'ล้วงลึกๆ ความรู้สึกเสี่ยเจียงเมื่อหนังใหม่โทนี่จา...เจ๊ง!!!

lnw

'ล้วงลึกๆ ความรู้สึกเสี่ยเจียงเมื่อหนังใหม่โทนี่จา...เจ๊ง!!!: คอลัมน์ หนุ่ยรู้โลกรู้ โดย... พงศ์สุข หิรัญพฤกษ์                                                                  


          ระยะเวลากว่า 2 สัปดาห์สามารถบอกประชาชนคนดูหนังได้แล้วล่ะว่าหนังใหม่ Tony Jaa ผู้เป็นความหวังดารานักบู๊ไทยที่กะจะไปไกลระดับโลก กับหนังใหม่ชื่อ Skin Trade (หรือชื่อไทย "คู่ซัดอันตราย") ภายใต้การลงทุนของค่ายใหม่เป็นอัน "เจ๊ง" เรียบร้อยโรงเรียนฮอลลีวู้ดแล้ว

          หนังกวาดรายได้จากหน้า Box Office ไทยไปได้แค่ 4 ล้านบาท โรงหนังยังแสดงความอำมหิตเหมือนเดิมคือลดรอบ-ลดโรงฉายทันทีที่ 3 วันแรกตั๋วไม่วิ่ง เอาจำนวนโรงไปเทให้ Avengers ดีกว่าเยอะ หนังนั่นรับทรัพย์เต็มๆ (ธุรกิจโรงหนังช่วงนี้รับทรัพย์บ่อยนะครับ Fast7 ก็กวาดไปเกือบ 400ล้าน!! น่าซื้อหุ้น MAJOR เก็บไว้นะ)

          คำตอบที่น่าเจ็บปวดที่โทนี่จาและเจ้าของหนังได้รู้แล้วคือคอหนังเทศเขาแห่กันไปดู Fast7 เป็นความอาลัยแด่พอล วอล์กเกอร์ หาใช่ไปให้กำลังใจจา! ..ยิ่งความอยากดูทวีขึ้นเป็นพันเท่าหลังเสี่ยเจียงส่งเรื่องฟ้องศาลฐานละเมิดสัญญานักแสดง ศาลท่านพิจารณาแล้วว่ามีมูลจริงจึงมีคำสั่งระงับฉายออกมา คนดูร้องเสียหลงกันทั้งประเทศ ด่าเสี่ยเสียๆ หายๆ (แม้ว่าคนสั่งระงับฉายคือศาลไม่ใช่เสี่ย) ศาลเองแม้ไม่ต้องกลัวใครแต่ก็ยังต้องกลัวอินเทอร์เน็ต สั่งยกเลิกคำสั่งเดิมทำให้หนังรอดตายฉายได้อย่างหวุดหวิด แถมเป็นการสร้างกระแสเฮงซะยิ่งกว่าเฮงให้ค่ายหนังฝรั่งและโรงหนังกวาดรายได้กันอุตลุด! จนกระทั่งวันนี้ หนัง Fast7 ยังยืนโรงอยู่ได้แม้เข้าฉายมานานนับเดือนแล้ว ..ตัวเลขรายได้สร้างขวัญและกำลังใจไม่น้อยแก่ตัวจา พนม และ "ไมเคิล ดี เซลบีย์" หรือ "ไมค์" นายทุนหนังและผู้จัดการคนใหม่ของจา พนม ผู้อยู่เบื้องหลังการพาจาทะยานสู่ฮอลลีวู้ดให้ไปโลดแล่นในหนัง Fast7 ได้ ซึ่งจากผลงานที่ผ่านมานี้ยังไงก็ต้องชื่นชมว่า จา พนม เราทำหน้าที่ของตนเองได้ดีมาก ออกฉากน้อย แต่น่าจดจำ ลีลาในฉากการต่อสู้สำคัญกับพอล วอล์กเกอร์กินขาด แถมตอนวันเปิดตัวหนังบนพรมแดงวอล์กออฟเฟรมฮอลลีวู้ดเขาก็สปีคอิงลิชได้อย่างน่าทึ่ง แววตาความรู้สึกเปี่ยมไปด้วยฟีลลิ่งการทำเพื่อชื่อเสียงประเทศชาติมากกว่าการหาเงินเข้ากระเป๋าตนเอง ตรงนี้ต้องปรบมือ แต่การวัดผลจากหนังฮอลลีวู้ดเต็มตัว(แต่เกรดบี)นี้ถือว่า "สอบตก" อีกครั้ง ...ความเจ็บปวดที่เคยเกิดกับจามันตามกลับมาหลอกหลอนอีกครั้งคือการได้รับบทนำใน "หนังห่วย" อีกแล้ว ...ห่วยจนแทบจะเรียกได้ว่า "ห่วยที่สุดในบรรดาหนังที่เคยรับเล่นมา"

lnw

ถ้าไม่นับ องค์บาก 2 และ 3 ที่เจ้าตัวลงแรงกำกับเอง (นั่นอาจเรียกว่าห่วยที่สุดจริงๆ) ..




