แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Nujeab เมื่อ 2013-3-27 23:00
เมื่อคืนวันเสาร์ที่ผ่านมานี้ ผมฝันดีซึ่งถือว่าเป็นมงคลสูงสุดอีกครั้งหนึ่งในชีวิต ในฝันคืนนั้นผมนัดเจอชายสูงวัยท่านหนึ่งที่บุรีรัมย์ เพื่อไปสอบถามและเสาะหาข้อมูลเกี่ยวกับพระเครื่องวัตถุมงคลของหลวงปู่ชื่น ผมไม่เคยเห็นหน้าและรู้จักชายสูงวัยคนนี้มาก่อน แต่ในความรู้สึกที่มีมันสื่อถึงชายสูงวัยท่านนี้เป็นผู้ใกล้ชิด สนิทสนมหลวงปู่ชื่นมากท่านหนึ่ง และเหมือนว่าผมต้องไปหา ภาพในความฝันตัดตอนไปยังท้องทุ่งนาแห่งหนึ่ง ผมยืนบนคันนาที่มีขอบพื้นที่กว้างพอที่จะยืน ๕-๖ คนได้ไม่ยาก บริเวณรอบๆ ข้างเต็มไปด้วยตอฟางข้าวสีเหลืองทองที่ชาวนาเพิ่งเก็บเกี่ยวผลิตผลไปไม่นานนี้เอง ขณะที่ผมยืนหันมองดูสิ่งรอบๆ ตัวอยู่นั้น ผมก็หันไปเจอชายสูงวัยท่านนั้น ในความฝันเราทั้งสองคนพูดคุยกันยังไม่นานนัก ชายสูงวัยท่านดังกล่าวละสายตาที่มองผมไปดูบางสิ่งที่อยู่ด้านหลังผมในระดับที่สูงกว่าศีรษะผมเล็กน้อย ผมหันไปมองสิ่งที่สายตาชายสูงวัยมองอยู่นั้น รัศมีสีขาวนวลตาไม่สว่างจ้ามาก พอมองเห็นได้ ภาพนั้นก็ปรากฏชายวัยกลางคนร่างกายสูงใหญ่อกสามศอกเท่าคนโบราณ ดูไม่ใช่ชาวบ้านคนท้องทุ่ง ร่างกายล่ำใหญ่ ภูมิฐาน ดูสง่างาม ศีรษะมวยผม ใบหน้าอิ่มอวบ โหนกคิ้วนูนชนกันทั้งซ้ายขวา แววตากลมโตใส ริมฝีปากบนล่างหนาอมยิ้ม ไม่สวมเสื้อ ไม่ทันเห็นผ้ากางเกงที่สวมใส่ของชายวัยกลางคนท่านนั้น ซึ่งยื่นเท้าลอยเหนือพื้นดินเล็กน้อย ผมหันกลับไปมองชายสูงวัยที่ก่อนหน้านั้นเราได้สนทนากันอยู่ ก็เห็นเขานั่งคุกเข่าเอามือวางไว้ที่หน้าขาทั้งสองข้างก้มหน้ามองพื้นอยู่เบื้องล่างไปแล้ว ผมจึงหันกลับไปหาชายวัยกลางคนท่านนั้นอีกครั้ง มองรูปร่างหน้าตาชายวัยกลางคนท่านนี้ทำไมช่างดูเหมือนประติมากรรมหินแกะสลักพระมหากษัตริย์พระองค์หนึ่ง ที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติพิมายเหลือเกิน ทันใดชายวัยกลางคนท่านนั้นก็เอ่ยวาจาออกมาว่า….
ไปบอกครูบาอาจารย์มึง สร้างเหรียญนี้ให้กูด้วย
ชายวัยกลางคนก็ยกแขนตั้งฉากขึ้นข้างลำตัว กำอะไรบางอย่างแล้วยื่นมือออกมายังผม แล้วท่านก็แบมือออกมา สิ่งที่ผมเห็นในฝ่ามือชายวัยกลางคนท่านนั้นคือเหรียญ จอมสุรินทร์ เนื้อนวะ หลวงปู่ดูลย์ อตุโล วัดบูรพาราม จังหวัดสุรินทร์ เป็นเหรียญรูปไข่ค่อนข้างกลม ห่วงเหรียญมีลายกนก ผมจึงเอื้อมมือไปหยิบเหรียญดังกล่าวมาดู พอเหรียญนั้นอยู่ที่ฝ่ามือผมกลับเป็นเหรียญที่เป็นภาพพระเจ้าชัยวรมัน ที่ ๗ …. (ขอสงวนรายละเอียดและรูปแบบในการจัดสร้างเหรียญในความฝัน) ชายวัยกลางคนท่านนั้นย้ำอีกว่า….
ไปบอกครูบาอาจารย์มึง สร้างเหรียญนี้ให้กูด้วย
พอสิ้นสุดเสียงชายวัยกลางคนท่านนั้น ภาพครูบาอาจารย์ที่ผมเคารพและนับถือนั้นก็ลอยเด่นซ้อนออกมา ครูบาอาจารย์ที่ชายวัยกลางคนท่านนี้หมายถึงนั้นก็คือศิษย์ฆราวาสหนึ่งเดียวของหลวงปู่ชื่น ติคญาโณ
พอเห็นครูบาอาจารย์ของผมที่ชายวัยกลางคนท่านนั้นต้องการให้เป็นผู้จัดสร้างเหรียญให้ท่าน ผมก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา มันก็อดคิดไม่ได้เหมือนกันว่าชายวัยกลางคนท่านนั้นต้องการให้ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เพื่อจะได้ไม่ลืมเรื่องราวในความฝันหมายมั่นให้ส่งสารสำคัญนี้ถึงผู้ที่มีบารมีในการสร้างเหรียญนี้ ผมค่อยๆ นั่งทบทวนความฝันที่เกิดขึ้น และก็ได้นำเรื่องราวความฝันเล่าให้อาจารย์ฟัง ท่านบอกว่านี่เป็น… พระราชโองการนิมิต ที่เป็นมงคลดีเหลือเกิน
|