ผีอำ

Sornpraram

ระวังเกิดอาการผีอำขณะเคลิ้มหลับ (ไทยรัฐ)







          ผีอำ (sleep paralysis) เป็นอาการของจิตใจแบบหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นในขณะกำลังเคลิ้มหลับหรือใกล้ตื่นนอน ในขณะนั้นสภาพจิตใจเริ่มรู้ต้วขึ้นบ้างแต่ยังไม่รู้ตัวเต็มที่ อาจรับรู้ทางหูหรือทางตาได้บ้าง แต่อาจแปลเสียงหรือภาพไปในทางน่ากลัว...

          ซึ่งอาจสัมพันธ์กับความฝันที่เกิดขึ้นก่อน อาจเห็นภาพผี ได้ยินเสียงร้องหรือรู้สึกเหมือนมีคนมาจับขา มาฉุดขา ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่นตอนนั้น ร่างกายจะไม่สามารถเคลื่อนไหวตามคำสั่งสมองได้ ทำให้รู้สึกตกใจกลัวเพราะเคลื่อนไหวหนีหรือต่อสู้ไม่ได้ รู้สึกอึดอัด บางทีเหมือนมีอะไรมาทับหน้าอกไว้ เพราะเคลื่อนที่ไม่ได้นี่เอง ความรู้สึกเหมือนถูกผีหลอกนี้เองทำให้คนทั่วไปเรียกว่า "ผีอำ"

          อาการหมดแรงอย่างสมบูรณ์หรือเพียงบางส่วน ทำให้มีลักษณะเหมือนเป็นอัมพาตทั้งตัว ขยับแขนขาไม่ได้ ลืมตาไม่ได้ พูดไม่ได้ หรือหายใจลึก ๆ ไม่ได้ ในขณะที่รู้สึกว่าตนเองตื่นอยู่ มักจะมีการเห็นภาพหลอน ได้ยินเสียงหลอน หรือฝันร้ายร่วมด้วย ทำให้ตกใจกลัวมากขึ้น คนที่เกิดผีอำมักจะรู้สึกถึงสภาพหมดแรงที่เกิดขึ้นได้ดี ทั้งที่อยู่ในสภาพครึ่งหลับครึ่งตื่น เพราะกำลังจะหลับหรือกำลังจะตื่น และมักจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ดีเมื่อตื่นขึ้น

          ผู้ที่เกิดผีอำครั้งแรกมักจะตกใจกลัวมาก จนรู้สึกเสมือนว่า ตนเองกำลังจะตาย โดยเฉพาะถ้าเห็นภาพหลอนหรือได้ยินเสียงหลอนที่คุกคามชีวิตของตนด้วย เมื่อตกใจตื่นขึ้นในอีกไม่กี่นาทีต่อมา จึงอาจร้องเอะอะโวยวาย ร้องไห้ หอบเหนื่อย หน้าซีด ตัวสั่น หรือแสดงอาการตกใจกลัวอื่น ๆ

          ผู้ที่เกิดผีอำมาแล้วหลาย ๆ ครั้งจะไม่ค่อยตกใจกลัว เพราะรู้ว่าอาการดังกล่าวไม่มีอันตรายอะไร และมักเป็นอยู่ชั่วครู่เดียว ไม่เกิน 10 นาที

          สาเหตุของอาการผีอำที่เกิดขึ้นในขณะที่กำลังจะหลับ มักจะเกิดจากโรคลมหลับ (narcolepsy) และโรคผีอำตามกรรมพันธุ์ (familial sleep paralysis) อาการผีอำที่เกิดขึ้นในขณะที่กำลังจะตื่น อาจจะเกิดจากโรคลมหลับ หรืออาจจะเกิดในคนที่อดนอนหรือนอนไม่พอมาหลายวัน หรือเข้านอนผิดเวลาได้

          อาการผีอำมักเกิดทันทีเมื่อหมดช่วงการหลับแบบตากระตุก จะเป็นอยู่ไม่กี่นาที แล้วค่อย ๆ หายหรือหายทันที เมื่อถูกเรียก ถูกสัมผัส ถูกปลุก โดยใครก็ได้ ผู้ที่เป็นผีอำจะรู้สึกว่าตนนั้นตื่นอยู่ แต่ขยับเขยื้อนไม่ได้ ทั้งที่ตนได้พยายามขยับเขยื้อนแล้ว พยายามตะโกนเรียกให้คนช่วยแล้ว แต่ไม่มีคนได้ยิน เพราะไม่มีเสียงออกมา และเมื่อตื่นขึ้นจะจำเหตุการณ์และเล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นได้

