงาติคญาโณ

Sornpraram

รวมประสบการณ์ พึ่งพาร่มเงาติคญาโณ


ขอแนะนำอย่างนี้ครับ ถ้าเชื่อมั่นและศรัทธา เข้ามากราบหลวงปู่และปรึกษาอาจารย์สรายุทธที่สำนักครับ ถ้าหมอทางโลกช่วยไม่ได้ และเชื่อทางนี้ ก็มาลองกันซักตั้งครับ หลวงปู่และอาจารย์มีเมตตาและช่วยเหลือคนจริง และถ้าเป็นชาวพุทธ ก็อย่าลืมเรื่องของกรรมด้วยนะครับ ทุกอย่างเป็นเช่นนั้นเอง





ป่วยรักษาไม่หาย ขอคำแนะนำทุกท่านหน่อยครับ
http://www.baanjompra.com/webboard/thread-5952-1-3.html

Sornpraram

ประสบการณ์มะเร็งหาย
หลังจากอาบน้ำมนต์กับ อ.สรายุทธ
+พระกริ่งศรีราชาเวท+ดวงตาอาถรรพ์+แหวนพระศรีราม

ผมหมอแม็กนะครับ

ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ส่วนนึง
พอดีช่วงปลายปี 58 คุณป้าของผมสุขภาพไม่แข็งแรง พอดีแกไปตรวจคุณหมอว่าแกมะเร็งเม็ดเลือดขาว ซึ่งช่วงนั้นสุขภาพแกทรุดลงไปเยอะ รวมทั้งแกมีภาวะกล้าใเนื้ออ่อนแรง เหนื่อยง่าย เดินไม่ไหว อวัยวะระยางค์บวม ตาเปิดไม่ขึ้น ง่วงนอนตลอดเวลา ไม่อยากอาหาร

ผมเลยพาแกมาพบ อ. เพื่อจะได้กราบไหว้หลวงปู่และขอคำปรึกษาจาก อ.

ซึ่งวันนั้นท่านก็ได้เมตตาอาบนำมนต์ให้ ซึ่ง อ. ได้แนะนำให้มาอาบน้ำมนต์ 7 ครั้ง เพื่อจะได้ปัดเป่าสิ่งไม่ดีออก และให้ทำน้ำมนต์ใช้เองจากพระกริ่งศรีราชาเวท ซึ่งผมก็ได้คำแนะนำจากพี่ๆน้องๆในสำนักให้บูชาดวงตาอาถรรพ์ และแหวนพระศรีรามให้คุณป้านำไปบูชาเพื่อเสริมดวง

แต่คุณป้าผมแกก็ได้มาอาบน้ำมนต์เพียงครั้งเดียว เนื่องจากหน้าที่การงานของแกยุ่งมาก แต่ในส่วนของการทำน้ำมนต์และสวดมนต์นั้น แกยังคงปฏิบัติอยู่เสมอ

แต่หลังจากนั้นสุขภาพแกก็ดีขึ้นทั้งๆที่แกหาหาหมอตามปกติ ผลการตรวจเลือดก็ไม่พบว่าแกเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว (แต่ยังมีโรคประจำตัวเดิมอยู่นะครับ) คุณหมอยังแปลกใจ จนวันนี้แกสามารถกลับใช้ชีวิตปกติ จะมีเพียงแค่หนังตาของแกยังไม่สามารถลืมขึ้นมาเองได้ กับเหนื่อยง่าย

ผมว่าส่วนหนึ่งด้วยความเมตตาจากหลวงปู่ชื่นและอ.สรายุทธ ที่ไม่เคยทอดทิ้งลูกศิษย์ทุกคนและคนรอบข้างที่มีความศรัทธาต่อหลวงปู่


ต้องขอบคุณในความเมตตามา ณ ที่นี้ด้วยครับ


ขอบคุณครับ

http://www.baanjompra.com/webboard/forum.php?mod=viewthread&tid=9174

Sornpraram

วิญญาณอาฆาต

ปัจจัยข้อสองคือ  เจ้าลูกชายตัวดีของผม  เริ่มเกิดอาการกลัว  เหมือนว่าจะเคย
เห็นแต่ไม่รู้ว่าไปเห็นกันตอนไหน  ถามเท่าไหร่ก็ไม่ตอบ  ออกอาการกลัวจนอยู่คน
เดียวไม่ได้  คราวนี้ผมก็อยู่ไม่ติดหละ  ปัญหามันใกล้ตัวเกินไป  ทำอะไรก็ไม่ได้
ช่วงต้นเดือนมกราคม  เลยแอบแว๊บ...มาปรึกษาอาจารย์ศรายุทธของพวกเราครับ
อาจารย์ฟังแล้วก็บอกให้ผมจุดธูปบอกหลวงปู่ชื่น ที่สำนัก  เสร็จแล้วกลับไปบ้าน
ก็จุดธูป 9 ดอกบอกหลวงปู่อีกครั้ง  เดี๋ยวหลวงปู่จัดการให้เรียบร้อย

