นะโม..ข้าจะไห้ว..

Sornpraram

เห็นรูปนี้แล้วนึกถึงบทกลอนแบบท่องจำของเด็กสมัยนู้น.....
ที่เรียกว่า ปฐม ก.กา   ใครไม่เคยอ่านก็ลองอ่านดู



                     นะโมข้าจะไหว้             วระไตรระตะนา

                   ใส่ไว้ในเกศา                  วระบาทะมุนี

                   คุณะวะระไตร                  ข้าใส่ไว้ในเกษี

                   เดชะพระมุนี                    ขออย่ามีที่โทษา

                   ข้าขอยอชุลี                    ใส่เกษีไหว้บาทา

                   พระเจ้าผู้กรุณา                 อยู่เกศาอย่ามีภัย

                   ข้าไหว้พระสะธรรม             ที่ลึกล้ำคัมภีร์ใน

                   ได้ดูรู้เข้าใจ                     ขออย่าได้มีโรคา

                   ข้าไหว้พระภิกษุ                ที่ได้ลุแก่โสดา

                   ไหว้พระสะกินาคา               อะระหาธิบดี

                   ข้าไหว้พระบิดา                 ไหว้บาทาพระชนนี

                   ไหว้พระอาจารีย์                 ใส่เกศีไหว้บาทา

                    ข้าไหว้พระครูเจ้า               ครูผู้เฒ่าใส่เกศา

                    ให้รู้ทวิชา                        ไหว้บาทาที่พระครู

                    จะใคร่รู้ที่วิชา                    ขอเทวามาค้ำชู

                    ที่ใดข้าไม่รู้                       เล่าว่าดูรู้แลนา

                    ไชโยขอเดชะ                    ชัยชนะแก่มารา

                    ระบือให้ลือชา                    เดชะสามาไชโย

                    ไชโยขอเดชะ                    ชัยชนะแก่โลโภ

                    โทโสแลโมโห                   อย่าโลเลโจ้เจ้ใจ




ที่มา.http://www.oknation.net/blog/print.php?id=814535

Metha

ขอบคุณครับ

bigbird

สมัยเราทำไมไม่มีบทนี้น้อ

Nujeab

ขอบคุณครับ