สองเหตุการณ์ ดิฉันเชื่อว่าเพราะบารมีหลวงปู่ชื่น

Sornpraram

lovewannee4649




เพิ่งกลับมาจากไปเมืองไทยค่ะ  ช่วงที่อยู่บ้านที่กรุงเทพฯ มีประสบการณ์หลวงปู่ให้ประหลาดใจสองครั้ง                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          



ครั้งแรก...ไปช็อปปิ้งขนของขึ้นรถแท็กซี่เต็มคัน มีของหนักด้วย แต่ฝนตกลงมาหนักมากตอนจะกลับบ้าน แม้แต่แท็กซี่ยังต้องให้ยามเรียกไปรับที่ลานจอดรถของห้าง ตายล่ะสิ...ห้างจะปิดแล้ว ไม่รีบกลับก็ไม่ได้ เดี๋ยวโดนทิ้งลอยคว้างคนเดียว...แต่ถ้ากลับไปตอนนี้มีหวังไม่ทันฝนหายแน่นอน...จากห้างเซ็นทรัลปิ่นเกล้า กลับบ้านที่ตลิ่งชัน



ไม่เกินครึ่งช.มก็ถึง ฝนก็ตกลงมาอย่างหนักไม่มีทีท่าว่าจะหายโดยรวดเร็วซะด้วย ทำไงดี..



.ถ้าแท็กซี่ถึงบ้าน แม่ต้องออกมารับทุกครั้ง...แล้วแม่ก็แก่มาก เรี่ยวแรงไม่ค่อยจะมี ไม่สบายเพราะมีโรคประจำตัวอีกตะหาก


ไม่อยากให้แม่ออกมารับเพราะต้องเปียกฝนแน่ๆ                                                                                                                                                                                 



เลยตั้งใจอธิษฐานกับหลวงปู่ ว่าขอให้ฝนหายตกเมื่อถึงบ้านด้วยเถิด...ไม่อยากให้แม่ไม่สบายเพราะเปียกฝน ตอนออกมารับนอกบ้าน                                                                                                                                                                                   


อยากเชื่อ...เมื่อรถถึงซอยบ้าน อีกสักประมาณสองสามนาทีจะถึงบ้าน ฝนก็หยุดตกแบบไม่มีแม้แต่ปรอยละอองเลย....เพราะสังเกตุจากกระจกหน้ารถมาตลอดทาง...กราบอธิษฐานขอบคุณหลวงปู่อยู่ในใจ ช่วยลูกได้จริงๆ                                                                                                                                                                                





ถัดมาอีกหลายวัน...ไปเดินซื้อของที่พารากอน เสร็จจากซื้อของก็ไปเข้าห้องน้ำ เสร็จแล้วไปกินข้าวกับลูกสาว กับแฟนลูกสาวอยู่ประมาณชั่วโมงกว่าๆ...พอจะกลับบ้านควานหาโทรศัพท์มือถือในกระเป๋า...เอ๊ะหายไปไหน...ตายล่ะหว่า....สงสัยไม่ตก ก็ต้องลืมไว้ที่ใดที่หนึ่งก่อนมากินข้าวแน่นอน เพราะจำได้ว่าตอนซื้อของลูกสาวโทร.เข้ามือถือเพื่อจะมาเจอะกันตรงที่นัดหมาย                                                                                                                                                                                                






ในใจคิดว่าคราวนี้สูญแน่ๆ...โนเกีย....หายในเมืองไทยคงตามคืนยาก เพราะมันขายต่อกันได้ ยิ่งสภาพเศรษฐกิจณ.ตอนนี้ ก็รู้ๆกันอยู่...แต่ก็ไม่วาย...เอาอีกสักครั้งน่า...ขอหลวงปู่อีกหน...ระหว่างเดินตามแกะรอยว่ามันควรจะตกอยู่แถวไหน แล้วก็ใช้มือถือของลูกกับของแฟนลูกโทร.ตามหาสัญญาณไปพลางๆ                                                                                                                                                                             

มีสัญญาณเรียก ไม่มีคนรับสาย...อ๊ะ...ความหวังเริ่มมี...น่าจะมีใครเก็บไว้ให้...ยังไม่ปิดเครื่องนี่นะ....รออีกสักพัก...ก็มีคนตอบรับสาย แล้วให้ไปรับโทรศัพท์คืนได้ที่ซุปเปอร์ข้างล่าง                                                                                                                                                                                               


ปรากฏว่าเป็นลูกค้าหญิงอายุวัยกลางคนท่านหนึ่ง เก็บได้จากห้องน้ำ แล้วก็อุตส่าห์รอให้เจ้าของเครื่องโทร.ตาม ทั้งๆที่เวลาผ่านไปร่วมสองช.มแล้ว                                                                                                                                                                                                                                             

ทั้งสองเหตุการณ์ ในเวลาไล่เลี่ยกัน...เรื่องบังเอิญหรือไรก็ไม่รู้แน่...แต่ดิฉันก็เชื่อว่า เป็นเพราะบารมีของหลวงปู่นั่นเอง....

สาธุ...รักและบูชาหลวงปู่ชื่น  ศรัทธาด้วยใจจริงๆค่ะ...

majoy

หลวงปู่ท่านเมตตาช่วยเหลือศิษย์เสมอมา กราบหลวงปู่ครับ

MarcoReus

บารมีหลวงปู่ สาธุ

Sornpraram