....อาจารย์ให้
คำรับรองกับลูกศิษย์อย่างมั่นใจ

http://www.baanjompra.com/webboard/thread-7474-1-1.html

Sornpraram

โดนคุณไสย เรื่องเล่าจากคุณแอฟ

สวัสดีค่ะทุกๆคนวันนี้แอฟขอแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนได้ฟังนะคะ

    แต่ก่อนนี้ยังไม่ได้รู้หลวงปู่กับอาจารย์เลย แม้แต่ชื่อยังไม่เคยได้ยินบอกตรงๆว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจในเรื่องพวกนี้สักเท่าไหร่ ขนาดใส่บาตรหรือทำบุญกับพระยังไม่เคยคิดที่จะทำเลยค่ะ ประมาณเดือนกุมภาปี55 ก้อได้เปิดร้านขายอาหารกับน้องสาว(ขายดีมากๆ)ได้ประมาณเดือนกว่าก็เกิดเหตุการไม่คาดฝันขึ้นอยู่ดีๆเรา (ขอใช้ว่าเราแทนตัวค่ะ) ก็รู้สึกเหมือนไม่สบายตัว กระสับกระส่าย หงุดหงิด นอนไม่หลับใครพูดอะไรก็ขวางหูไปหมด เพื่อนก้อเลยทักว่าเราอาจจะโดนคุณไสย์รึเปล่าเพราะฝั่งตรงข้ามกับเราเขาก็ขายอาหารเหมือนกัน ก็เลยมีพี่คนนึงพาไปอาบนำมนต์กับหลวงตาทานนึง ท่านชื่อหลวงตาอำนาจ ที่วัดมหาธาตุสนามหลวงแล้วอาการก็ดีขึ้นจนหายเป็นปกติ แต่หลังจากนั้นมาก้อได้มาก็ปิดร้านแยกย้ายกะน้องสาวเพราะมีปัญหากันนิดหน่อย จากเหตุการณ์ที่ไม่สบายครั้งนั้นก็เลยทำให้ได้ทำบุญตักบาตรบ้างจากเมื่อก่อนที่ไม่เคยทำเลย

   และแล้วประมาณปลายเดือน พฤษภาคม55 ก็มีผู้หญิงกะผู้ชายเป็นสามีภรรยาคู่ได้เข้าไปสมัครเป็นลูกค้าที่ฟิตเนสค่ะ(เป็นเทรนเนอร์ทำงานฟิตเนสที่โฮมเวิร์คราชพฤก)แล้วเพื่อนสนิทของเราก็ได้ดูแลพี่ผู้หญิงโดยจัดโปรแกรมการออกกำลังกายให้ พี่ผู้ชายก็มีน้องผู้ชายดูแลให้แต่แอฟเป็นคนชอบคุยก็จะทักทายพูดคุยกันทุกวันก็ถือว่าสนิทในระดับนึง จากนั้นพี่ผู้หญิง(พี่จ๊อ)แกก็จะชอบพูดว่าสามีแกทำอะไร อยู่ที่ไหนแต่เราก้อไม่ค่อยได้ใส่ใจ พี่จ๊อแกบอกว่าทีบ้านแกเป็นสำนักตัวเราเองก็ยังนึกอยู่ว่าเป็นสำนักทรงเจ้ากันรึเปล่า (นึกขำอยู่ในใจว่าขนาดวัดยังไม่ค่อยไปมีรึจะไปสำนักทรงเจ้า) แล้วเวลาเจอพี่ผู้ชาย(ตอนนั้นเรียกว่าพี่ปู๋ม)แกก็จะชอบชวนไปกินข้าวและก็ถามว่ากินข้าวยัง เรากับเพือนก็ไม่ได้คิดเยอะเกินกว่านั้น ต้นเดือนมิถุนายน55พี่จ๊อแกก็ชวนแอฟกะเพื่อนไปที่บ้านจะมีงานไหว้ครูบอกไปกินก๋วยเตี๋ยวฟรีแต่พวกเราก้อไม่ได้ไปกันหรอกค่ะเพราะเป็นเวลาทำงาน พอกลางเดือนมิถุนาฟิตเนสก็ได้ปิดตัวลง แอฟก้อได้โทรหาพี่จ๊อบ้าง ไปกินหนมจีนแกงไก่ฟรีบ้างก็ว่ากันไป แต่ตอนที่ไปหาพี่จ๊อก็ไม่ได้เข้าไปในบ้านนะได้ยืนคุยกันเล่นๆอยู่หน้าบ้าน จนกระทั่งวันนึงเราก้ได้มีโอกาสเข้าไปในห้องพระใหญ่ๆห้องนึงพี่จ๊อกับพี่ปุ๋มเป็นคนพาเข้าไป แล้วทั้งสองคนก็บอกให้กราบหลวงปู่ ภาพที่เราเคยคิดว่าเป็นสำนักร่างทรงหายไปจากสมองแต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรรู้สึกแค่ว่าอยู่ให้องนั้นเย็นดี(ไม่ได้เปิดแอร์)แล้วเราก็กลับบ้านโดยที่พี่จ๊อให้สาริกาไปคนละ 2 ตัว แล้วต้นเดือนสิงหาคม55 ก็มีเหตุการณ์ที่ไม่ค่อยจะดีเกิดขึ้นกับตัวเราอีกนั่นก็คืออยู่ดีๆกระดูกตรงสะบักก็โผล่ขึ้นมาข้างนึงน่ากลัวมากแต่ก็ไม่ได้คิดอะไร นึกว่าเกิดจากการไปสอนมวยและผ่านมาอีกประมาณ1อาทิตย์ก็รู้สึกไม่สบายตัว กลางคืนนอนไม่ได ปวดแสบปวดร้อน