        อาการที่ชาวบ้านนิยมเรียกกันว่าผีอำนั้น แท้ที่จริงคือ ล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า โดยเฉพาะหลังจากทำงานหรือดูหนังสือ แม้กระทั่งดูโทรทัศน์ เมื่อเรานอนด้วยความล้า ก็เกิดการประสานกันระหว่างสารเคมีกับสภาพชีวเคมีของร่างกาย เกิดอาการทั้งกดทั้งค้าง ทำให้เราขยับเขยื้อนไม่ไหว

          ในขณะนั้นเราตื่นอยู่ สมองเราก็ทำงานได้ แต่ร่างกายเรา ขยับเขยื้อนไม่ไหว เหมือนมีคนมาคุมเราอยู่ มาจับเราอยู่ มาตรึงเราอยู่ เราเลยเกิดเชื่อมโยงว่ามีผีมาจับตัวเรา ในที่สุดแล้วก็ไม่ใช่ผีสางที่ไหน ที่แท้คือความไม่สัมพันธ์กันระหว่างสมองกับร่างกายของเรา ซึ่งเป็นอาการชั่วครู่ชั่วยามเท่านั้นเอง

          อาการผีอำเกิดจากการที่กล้ามเนื้อของร่างกาย เข้าสู่ภาวะการหลับที่เรียกว่า REM (Rapid Eye Movement) แต่สมองส่วนที่เป็นจิตสำนึกยังตื่นอยู่ อาการผีอำเป็นอาการที่ร่างกายกับจิตสำนึกหลับไม่พร้อมกัน หรือ ตื่นขึ้นมาไม่พร้อมกัน

          ผีอำเป็นสภาวะที่คล้าย ๆ กับการฝัน เพราะขณะที่ถูกผีอำคนคนนั้นจะอยู่ในสภาวะที่ขยับตัวไม่ได้ ในภาวะหลับแบบตากระตุก (REM sleep) จะมีการฝัน กล้ามเนื้อต่าง ๆ จะผ่อนคลายหมด ขยับตัวไม่ได้ ยกเว้นต้องตื่น คำว่าตื่น หมายถึงต้องมีการเขย่าตัวรุนแรง แล้วในช่วงเวลานั้นถ้ามีสิ่งเร้าอะไรที่มาทำให้ไม่สบาย เช่น อาจจะมีหมอนข้างมาวางอยู่บนตัวหรือขา หรืออาจจะนอนในท่าที่ไม่สบายนัก ก็จะมีการแปลภาวะนั้นเป็นความไม่สบาย แล้วบางทีก็ไปผูกเรื่องกับความฝัน ทำให้อยากจะออกจากสถานการณ์นั้น แต่ว่าทำไม่ได้เพราะกล้ามเนื้อมันคลายไปหมดแล้ว เพราะฉะนั้นในภาวะอย่างนั้น ก็จะเป็นสภาวะที่รู้สึกเหมือนกับว่าใครมากดทับ เป็นสภาวะที่หลีกหนีไปไม่ได้ แต่สักพักหนึ่งจะค่อย ๆ ดีขึ้นเอง

          อาการอึดอัดหายใจไม่ออก ขยับตัวก็ไม่ได้แม้เพียงปลายนิ้ว เหมือนกับร่างกายถูกตรึงด้วยอำนาจลึกลับที่ถาโถมสู่ร่างกายอย่างน่าสะพรึงกลัว บางคนถึงกับอยากตะโกนร้องขอความช่วยเหลือจากคนที่อยู่บริเวณนั้น แต่ทำไม่ได้ ได้แต่นอนตัวแข็งอยู่บนเตียงด้วยหัวใจเต้นตูมตาม

