ถ้ำคูหาสวรรค์ จังหวัดพัทลุง

oustayutt

นิทานเรื่องถ้ำคูหาสวรรค์เป็นนิทานอธิบายสถานที่ คือ ถ้ำคูหาสวรรค์ ถ้ำนางคลอด บ้านทรพี บ้านดอนรุน บ้านน้ำเลือด สถานที่เหล่านี้อยู่ในอำเภอเมือง จังหวัดพัทลุง มีเรื่องเล่ามา ดังนี้

นานมาแล้ว… มีเทวดาองค์หนึ่งถูกพระอิศวรสาป ให้ลงมาเกิดเป็นควายชื่อว่า “ทรพา” มีบริวารตัวเมีย 500 ตัว เหตุที่บริวารเป็นตัวเมีย ก็เนื่องมาจากพระอิศวรได้สาปไว้ว่า ถ้าทรพาได้ลูกตัวผู้เมื่อใด ลูกจะเป็นผู้ฆ่าบิดา เพราะฉะนั้นเมื่อนางกระบือเกิดลูกเป็นตัวผู้ ทรพาฆ่าตายหมดจึงเหลือแต่ตัวเมีย อยู่มาวันหนึ่งมีนางกระบือชื่อว่า “นางกุรำ” ท้องแก่ใกล้จะคลอด ได้หลบจากฝูงไปคลอดลูกในถ้ำแห่งหนึ่ง ต่อมาเรียกถ้ำน้ำนั้นว่า “ถ้ำนางคลอด” ลูกที่เกิดมาเป็นตัวผู้ นางจึงฝากฝังให้เทวดารักษาไว้ในถ้ำนางคลอด นางกุรำเมื่อกลับไปหาทรพา ก็ได้โกหกว่าลูกที่เกิดเป็นตัวผู้ทิ้งไว้ในป่าให้เสือกินเป็นอาหารแล้ว ทรพาก็เชื่อเป็นความจริง พอตกกลางคืนนางกุรำก็จะหนีจากฝูงไปให้ลูกกินนม ทำเช่นนี้อยู่จนลูกเติบใหญ่ นางกุรำจะนำลูกของตนออกหากินอยู่บริเวณใกล้ ๆ ถ้ำนางคลอด ต่อมาสถานที่นั้นเรียกว่า “บ้านทรพี” หรือ “บ้านพี” และนางกุรำได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้ลูกฟัง ทำให้ลูกของนางมีความโกรธแค้นทรพามาก จึงหาโอกาสเที่ยวตามวัดรอยตีนพ่อจนเห็นว่าเท่ากันแล้ว จึงออกจากถ้ำไปท้าทรพารบกัน สถานที่นั้นเรียกว่า “บ้านท้ารบ” ต่อมาเพี้ยนเป็น “บ้านท่ารบ” ปรากฏว่า ทรพาถูกลูกตัวเองชนรุน (ดัน) ไปถึงสถานที่แห่งหนึ่ง ต่อมาเรียกว่า “บ้านดอนรุน” และถูกฆ่าตาย ณ สถานที่แห่งหนึ่ง เลือดกระจายไปทั่ว เรียกที่นั้นว่า “บ้านน้ำเลือด” ชาวบ้านทั่วไปจึงเรียกลูกของนางกุรำว่า “ทรพี” หมายถึง ผู้ฆ่าบิดาผู้มีพระคุณ
ทรพีเมื่อฆ่าทรพาตายแล้วก็มีจิตกำเริบ ไปเที่ยวท้ารบกับเทวดาต่าง ๆ จนถึงพระอิศวร ๆ จึงแนะนำให้ไปรบกับพระยาพาลี ๆ ออกอุบายให้ทรพีไปรบกันในถ้ำคูหาสวรรค์ ก่อนไปรบพระยาพาลีได้สั่งสุครีพน้องชายไว้ว่า ให้ไปคอยอยู่ที่ปากถ้ำ ถ้าเห็นว่าเลือดข้นไหลออกมาเป็นเลือด ทรพี ถ้าถ้าเลือดใสเป็นเลือดของพระยาพาลี ให้สุครีพนำหินปิดปากถ้ำเสีย ปรากฏว่าพระยาพาลีได้ฆ่าทรพีตาย ขณะเดียวกันได้เกิดฝนตกหนักทำให้เลือดที่ไหลออกมาผสมกับน้ำฝนกลายเป็นเลือดใส สุครีพเข้าใจพี่ชายตายแล้ว จึงนำหินปิดปากถ้ำไว้ พระยาพาลีมีความโกรธมากที่ออกจากถ้ำไม่ได้ จึงตัดเอาหัวของทรพีขว้างไปที่ปากถ้ำ ทำให้ปากถ้ำเปิดออก หัวของทรพีกลายเป็นธาตุหินตั้งพิงอยู่ปากถ้ำ จนปัจจุบันชาวบ้านยังเรียกหินก้อนนั้นว่า “หัวทรพี” พระยาพาลีเมื่อกลับมาถึงเมืองก็ไล่สุครีพออกจากเมือง สุครีพมีความเสียใจมากก็เข้าไปไปนั่งร้องไห้อยู่ในถ้ำคูหาสวรรค์ จนขี้ตากลายเป็นธาตุหินขนาดใหญ่ ชาวบ้านเรียกว่า “ขี้ตาสุครีพ”
นิทานเรื่องถ้ำคูหาสวรรค์ เป็นนิทานที่ได้แนวคิดมาจากวรรณคดีเรื่องรามเกียรติ์ ซึ่งเป็นที่รู้จักแพร่หลายของคนไทยมานานแล้ว ชาวพัทลุงได้ผูกเรื่องนี้มา เพื่ออธิบายสถานที่ให้สอดคล้องกับเรื่องราวที่ได้รับรู้มา