เดินไม่ค่อยได้ แต่ตอนเช้าเราก็ได้ไปสอนมวยปกติพอเลิกจากสอนมวยก็ว่าจะไปไหว้พระลอดโบสกับเพื่อนที่วัดตะเคียน แต่ก่อนนั้นเพื่อนได้ชวนไปหาพีปุ๋มกับพี่จ๊อ(ตอนนั้นยังเรียกพี่อยู่คะ) แต่เราก้อไม่ยอมไปใจนึงก็ไม่ค่อยเชื่อแต่ถ้าจะไปหาหลวงตาที่วัดมหาธาตุก็ขี้เกียจไป ตอนนั้นใจอยากจะไปวัดตะเคียนอย่างเดียว แล้วเรากับเพือนก็ตัดสินใสไปวัดตะเคียนกันและแล้วเหตุการไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นพอขับรถออจากหน้าหอไม่ถึง 20 เมตรเราก้ไม่สามารถที่จะเหยียบคันเร่งได้ต่อเราก็งงขาก็ไม่มีแรง เพื่อนเลยพูดขึ้นว่าเด๊๋ยวจะโทหาพี่จ๊อแล้วเข้าไปหาพี่ปู๋มกับไหว้หลวงปู่กัน พอเพื่อนคุยกับพี่จ๊อเรียบร้อยเราบอกว่าจะเข้าไปเราก็สามารถขับรถและมีแรงขาเหยียบคันเร่งได้เฉยเลยคิดอยู่ในใจคนเดียวว่าเป็นไปได้ไง พอไปถึงบ้านเราก็เล่าเหตุการณ์ให้ทั้งสองคนฟัง พี่จ๊อกับเพื่อนเราบอกว่าเราน่ะโดนของ ใจนึงก็เชื่ออีกใจก็ไม่เชื่อได้แต่คิดในใจว่าคนบ้าอะไรจะซวยซ้ำซวยซ้อนได้ขนาดนั้น แล้วพี่ปู๋มก็ให้ยาเม็ดเล็กมา 2 เม็ดแล้วบอกว่าอธิฐานกับหลวงปู่แล้วค่อยกินยา(ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าคือยาอะไร)พอได้สักพักเราก็ลากลับแล้วยังไมทันออกจากหน้าหมู่บ้านก้รู้สึกเหมือนโล่งทั้งตัว รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก วันนั้นทีเราเข้าไปเป็นวันศุกร์แกได้นัดมาอาบน้ำมนต์วันอาทิตย์และเราก้อได้เข้ามากัน เป็นครั้งแรกที่เราได้เห็นบรรดาลูกศิษย์ทั้งหลายของอาจารย์ แล้ววันนั้นเราก็ได้อาบน้ำมนต์กันหลังจากที่อาบไปในคืนนั้นประมาณ ตีสี่ถึงตีห้าของเช้าวันจันทร์ก็เกิดอาการร้อนรนมากต้องลงมาจากที่นอนแล้วมานอนที่พื้น พอนอนไปสักพักกึ่งหลับกึ่งตื่นเหมือนฝันว่ามีผู้หญิงตัวสูงผ้าคลุมหัวเหมือนแขกอิสลาม ร้องกรีดกรายออกมาจากตรงหัวเข่าของเราตกใจสะดุ้งตื่นทั้งกลัวแต่ก็คิดว่าจริงหรือเปล่า พอตื่นเช้ามาอาการทั้งหลายที่เราเป็นมาก็หายไปอย่างไม่น่าเชื่อ วันต่อมาได้มีโอกาสเข้ามาหาหลวงปู่ก้อได้เล่าให้อาจารย์ฟัง อาจารย์ก็พูดว่าฝันเหมือนกันเห็นผู้หญิงผ้าโพกหัวเหมือนแขกมาด่าว่าทำร้ายเค้าทำไม หลังจากนั้นไปก็มาทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้นแล้วก็เริ่มมีความศรัทธาในตัวของ หลวงปู่และอาจารย์(หลังจากที่เรียกว่าพี่ปุ๋มพวกเราก็เปลี่ยนเป็นเรียกว่าอาจารย์ค่ะ)และเราก้ได้เข้ามาหาหลวงปู่กับอาจารย์บ่อยขึ้นและก็ได้ฝากตัวเป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่กับอาจารย์