ประเด็นเรื่อง Human Trafficking หรือการค้ามนุษย์ที่ใส่ไว้ในหนังเป็นเรื่อง "อีกแล้วหรือฟะ?" สำหรับคุณผู้ชมชาวไทยที่ "เห็นจนเบื่อ" กับหนังฝรั่งที่ถ่ายทำในเมืองไทยเสมอๆ เสนอมุมมองนี้ คนไทยในหนังฝรั่งถ้าไม่เป็นกะหรี่-กะเทย ให้แข็งแรงขึ้นหน่อยก็เป็นมาเฟียค้ายา! ซึ่งก็ต้องทำใจว่าภาพลักษณ์ที่นานาประเทศเขามองเรามันก็ไม่พ้นเรื่องนี้จริงๆ นั่นแหละแต่มันน่าช้ำใจตรงที่ผู้กำกับหนังฝรั่งเรื่องนี้คือ "คนไทย" คุณ "เอกชัย เอื้อครองธรรม" ผู้กำกับระดับนานาชาติที่เคยนำผลงานหนัง/ละครเวทีไทยไปแสดงต่อชาวโลกจนเขาเห็นความดีงามอยู่บ่อยๆ กลับทำหน้าที่ได้ไม่สมชื่อชั้นนัก (บทเรื่องนี้เขียนเค้าโครงโดยคุณ Dolph Lundgren นักแสดงนำ.. งั้นโทษคนเขียนบทแล้วกัน!...ฮา) จะประเด็นอะไรก็ช่าง แต่สุดท้ายหนังมันออกมาไม่หนุก..ก็จบ! ...ระยะเวลา 96 นาทีที่แสนสั้นสำหรับหนังทั่วๆ ไป ผู้กำกับฯ สามารถทำให้เรารู้สึกยาวนานได้ในหนังเรื่องนี้ ตลอด 96 นาทีนี้สร้างความอึดอัดใจระหว่างชมพอสมควรเพราะมันให้อารมณ์เดิมๆ ของหนังจาพนมในระยะหลังๆ คือ "ดูแล้วก็งั้นๆ..เมื่อไหร่จะจบอะ?" (ในรอบที่ผมดูมีผู้ชมอยู่ 3 คนเดินออกไปก่อน 2 คน เหลือผมคนเดียวในโรงอย่างวังเวง!) ..หนังถูกถ่ายทอดแบบ "โชว์รีลการต่อสู้" หลากหลายซีนมาแปะๆ ต่อๆ กัน อารมณ์ไม่ใช่ เหตุผลไม่ต้อง ซึ่งที่ผ่านมา "ปรัชญา ปิ่นแก้ว" ก็เคยถูกสับเละเช่นนี้มาแล้วจากผลงาน "ต้มยำกุ้ง" และทำให้จา พนม โดยล้อคำว่า "ช้างกูอยู่ไหน?" ยันลูกบวช (เอ่อ..ชีวิตจริงเขามีลูกสาวน่ารักเชียว)






   ..ผลงานเรื่องนี้ทำให้ผมได้นั่งสังเคราะห์จริงๆ แล้วว่าเป็นเพราะ "ทักษะทางการแสดง" ของเขาเองนั่นแหละที่ทำให้หนังออกมาแบนราบเสมอ เขาเล่นได้แบบเดียว เจ็บก็เจ็บแบบเดียว ฮึดก็ฮึดแบบเดียว เวลาต่อสู้ก็ร้องเจ็บปวดแบบเดียวโดยไร้ซึ่งบทพูดที่มีเสน่ห์ ซึ่งจุดนี้คือปัญหาของการเขียนบทหนังแอ็กชั่นให้เขาเล่นในทุกๆ ครั้ง คือคนเขียนบทนึกถึงแต่ภาพเขาเตะต่อยแบบน่าอัศจรรย์ ไม่เคยมีใครนึกถึง "ห้วงความคิดคำนึง" ของตัวละครของเขาระหว่างต่อสู้เลย... มันเลยทำให้การสู้นั้นออกมาแบนๆ แบบเตะไปต่อยมา ไม่เหมือนการต่อสู้ของเฉินหลงที่มีลูกล่อลูกชนลูกฮาลูกเศร้าเคล้าน้ำตาที่ให้คุณค่าได้มากกว่า ..ถ้าเปรียบเทียบก็จะเห็นภาพมากขึ้นว่า Tony Jaa ในบท "Kiet" (เกียรติ) ทหารคอลเซ็นเตอร์รับจ้างฆ่าพอล วอล์กเกอร์ ในหนัง Fast7 แม้จะออกมาวูบสั้นๆ และไม่พูดพล่ามทำเพลงมากก็เปิดศึกกับพระเอกอย่างบ้าคลั่ง แต่ฝรั่งคนเขียนบทมันก็ยังรู้จักใส่บทเข้าปากให้โทนี่จาพูด ...ประโยค "Too Slow!" ที่เขาพูดก่อนปิดประตูขังพอลจึงเป็นซีนที่น่าจดจำ (และถูกจำมายำเขากลับในตอนท้ายเรื่องได้อย่างมันส์) นี่คือความละเมียดที่หนังฝรั่งให้ แต่กับหนังฝรั่งหัวใจไทยเรื่องนี้ไม่มี ...