          ผู้ที่ถูกผีอำส่วนใหญ่จะนอนอยู่บนเตียง มีเป็นส่วนน้อยที่จะโดนอำในท่านั่งหลับบนเก้าอี้ หรือท่าที่ไม่น่าจะสบายนัก และมักจะเกิดกับคนที่นอนหงายมากที่สุด ระยะเวลานานตั้งแต่ 2-3 วินาที จนถึง 10 นาที โดยจะหายไปเอง หรือไม่ก็ผู้ที่ถูกผีอำพยายามเอาชนะอาการเอง หรือมีคนมาช่วยสะกิดปลุกให้ตื่นขึ้น

          โดยมีอาการหลอนทางประสาทสัมผัสเกิดร่วม ได้แก่ หลอนว่าตัวลอยหรือบินได้ หรือเหมือนกำลังออกจากร่าง หมุนเคว้ง หลอนทางสัมผัสกาย เช่น มีใครมากดทับหน้าอก หรือมีใครมาสัมผัสตัว หรือดึงตัวเอาไว้กับเตียง บางทีก็รู้สึกว่าผ้าคลุมเตียงเคลื่อนไหว บางคนก็โดนเขย่าตัว หรือมีความเจ็บปวดเกิดขึ้น

          หลอนทางการได้ยิน เช่น ได้ยินเสียงย่างเท้า เสียงเคาะประตู เสียงหายใจ เสียงคุย เสียงกระซิบ เสียงฮัม เสียงหึหึ หลอนทางการมองเห็น เช่น เห็นหมอกควัน หรือ ความมืดคลึ้ม เห็นร่างคน สัตว์ หรืออสูรกาย บางทีก็มีการโต้ตอบทั้งทางกายหรือวาจากับสิ่งที่เห็นนั้น อย่างเป็นเรื่องเป็นราว หลอนทางการได้กลิ่น เช่น ได้กลิ่นเครื่องหอม กลิ่นสาบ

          โดยทั่วไปมักจะเกี่ยวข้องกับการนอน และสัมพันธ์กับสถานการณ์ ในชีวิตประจำวัน เช่น สถานการณ์ที่ทำให้เขากังวล ตื่นเต้น พูดได้ว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่คนจะถูกผีอำได้ ไม่ใช่ความผิดปกติทางจิตใจอะไรหรอก เป็นเพียงตะกอนความคิดที่เกิดจากชีวิตประจำวัน บางคนหาทางออกไม่ได้ ก็ไปออกในช่วงที่นอน เป็นสัญญาณที่บ่งบอกว่าคนคนนั้นเริ่มมีภาวะความเครียด แล้วเดี๋ยวร่างกายก็ปรับสมดุลได้เอง ไม่มีที่นอนแล้วผีอำทุกวัน ไม่ถือเป็นโรค ไม่มีอะไรน่ากลัวแล้วมันจะหายเอง

          รายที่เป็นมาก แสดงว่ามีปัญหามาก แล้วมักจะเก็บไปฝัน ซึ่งบางคนอาจจะมาในแง่ฝันร้าย ถ้าฝันร้ายแล้วหลับสนิท ก็จะเล่นไปในฝัน แต่ถ้าตื่นขึ้นมานิดนึงก็จะรู้สึกว่าขยับตัวไม่ได้ ครึ่งหลับครึ่งตื่น กำลังเคลิ้ม เหมือนจริง เป็นสภาวะของผีอำ

          การรักษาผีอำไม่มีอันตราย ในคนปกติก็เกิดขึ้นได้ โดยไม่ต้องการการรักษาใด ๆ ทั้งสิ้นเมื่อรู้สึกว่าโดนผีอำอยู่ ให้รีบตั้งสติทันที อย่าตกใจ การออกจากผีอำจะได้ผลดีที่สุดเมื่อรีบทำตั้งแต่มันเกิด พยายามขยับกล้ามเนื้อตา กล้ามเนื้อนิ้ว อะไรที่เล็ก ๆ ก่อน เพราะหากขยับได้ มันจะทำให้เราหลุดออกทันที ถ้านาน ๆ เป็นครั้ง หรือเกิดจากการอดนอน นอนไม่พอ หรือนอนผิดเวลา ไม่ต้องรักษา นอกจากนอนพักผ่อนให้พอ และอย่านอนผิดเวลาเท่านั้น