    แล้วใครจะเชื่อว่าในเดือนสิบ(ทางภาคใต้)เราเป็นคนชุมพรค่ะ ได้เกิดเหตุการณ์เหมือนเดิมอีแล้ว บางคนอาจะไม่เชื่อนะคะแต่นี่คือเหตุการณ์จริง ครั้งนี้เป็นหนักกว่าครั้งที่แล้ว มันช่างทรมารมากคราวนี้ถึงกับเดินไม่ได้ นอนร้องไห้อย่างเดียวเลย ครั้งนี้ต้องมานอนที่ห้องกับหลวงปู่อยู่หลายวัน ครั้งนี้เป็นนานประมาณ 2 อาทิตย์ได้จึงหายดี แต่ในช่วงนั้นก็ได้อยู่กับหลวงปู่และอาจารย์ตลอด(หลวงปู่บอกว่าชาติที่แล้วเราไปทำเค้าไว้ชาตินี้ต้องชดใช้ถึงจะหมดเวรหมดกรรม) แล้วพอ เดือนธันวาคม56 ก็ได้ไปบวชปฎิบัติธรรมเป็นเวลา 7 วัน เพื่อที่จะได้อุทิศบุญกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่เราได้เคยทำกับเค้าไว้ หลังจากนั้นชีวิตเราก็ดีขึ้นเรื่ิอยๆค่ะ จนกระทั่งเดือนมกราคม56 ได้ไปทำงานที่ใหม่หลังจากที่เหตุการฟิตเนสปิดลง (คงไม่ต้องให้เอ่ยถึงคนที่ทำเรานะคะ) ถ้าจะให้พูดถึงความลำบากในช่วงที่ตกงานพร้อมๆกับไม่สบายนั้นมันคงสุดๆของชีวิตคนๆนึงแต่ด้วยบารมีของหลวงปู่และอาจารย์ทำให้เราผ่านพ้นช่วงนั้นมาได้ เรื่องที่เล่านี้บางคนอาจจะไม่เชื่อแต่ก็มีลูกศิษย์อาจารย์หลายๆท่านได้เห็นกับตามาแล้ว ที่จริงอยากจะขอบคุณฟิตเนสที่โฮมเวิร์คที่ทำให้เราได้เจอกับหลวงปู่และอาจารย์ที่ได้ทำให้คนๆนึงมีชีวิตที่ดีขึ้น เหมือนตายแล้วได้เกิดใหม่และก็คงจะไม่มีอะไรที่จะเลวร้ายไปมากกว่านี้อีก ขอขอบคุณหลวงปู่กับอาจารย์มากๆนะคะที่ทำให้ศิษย์คนนี้มาตลอด ทำให้เป็นศิษย์ที่มีครูบาอาจารย์ ถึงแม้ในสิ่งที่ทำให้อาจารย์มันอาจจะไม่มากเท่ากับที่อาจารย์ให้มา แต่ศิษย์คนนี้จะรัก เทิดทูลและบูชา ครูคนนี้ตลอดไปค่ะ ขอบคุณมากจริงๆนะคะ