          เสี่ยเจียงผู้ที่โลกต่างคิดว่าจะเอาอะไรกันหนักหนากับจา สัญญาต่ออัตโนมัตินี่มันสัญญาทาสชัดๆ มีความจริงที่เจ็บปวดซ่อนอยู่ในหัวใจ ผมในฐานะคนเคยใกล้ชิดกับเงินทุนของแกก็บอกได้เพียงว่าแกคลั่งหนังไทยมาก แกอยากให้ประเทศไทยได้รับชื่อเสียงที่ดีงามในด้านหนังซึ่งเป็นงานที่แกทุ่มทั้งชีวิตเพื่อมัน แกลงทุนทำหนังมา 50 ปี ได้มาก็มาก และเจ๊งก็มาก ก็ถือว่าอย่างน้อยๆ แกก็เป็นคนหนึ่งที่ได้ทำเพื่อ "แบรนด์ประเทศไทย" แกพูดอย่างไม่อายปาก แกบอก "กูลงทุน 400 ล้านทำหนังให้มัน ถ้ากูไม่หวังกำไรแล้วมึงว่ากูควรหวังอะไร?" ..ทุนก้อนนี้คืองานสุดท้ายที่ไม่มีวันเสร็จอย่าง "ไอ้หนุ่มกังนัม" งานที่ทำให้จามาเจอกับ Dolph Lundgrend ดาราใหญ่ที่เสี่ยจ้างมาให้ (ข่าวว่าค่าตัว 60 ล้าน) และดีลกันว่าจะให้จาร่วมแสดงใน Skin Trade หนังทุนฝรั่งของดอล์ฟด้วย




..เสี่ยเจียงจัดแถลงข่าวกันเป็นมั่นเหมาะ เงินถูกทยอยเบิกไปสร้างแล้ว 26 ล้านบาท


หนังสือสัญญาถูกส่งไปต่อกันอัตโนมัติเพราะใครจะคิดว่าไม่ต่อในเมื่อ 2 เดือน


ก่อนหมดสัญญายังมาขอเงินทำหนังใหม่อยู่เลย..




เสี่ยเจียงเปิดเผยกับผมด้วยใจจริงว่า...




"ถ้าวันหนึ่งจามาขอโทษ เสี่ยก็จะบอกว่ากูยกโทษให้


แต่มึงกับกูมันคนละทางกันแล้ว ทำงานกันต่อไปไม่ได้หรอก"






มีปัญหา ดราม่าทุกเรื่อง




...อยู่ด้วยกันมา 10 ปีทำหนังไปได้แค่ 5 เรื่องและมีปัญหาดราม่าทุกเรื่อง


แก้ปัญหาให้ด้วยมิตรภาพแบบคนกันเองทุกครั้ง แต่พอได้เล่น Fast7 ก็เผ่นหนีไปเลย


ทั้งๆ ที่เคลียร์กันแล้วว่าให้เล่นหนังฝรั่งได้ "แต่อย่าทิ้งหนังไทยไป" เสี่ยเจียงขอแค่นี้ ...






          เสี่ยเจียงแม้ไม่ได้เล่นอินเทอร์เน็ต แต่แกก็รู้กระแสดีว่าผู้คนเกลียดแก ลูกๆ พยายามปิดไม่อยากให้พ่อรู้ แต่แกก็หาวิธีรู้ของแกเองจนได้ แกบอกว่า "กูรู้ตัวกูดี อีกไม่กี่ปีกูก็ตายแล้ว แต่ก่อนกูตายกูอยากมั่นใจว่าลูกๆ ก็จะอยู่ได้ ลูกน้องกูจะอยู่ได้ เพื่อนๆ กูจะอยู่ได้"

          เสี่ยเจียงตัดสินใจไม่ฟ้องหนัง Skin Trade ก่อนเข้าโรงฉายอันอาจจะส่งผลเป็นการสร้างกระแสให้หนังอีก แต่หลังหนังเข้าโรงฉายไป 3 วัน เสียงปลายสายโทรศัพท์ที่เสี่ยเจียงโทรหาผมเมื่อบ่ายวันเสาร์เป็นเสียงร้องว่า "พระเจ้ามีจริง! พระเจ้ามีตา! ..หนังมันห่วยกว่าที่กูเคยสร้างให้มันอีก"  ... ผมไปสมทบทุนด้วยตาตนเองแล้วว่า "ห่วยจริง" จบ! ...รอลุ้นชีวิตจริงของเขาต่อไปด้วยใจปรารถนาดี :)

........................................
(หมายเหตุ 'ล้วงลึกๆ ความรู้สึกเสี่ยเจียงเมื่อหนังใหม่โทนี่จา...เจ๊ง!!!' : คอลัมน์ หนุ่ยรู้โลกรู้ โดย... พงศ์สุข หิรัญพฤกษ์ )


http://www.komchadluek.net/detail/20150512/206095.html

Nujeab

น่าเห็นใจทุกฝ่าย