          ถ้าเป็นบ่อยหรือเป็นมาก กลัวมาก หรือไม่สามารถหลับให้พอได้เอง การใช้ยาที่ลดการหลับแบบตากระตุก เช่น ยาอิมิพรามีน (imipramine เม็ดละ 25 มิลลิกรัม) 1-2 เม็ดก่อนนอน จะช่วยให้หลับแบบตาไม่กระตุกเพิ่มขึ้น ทำให้อาการผีอำและอาการหลอน ซึ่งเกิดในการหลับแบบตากระตุก ลดลง และทำให้อาการผีอำดีขึ้น หรือหายไปได้

          ผ่อนคลายความเครียดก่อนนอนสัก 1-2 ชั่วโมง ไม่ทำอะไรที่มันตื่นเต้น เช่น ดูโทรทัศน์ เล่นเกมส์ ก่อนนอนอาจจะอาบน้ำอุ่น หรือดื่มนมอุ่น ๆ โดยเฉพาะนมถั่วเหลือง จะทำให้หลับสบายขึ้น หรืออาจจะใช้วิธีสะกดจิตเข้าช่วยโดยการโปรแกรมจิตใหม่ก็จะช่วยได้

          กรณีที่มีอาการมาก ๆ อาจใช้ยาคลายเครียด หรือยาต้านเศร้า ซึ่งจะทำให้หลับสนิทขึ้นโดยไม่ฝันมากนัก คือคนที่ผีอำจะฝันปนอยู่ด้วย เราก็ทำความฝันนั้นให้น้อยลง อาการผีอำก็จะลดลงเหมือนกัน หลักง่าย ๆ เวลาโดนผีอำให้นอนเฉย ๆ สักพักอาการจะหายไปเอง

