อยากได้ อยากมี อยากเป็น...

Sornpraram

อยากได้ อยากมี อยากเป็น...
ถ้าเราเข้าใจต้นเหตุแห่งทุกข์ เราก็จะสามารถดับทุกข์ได้ เพราะทุกข์ต่างๆ นั้น เป็นทุกข์ที่เกิดกับตัวเรา ไปแก้ที่อื่นไม่ได้...


ดิฉันมักได้ยินคนพูดคำว่า “อยากได้” โน่นได้นี่ “อยากมี...” โน่นมีนี่ หรือ “อยากเป็น” โน่นเป็นนี่ เสมอ... แม้กระทั่งตัวเองก็พูด.. เรียกได้ว่า เราเป็นมนุษย์คงหนีไม่พ้นเรื่องเหล่านี้ ที่มีความอยาก... มันห้ามไม่ได้ บางคนบอกว่าความอยากเป็นเรื่องที่ดี เพราะความอยากทำให้เกิดการพัฒนา เกิดความก้าวหน้า แม้นหลวงปู่ชา ก็เคยบอกว่าพระพุทธเจ้าเองก็อยาก.. อยากหลุดพ้น อยากสงบ.. แต่"ความอยาก"ที่ตั้งใจกล่าวถึงในบันทึกนี้เป็นความอยากทั่วไป เช่น อยากได้(ของชิ้นใหม่) อยากเป็น(คนมีชื่อเสียง) อยากมี(บ้านสวยๆ)...โดยรวมแล้วคนทั่วไปจะอยากรวยนั่นเองจะได้มาสนองกิเลสข้างต้น เพราะส่วนใหญ่คิดว่าเงินสามารถสนองได้หมด... ตราบใดที่เป็นปุถุชน ก็ไม่แปลกที่จะอยาก เพราะเป็นธรรมชาติ แต่ที่สำคัญคือ...จะสนองความอยากนั้นด้วยวิธีการอะไร.. ดิฉันพบว่าคนที่มีความอยากเหล่านี้ ส่วนมากคิดแต่เป้าหมาย แต่ไม่คิดวิธีการ เช่น

ทำการค้าแล้วอยากรวย ก็อาจเอาเปรียบลูกค้า เช่น โกงตาชั่ง เพื่อเอากำไรเพิ่ม  ในส่วนของลูกค้า อยากรวยก็พยายามซื้อของในราคาถูกที่สุด ขอของแถมให้มากที่สุด ขอลดราคาให้มากที่สุด ทั้งๆ ที่ก็ไม่รู้ว่าจะกินหรือใช้หมดหรือไม่ ขอเยอะๆ ไว้ก่อน...  

หรือทำธุรกิจ อยากรวย ก็เอาเปรียบพนักงาน เพื่อลดต้นทุน แล้วพนักงานก็อาจจะคิดว่าให้เงินแค่นี้ ก็ทำแค่นี้ ไม่สนใจถึงผลกระทบ...

จริงๆ แล้วมีอีกมาก.. หลายๆ ท่านคงนึกออก..และเคยประสบกับตนเองมาแล้ว.. มีทั้งเรื่องทั่วๆไป อย่างที่ยกตัวอย่าง จนกระทั่งถึงเรื่องที่ส่งความเสียหายในระดับชาติสรุปแล้วความอยากที่คิดถึงแต่เป้าหมาย ไม่ได้ให้อะไรกับใครเลย มีแต่เสียกับเสีย... แต่ถ้าเรามีความพอ มีความอยากแต่พอดี..ปัญหาเหล่านี้อาจลดลงไปได้บ้าง ถ้าเราเข้าใจว่าธรรมชาติของคนแบบนี้ คือมีความอยาก.. เราก็จะเข้าใจต้นเหตุ และหาทางแก้ปัญหา (ดับทุกข์) โดยลดความอยาก หรือกิเสสได้  แต่ต้องรู้ว่าแก้คนอื่นยาก ต้องเน้นแก้ที่ตัวเราก่อน.. ดิฉันเคยเป็นทุกข์มากเพราะเห็นความอยากแบบผิดๆ ของคน เห็นผลที่เกิดขึ้นคือ เขาได้สิ่งที่เขาอยาก แต่บนเส้นทางที่เขาเดินไปสู่จุดหมายของเขา เขาทำลายอะไรหลายๆ อย่างในภาพรวม.. ดิฉันก็คิดว่าไฉนคนทำชั่ว จึงได้ดี...  ตอนนี้มีปัญญาขึ้นอีกหน่อย เห็นเหตุและผล รู้ว่าตัวเองทุกข์กับเรื่อง “คนชั่วได้ดี” นั้นไม่มีประโยชน์อะไร เราเองก็ไม่รู้หรอกว่าเขาอาจทุกข์อยู่ก็ได้ และก็ไม่รู้ว่าเขาจะประสบกับกรรมที่เขาทำเอาไว้วันไหน.. แล้วทำไมเราจะต้องให้เรื่องนี้มามอดไหม้ใจเราด้วย...เพราะกรรมที่เขาก่อ ก็เกิดแล้ว..เราแก้ไม่ได้..แล้วจะไปเสียใจ ทุกข์ใจให้เสียเวลาทำไม.. ดังนั้น ถ้าเราเข้าใจต้นเหตุแห่งทุกข์ เราก็จะสามารถดับทุกข์ได้ เพราะทุกข์ต่างๆ นั้น เป็นทุกข์ที่เกิดกับตัวเรา ไปแก้ที่อื่นไม่ได้  เริ่มต้นที่ความอยาก แต่จบที่ดับทุกข์ หวังว่าคงไม่ได้ทำให้ใครสับสนนะคะ ; )


ที่มา..http://www.gotoknow.org/posts/94804

ยักษา

ความอยากได้ อยากมีของเรานั้นไม่มีที่สิ้นสุด เมือได้ถึงจุดหนึ่งก็อยากก้าวไปสู่จุดอื่นที่มากกว่า ...ถึงทำให้เราไม่มีความสุข เพราะพอไม่ได้ก็เป็นทุกข์
ความสุข ความพอของคนเราแต่ละคนไม่เท่ากัน ใครที่รู้จักหยุดและพอได้ก่อนก็จะเจอความสุขที่แท้ก่อน
ทุกอย่างจึงสำคัญที่...ความยับยั้งช่างใจ....
เฮ้อ ทำไม่ได้สักทีเลยผม

Metha

ขอบคุณครับ