App_9109

majoy

มากมายจนเล่าไม่หมด ที่เอาแบบเด่นมากๆ ชัดเจนสุดๆ ขอยกมาสามเรื่อง

- รอดจากรถเมล์บ้าเลือดแบบระยะไม่เกิน 3เมตร เพราะมีบางอย่างดลใจให้ขับช้าแบบเต่า
-เห็นองค์พญานาคีจากวัตถุมงคลที่บูชาไปจากสำนัก (น่าจะเป็นจากชิ้นใดชิ้นหนึ่งใน พ่อปู่ศรีสุทธรรมรุ่น1 ด้วยตาเนื้อ มาช่วยกำจัดพิษไข้ ดึงเงาดำออกจากกาย

-ไปต่างบ้านต่างเมือง ไปทำอันตพาล ท่องคาถาไปเรื่อย เจ้าที่เขาเคือง ตามห่างๆ แบบไม่รู้สึก(พกล็อกเก็ตเพชรกลับ กับ ดวงตราอาถรรพ์ คงเข้าใกล้ไม่ได้) จิตอาจารย์ตามไปถอดพวกที่ตามออกให้ถึงที่นู่น กลับมาถึงได้รู้

ประสบการณ์เหล่านี้ ตรงๆ ไม่มีมั่ว เพราะเป็นของตัว เลยพูดได้เต็มปาก

เคยลงมาแล้วมนกระทู้ต่างๆ ไว้จะรวบรวมลงอีกที ท่าจะดี

Pee

ผมว่านะ   ในห้องบันทึกประสบการณ์ การตั้งหัวข้อ ค่อนข้างมั่วมาก  ยากแก่การศึกษา  
ถ้าจะให้ดี  ผมขอเสนอว่า เวลาตั้งหัวข้อ  ให้ใส่ ชื่อวัตถุมงคลที่ใช้เข้าไปด้วย ไม่ต้องตั้งชื่ออะไรมากมาย
หากมีหลายชิ้น ก็ใช้เครื่องหมายบวกเอา  เวลาท่านอื่นมาอ่าน จะได้หาง่ายๆ ครับ
ถ้าเป็นประสบการณ์เกี่ยวกับอาจารย์หรือหลวงปู่ ก็ใส่ชื่ออาจารย์ หรือหลวงปู่เข้าไปเลย

ทั้งนี้ทั้งนั้นผมก็เพียงแต่นำเสนอความคิดเท่านั้น ปฏิรูป จัดระเบียบ ให้ดี  ไม่ได้เห็นต่าง
พี่ๆ ไม่ได้ส่งสิ่งใดหรือใครมา เอาตัวผมไปเพื่อเข้าสำนักปรับทัศนคตินะครับ

majoy

Pee ตอบกลับเมื่อ 2016-4-2 09:14
ผมว่านะ   ในห้องบันทึกประสบการณ์ การตั้งหัวข้อ ค่อนข ...

อ้าว เห็นพี่มาดกับเฮียทัช กำลังว่าจะไปหาเลย

อ่ะ ล้อเล่น

เห็นด้วยครับ เป็นความคิดที่ดี เดี๋ยวปรึกษาแอดมินอีกที

Pee

majoy ตอบกลับเมื่อ 2016-4-2 10:16
อ้าว เห็นพี่มาดกับเฮียทัช กำลังว่าจะไปหาเลย

อ่ะ ล้ ...

อ่านตอนแรกตกใจ นึกว่าจะมาจริง

มารับจริง  ก็พาผมไปโรงพยาบาลเลยดีกว่า

สูบบุหรี่อย่างหนักทั้งสองคน  กระจกรถก็ไม่ยอมเปิด
พอทักเข้า  ท่านก็บอกว่า  จะเก็บควันในรถไว้ดูดต่อ  โถ่กรรมของพีจริงๆ
(แซว พี่เขาเล่น เรื่องไม่จริงอ่ะนะ  คาดเอาจากนิสัยของพี่ท่านทั้งสอง )

majoy

Pee ตอบกลับเมื่อ 2016-4-2 20:38
อ่านตอนแรกตกใจ นึกว่าจะมาจริง

มารับจริง  ก็พาผมไปโร ...

บอกเลย ถ้าไปจริงนี่มีจุก

แกมาไปกินข้าว เยี่ยมพี่ๆ น้องๆ