ขอบคุณข้อมูลจาก

Sornpraram

คุณอา 'ใบหนาด' ครับ ช่วยเล่าเรื่อง 'ผีอำ' ให้ผมอ่านหน่อยสิครับ วันก่อนคุณน้าผมเล่าเรื่องผีที่เมืองนอกให้ฟัง ผมเลยรู้ว่าฝรั่งเขาก็มีผีอำเหมือนกัน คุณน้าเล่าว่าฝรั่งคนหนึ่งไปนอนในบ้านที่มีผีสิง แล้วตอนกลางดึกเขาขยับตัวไม่ได้ เห็นผู้ชายตัวใหญ่มานั่งทับอก ฟังแล้วเหมือนของไทยเลย ผมอยากได้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ ต้อม บางกรวย หลานต้อมถามมาทั้งที อาก็ไปค้นคว้าเรื่องนี้มาตอบให้จนได้ ฝรั่งเขาก็มีเรื่อง 'ผีอำ' อย่างไทยเราเหมือนกัน เขาเรียกว่า 'Hag Attack' hag อ่านว่า 'แฮ็ก' แปลว่า 'ยายแก่แร้งทึ้ง' หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ แม่มดแก่ๆ น่าเกลียดน่ากลัวนั่นแหละครับ เหตุผลที่เขาเรียกแบบนี้ก็เพราะเชื่อว่า ผีอำนั้นเกิดจากแม่มดผู้ชั่วร้ายแอบเข้ามากลางดึก ตอนที่เรากำลังหลับสนิท เพื่อจะสูบเอาพลังชีวิตจากเราไปเป็นยาโด๊ปให้มันกระชุ่มกระชวย ซึ่งก็เท่ากับเป็นการเพิ่มพลังอำนาจเวทมนตร์ให้กับตัวแม่มดนั่นเอง ในยุโรปเชื่อว่า แม่มดที่มีพฤติกรรมเช่นนี้เป็นแวมไพร์ประเภทหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า 'ไซคิก แวมไพร์' คือมันไม่ได้ดูดเลือดกิน แต่มันสูบพลังจิต หรือพลังชีวิตจากคน ตำราเวทมนตร์คาถาของแม่มดเอง ยังเตือนอย่างเคร่งครัดให้ระวังแม่มดชั่วร้ายเหล่านี้ เพราะแม่มดเก่งๆ ดีๆ อาจตกเป็นเหยื่อของมันได้ง่ายๆ ถ้าไม่ป้องกันให้ดี วิธีป้องกันคือ เขียนวงกลมแม่มดล้อมรอบเตียง และแขวนกระเทียมไว้ด้วย สำหรับคนธรรมดาๆ ที่กลัวโดนผีอำนี้ ทางยุโรปก็มีมาแต่โบร่ำโบราณแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้คนในแถบ นิวฟาวด์แลนด์ ประเทศแคนาดา เรื่องว่า 'โอลด์ แฮ็ก' หรือยายแม่มดแร้งทึ้งเป็นตัวการให้เกิดประสบการณ์สยองขวัญสั่นประสาท ที่ไทยเราเรียกว่าผีอำ เรื่องนี้ เดวิด เจ. ฮัฟเฟิร์ด อาจารย์ท่านหนึ่งของภาควิชาว่าด้วยตำนานพื้นบ้าน แห่งมหาวิทยาลัยแมมโมเรียล ยูนิเวอร์ซิตี้ ออฟ นิวฟาวด์แลนด์ ได้ทำโครงการวิจัยเรื่องนี้และสำรวจพบว่า ผู้ที่โดนผีอำทุกคนจะมีประสบการณ์เหมือนๆ กันอยู่ 4 ประการ คือ 1.อาการนี้จะเกิดขึ้นขณะกำลังเคลิ้มหลับ บางคนยังไม่ทันเคลิ้มด้วยซ้ำ เพราะหัวถึงหมอนปุ๊บก็มาเลยเชียว 2.ได้เห็น หรือได้ยินบางสิ่งบางอย่างเคลื่อนเข้ามาในห้อง และในที่สุดก็จะเข้ามาถึงเตียง 3.เหยื่อจะรู้สึกมีอะไรหนักๆ มาทับอก อาจจะมีใครมานั่งทั้งตัว หรือเอามือมากดอกไว้อย่างแรง 4.ความรู้สึกเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ จะขยับแขนขา หรือแม้แต่จะหันศีรษะไปทางไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้น สยองมากๆ คนที่โดนผีอำจะตกใจกลัวสุดๆ จะร้องก็ร้องไม่ออก เมื่อมีอาการผีอำกำเริบถึงขั้นที่เหยื่อรู้สึกอึดอัด หวั่นกลัวเต็มที่ เขาหรือเธอก็จะพยายามดิ้นรน สวดมนต์ เรียกพ่อแก้วแม่แก้ว แล้วก็...อึ้ด! ความทรมานทรกรรมพลันมลายในพริบตา ตัวเบาโหวง ขยับได้แล้ว ไม่มีอะไรแล้ว! เฮ้อ... อาการผีอำนี้ ในทางวิทยาศาสตร์บอกว่าไม่ใช่ผีสางอะไรหรอก แต่มันเกิดจากสภาพร่างกายและจิตใจของเราเอง เพราะผีอำมักจะเกิดกับคนที่ชอบนอนหงาย หัวใจกับปอดเลยทำงานไม่สะดวก จึงรู้สึกเหมือนถูกกดทับ ประกอบกับอาการใกล้จะหลับ สมองกับระบบประสาทไม่สามารถควบคุมอวัยวะต่างๆ ของร่างกายได้ ก็เลยรู้สึกเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ ส่วนที่คิดว่าผี หรือพานเห็นผีมาเป็นร่างใหญ่ๆ หรือเงาดำๆ ก็เกิดเพราะความเชื่อในเรื่องผีๆ สางๆ นั่นเอง ผู้ใหญ่สอนว่า ถ้านอนตะแคงจะไม่โดนผีอำ หรือถ้าเกิดผีอำขึ้นมาก็ให้รวบรวมสติ ทำใจให้เข้มแข็งแล้วลองขยับตัวดู แค่นี้ก็จะ 'ปลดล็อก' จากอาการนี้ได้ วิทยาศาสตร์ไม่ให้เราเชื่อเรื่องผี และอธิบายปรากฏการณ์ต่างๆ อย่างมีเหตุผล แต่บางกรณีก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี อย่างเช่นคุณป้าท่านหนึ่ง ไปค้างบ้านเศรษฐีฝรั่งที่ เลคทาโฮ ในอเมริกา ฝรั่งท่านนี้เป็นนายแพทย์ที่ชอบสะสมวัตถุโบราณ และเคยมาเมืองไทยด้วย คุณป้าถูกผีอำ ขยับตัวไม่ได้...เห็นผู้หญิงไทยใส่ชุดรัชกาลที่ 5 มาดึงเท้าท่าน ต้องสวดมนต์จึงหลุดจากอาการผีอำได้ นาทีต่อมา หลานสาวของท่านซึ่งหลับอยู่ข้างๆ เกิดร้องอึกๆ อักๆ ท่านเลยเขย่าตัวเธอ เมื่อเธอตื่นก็ละล่ำละลักขอบคุณที่ปลุก 'เมื่อกี้หนูถูกผีอำค่ะ เป็นผีผู้หญิงแต่งชุดรัชกาลที่ 5 มาดึงขาหนูจนเจ็บไปหมด นี่ยังเจ็บอยู่เลยค่ะ...ถ้าคุณป้าไม่ปลุก หนูต้องแย่แน่ๆ' ถามไปถามมา ปรากฏว่าแพทย์ท่านนั้นเคยมาเมืองไทย และซื้อกำไลนพเก้าไว้วงหนึ่ง...วิญญาณหญิงสาวอาจจะมากับกำไลก็ได้ อาตอบคำถามหลานต้อมไว้เพียงเท่านี้ก่อน หากวันหน้าวันหลังได้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็จะนำมาเล่าอีกครับ! ขอบคุณ แหล่งที่มาหนังสือพิมพ์ ข่าวสด

