เรื่องนี้เกิดขึ้นในระหว่างที่หลวงปู่ชอบ ฐานสโม ไปพักอยู่ที่วัดป่าบ้านม่วงไข่ อ.ภูเรือ จ.เลย หลวงปู่เล่าว่า ” พอตกกลางคืน เรากำลังนั่งไหว้พระสวดมนต์อยู่ ก็ได้ยินเสียงผู้คนส่งเสียงดังโหวกเหวก ทีเเรกนึกว่าชาวบ้านเขามาวัด เเต่พอเรากำหนดจิตออกไปเบิ่ง มันบ่เเม่นคนซะเเล้ว เป็นพวกพญานาค เขากำลังจะเตรียมทัพจะไปรบกันมีทัพช้างทัพม้า ไพรพลกองทหาร พร้อมทั้งอาวุธครบมือ พวกเขาเเต่งตัวเหมือนทหารสมัยโบราณ เหมือนกับมนุษย์เรานี่เเหละ เมื่อเรากำหนดจิตถามหัวหน้าเเม่ทัพไปว่า พวกโยมสิพากันไปไหนคือมีกองทัพใหญ่เเท้สิไปรบกับผู้ใด๋ละ? หัวหน้าบอกว่า พวกข้าสิพากันไปรบกับพวกพญานาคคือกัน พวกมันมาหยามหมิ่นเกียรติพวกเรา พวกเรายอมบ่ได้ ต้องทำสงครามให้เเตกหักกันไปเลย เราได้ยินเเล้วกะขอเขาไว้ว่าอย่าไปรบกันเลยมันเป็นการเบียดเบีบดกันเป็นบาปเปล่าๆ เเต่ผู้เป็นหัวหน้าบ่ฟังคำที่เราขอพอตกดึกมาได้ยินเสียงดังมาจากภูเขาหลังวัดดังอึงคนึงก้องทีป เป็นเสียงคนไล่ตีกันมาเเต่ไกล ปรากฎว่าพวกพญานาคทางภูเขาเเพ้พวกพญานาคทางน้ำโขง ทัพเเตกมาทั้งพยุงทั้งหามพวกบาดเจ็บประคองกันหนีมา พอมาถึงห้วยก็พากันกระโดดลงน้ำเเล้วเงียบไป พวกพญานาคทางน้ำโขงที่ไล่ตามมาพอเห็นเรา พวกมันก็ร้องบอกว่า มีพระอยู่! มีพระอยู่! พอเเล้วๆบ่ต้องไล่ตามพวกเขาเราจึงถามพญานาคทางน้ำโขงว่า มีเรื่องราวอีหยังกันถึงได้รบรากันเเเบบนี้? เขาบอกว่า พวกพญานาคอยู่ที่นี่ไปทำร้ายลูกเต้ากับบริวารเขาก่อน พวกเขาให้อภัยไปเเล้วเเต่ยังบ่เลิกเเล้ว ยังเอากำลังทหารไปท้ารบกับพวกเขาอีก จึงต้องยกกำลังทหารออกมารบกันให้เเตกหัก เราบอกเขาว่า เเพ้ชนะกันเเค่นี้กะพอเเล้ว อย่าได้ทำอันตรายกันอีกเลยมันจะเป็นบาปกรรมจองเวรกันไปไม่สุดสิ้นในที่สุดพวกเขาก็เชื่อฟังที่เราห้าม จึงเลิกทัพกลับไป… ที่มา ประวัติ ปฎิปทา หลวงปู่ชอบ ฐานสโม
| 
โพสต์ 2017-5-19 21:02
บุ๊คมาร์ก
