|
มหาบาปทั้ง 7 (Seven Sins)
เป็นหลักคำสอนของศาสนาคริสต์ในอดีตกาล ให้มนุษย์ไม่ทำตามสัญชาตญาณของตนมากจนเกินไป ทางศาสนาคริสต์ได้แบ่งบาปออกเป็น 2 ประเภทคือ แบบที่สามารถยกโทษให้ได้ และ แบบรุนแรง ในต้นศตวรรษที่ 14 หลักคำสอนนี้เป็นที่นิยมในหมู่ศิลปิน (หรือแม้กระทั่งในปัจจุบัน) ผลงานศิลปะมากมายที่สื่อถึงบาป 7 ประการแพร่ไปทั่ววัฒนธรรมต่างๆทั่วโลก
แล้วทำไมต้องเป็นเลข 7 ?
เลขเจ็ด (Seven) ในทางคริตศาสนาเป็นตัวเลขที่แสดงถึงความเมตตากรุณาและพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ นักเขียนในยุคแรกใช้เลขเจ็ดเป็นตัวเลขแห่งการสร้างสรรค์และความเสร็จสมบูรณ์
เลขเจ็ดเป็นเลขที่มีพลังในตัวเอง อาทิตย์หนึ่งมีเจ็ดวัน เจ็ดมหาสมุทร สวรรค์มีเจ็ดชั้น เจ็ดเป็นเลขที่เป็นที่นิยมของจอมเวทย์โบราณที่ทำการปลุกเสก
ขอยกตัวอย่างบทหนึ่งในมหาคัมภีร์มหาเวทย์ ก็แล้วกัน
Take 7 prickles from 7 palm tress, 7 chips from 7 beams, 7 nails from 7 bridges, 7 ashes from 7 ovens, 7 scoops of earth from 7 door sockets, 7 pieces of pitch from 7 ships, 7 handful of cumin, and 7 hair from the beard of an old dog, and tie them to the neck-hole of the shirt with a white, twisted thread
มหาบาปทั้ง 7 นั้น พูดง่ายๆคือบาปที่ไม่สามารถอภัยบาปให้ได้ ซึ่งตามปรกติแล้วสำหรับชาวคริสต์ "บาปเบา" สามารถให้อภัยได้ โดยการไปสารภาพบาปกับบาทหลวง ทว่า มหาบาปทั้ง 7 นั้น จัดว่าเป็นบาปหนัก ไม่สามารถอภัยได้ ใครที่มีบาปนี้ติดตัวก็เหมือนมีรอยสักบนวิญญาณของตน ทำให้ไม่สามารถไปสู่สวรรค์ได้เมื่อวิญญาณออกจากร่าง
เรียงลำดับจากความรุนแรงน้อยไปหามาก (ตามคำสอนของสันตะปาปา เกรโกรี คริสตศักราชที่ 6) ได้แก่ |
|