kit007

เรื่องของผีอำ

                                       

ผีอำ คือ คำเอ่ยของคนที่คิดว่าถูกผีหลอก ในขณะนอนครึ่งหลับครึ่งตื่น มีอาการที่รู้สึกแน่นหน้าอก เจ็บหน้าอก หรือขยับตัวไม่ได้ในขณะนอน หรือนั่งเหมือนมีคนมานั่งทับบนตัว ว่ากันว่า เกิดจากการนั่ง หรือนอนผิดท่า ทำให้เกิดการกดทับเส้นประสาท ทำให้ขยับตัวไม่ได้

ทางแพทย์อธิบายว่าเกิดจากการ ที่สมองตื่นไม่พร้อมกัน สมองเรานั้นมีบริเวณต่างๆ ที่ทำหน้าที่ต่างๆ บริเวณด้านหน้าจะทำหน้าที่สั่งให้เคลื่อนไหว ส่วนรับความรู้สึกนี่จะเป็นแกนกลาง กับด้านค่อนมาหลังหน่อย
เวลาเราตื่นสมองจะมีกระแสไฟฟ้าเป็นตัวทำงาน เวลาเราหลับกระแสเหล่านี้ก็ลดลง (เข้าสู่ระยะพัก) ดังนั้นเมื่อเราตื่น ถ้าบริเวณรับความรู้ตัวตื่น แต่บริเวณสั่งการเคลื่อนไหวยังไม่ตื่น ก็เป็นอาการผีอำ แต่ก็มี โรคบางโรคที่มีลักษณะเหมือนกันนี้เรียกว่า Lockin Syndrome จะรู้ตัวแต่ขยับอะไรไม่ได้ ได้แต่กลอกลูกตาไปมา

ฝรั่งเขาก็มีเรื่อง 'ผีอำ' อย่างไทยเราเหมือนกัน เขาเรียกว่า 'Hag Attack' hag อ่านว่า 'แฮ็ก' แปลว่า 'ยายแก่แร้งทึ้ง' หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ แม่มดแก่ๆ น่าเกลียดน่ากลัวนั่นแหละครับ เหตุผลที่เขาเรียกแบบนี้ก็เพราะเชื่อว่า ผีอำนั้นเกิดจากแม่มดผู้ชั่วร้ายแอบเข้ามากลางดึก ตอนที่เรากำลังหลับสนิท เพื่อจะสูบเอาพลังชีวิตจากเราไปเป็นยาโด๊ปให้มันกระชุ่มกระชวย ซึ่งก็เท่ากับเป็นการเพิ่มพลังอำนาจเวทมนตร์ให้กับตัวแม่มดนั่นเอง ในยุโรปเชื่อว่า แม่มดที่มีพฤติกรรมเช่นนี้เป็นแวมไพร์ประเภทหนึ่ง ซึ่งเรียกว่า 'ไซคิก แวมไพร์' คือมันไม่ได้ดูดเลือดกิน แต่มันสูบพลังจิต หรือพลังชีวิตจากคน ตำราเวทมนตร์คาถาของแม่มดเอง ยังเตือนอย่างเคร่งครัดให้ระวังแม่มดชั่วร้ายเหล่านี้ เพราะแม่มดเก่งๆ ดีๆ อาจตกเป็นเหยื่อของมันได้ง่ายๆ ถ้าไม่ป้องกันให้ดีวิธีป้องกันคือ เขียนวงกลมแม่มดล้อมรอบเตียง และแขวนกระเทียมไว้ด้วย

สำหรับคนธรรมดาๆ ที่กลัวโดนผีอำนี้ ทางยุโรปก็มีมาแต่โบร่ำโบราณแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้คนในแถบ นิวฟาวด์แลนด์ ประเทศแคนาดา เรื่องว่า 'โอลด์ แฮ็ก' หรือยายแม่มดแร้งทึ้งเป็นตัวการให้เกิดประสบการณ์สยองขวัญสั่นประสาท ที่ไทยเราเรียกว่าผีอำ เรื่องนี้ เดวิด เจ. ฮัฟเฟิร์ด อาจารย์ท่านหนึ่งของภาควิชาว่าด้วยตำนานพื้นบ้าน แห่งมหาวิทยาลัยแมมโมเรียล ยูนิเวอร์ซิตี้ ออฟ นิวฟาวด์แลนด์ ได้ทำโครงการวิจัยเรื่องนี้และสำรวจพบว่า ผู้ที่โดนผีอำทุกคนจะมีประสบการณ์เหมือนๆ กันอยู่ 4 ประการ คือ

1.อาการนี้จะเกิดขึ้นขณะกำลังเคลิ้มหลับ บางคนยังไม่ทันเคลิ้มด้วยซ้ำ เพราะหัวถึงหมอนปุ๊บก็มาเลยเชียว

2.ได้เห็น หรือได้ยินบางสิ่งบางอย่างเคลื่อนเข้ามาในห้อง และในที่สุดก็จะเข้ามาถึงเตียง

3.เหยื่อจะรู้สึกมีอะไรหนักๆ มาทับอก อาจจะมีใครมานั่งทั้งตัว หรือเอามือมากดอกไว้อย่างแรง

4.ความรู้สึกเป็นอัมพาตไปชั่วขณะ จะขยับแขนขา หรือแม้แต่จะหันศีรษะไปทางไหนก็ไม่ได้ทั้งนั้น สยองมากๆ คนที่โดนผีอำจะตกใจกลัวสุดๆ จะร้องก็ร้องไม่ออก

เมื่อมีอาการผีอำกำเริบถึงขั้นที่เหยื่อรู้สึกอึดอัด หวั่นกลัวเต็มที่ เขาหรือเธอก็จะพยายามดิ้นรน สวดมนต์ เรียกพ่อแก้วแม่แก้ว แล้วก็...อึ้ด! ความทรมานทรกรรมพลันมลายในพริบตา ตัวเบาโหวง ขยับได้แล้ว ไม่มีอะไรแล้ว! เฮ้อ...

อาการผีอำนี้ ในทางวิทยาศาสตร์บอกว่าไม่ใช่ผีสางอะไรหรอก แต่มันเกิดจากสภาพร่างกายและจิตใจของเราเอง เพราะผีอำมักจะเกิดกับคนที่ชอบนอนหงาย หัวใจกับปอดเลยทำงานไม่สะดวก จึงรู้สึกเหมือนถูกกดทับ ประกอบกับอาการใกล้จะหลับ สมองกับระบบประสาทไม่สามารถควบคุมอวัยวะต่างๆ ของร่างกายได้ ก็เลยรู้สึกเป็นอัมพาตไปชั่วขณะส่วนที่คิดว่าผี หรือพานเห็นผีมาเป็นร่างใหญ่ๆ หรือเงาดำๆ ก็เกิดเพราะความเชื่อในเรื่องผีๆ สางๆ นั่นเอง

ที่มา: http://www.toptenthailand.com/review/detail/20140704175151791
ที่มา : http://www.unigang.com/Article/15448