|
|
อิติปิโสรัตนมาลา
พระพุทธคุณ ๕๖
อิ-ติ-ปิ-โส-ภะ-คะ-วา อะ-ระ-หัง-สัม-มา-สัม-พุท-โธ วิช-ชา-จะ-ระ-ณะ-สัม-ปัน-โน
สุ-คะ-โต-โล-กะ-วิ-ทู-อะ-นุต-ตะ-โร-ปุ-ริ-สะ-ทัม-มะ-สา-ระ-ถิ-สัต-ถา-เท-วะ-มะ-นุส-สา-นังพุท-โธ-ภะ-คะ-วา-ติ.
๑. อิ. อิฏโฐสัพพัญญุตัญญานัง อิจฉันโตอาสะวักขะยัง
อิฏฐังธัมมังอะนุปปัตโต อิทธิมันตังนะมามิหัง
อิ.ภาวนากัน ดาบหอกสรรพศาสตรา
ห่อนจะต้อง ณ กาย ให้แคล้วคลาดนิราศภัย
๒. ติ. ติณโณโยวัฏฏะทุกขัมหา ติณณังโลกานะมุตตะโม
ติสโสภูมีอะติกกันโต ติณณะโอฆังนะมามิหัง
ติ.ใน ณ บทนี้ จะชักชี้ให้เข้าใจ
กันผีปีศาจภัย บ่มิหลอกมิหลอนเลย
๓. ปิ. ปิโยเทวะมะนุสสานัง ปิโยพรหมานะมุตตะโม
ปิโยนาคะสุปัณณานัง ปิณินทริยังนะมามิหัง
ปิ.ภาวนานึก สติตรึกอย่าทำเฉย
สาระพัดเมตตาเคย ได้ใช้ลองเป็นของดี
๔. โส. โสกาวิรัตตะจิตโตโย โสภะนาโมสะเทวะเก
โสกัปปัตเตปะโมเทนโต โสภะวัณณังนะมามิหัง
โส.ภาวนากัน ศัตรูอันมุ่งราวี
ทุกข์โศกวิโยคมี พินาศสิ้นมลทินไกล
๕. ภะ. ภะชิตาเยนะสัทธัมมา ภัคคะปาเปนะตาทินา
ภะยะสัตเตปะหาเสนโต ภะยะสันตังนะมามิหัง
ภะ.ภาวนากัน ไข้เจ็บสรรโรคภัย
ศัตรูหมู่ร้ายใด มิอาจต่อรอราวี
๖. คะ. คะมิโตเยนะสัทธัมโม คะมาปิโตสะเทวะกัง
คัจฉะมาโนสิวังรัมมัง คะตะธัมมังนะมามิหัง
คะ.ภาวนาไว้ พยาธิภัยไม่ย่ำยี
บรรเทาสรรพโรคี ได้เคยภาวนากัน
๗. วา. วานานิกขะมิโยตัณหา วาจังภาสะติอุตตะมัง
วานะนิพพาปะนัตถายะ วายะมันตังนะมามิหัง
วา.ในบทนี้บอก ไม่ลวงหลอกดีขยัน
หมั่นภาวนากัน โจรผู้ร้ายมิได้กวน
๘. อะ. อะนัสสาสะกะสัตตานัง อัสสาสังเทติโยชิโน
อะนันตะคุณะสัมปันโน อันตะคามิงนะมามิหัง
อะ.ภาวนากัน เสือช้างอันจะรบกวน
มากน้อยนับประมวล อีกจระเข้และเหรา
๙. ระ. ระโตนิพพานะสัมปัตเต ระโตโยสัตตะโมจะเน
รัมมาเปตีธะสัตเตโย ระณะจัตตังนะมามิหัง
ระ.ภาวนากัน ศัตรูอันเหล่าพาล
คุณคนคุณผีสาง ระพัดสิ้นพนาศสูญ
๑๐. หัง. หัญญะติปาปะเกธัมเม หังสาเปติปะรังชะนัง
หังสะมานังมะหาวีรัง หันตะปาปังนะมามิหัง
หัง.ภาวนาเสก คุณาอเนกอนันต์พูล
สวัสดีเจริญจรูญ เมื่อเข้าสู่สงครามชัย
๑๑. สัม. สังขะตาสังขะเตธัมเม สัมมาเทเสสิปาณินัง
สังสารังสังวิฆาเฏติ สัมพุทธันตังนะมามิหัง
สัม. ภาวนานึก ดีพิลึกท่านรำพรรณ์
สู่ศึกสงครามสรรพ์ อีกศัตรูไม่สู้หนี
๑๒. มา. มาตาวะปาลิโตสัตเต มานะถัทเธปะมัททิโต
มานิโตเทวะสังเฆหิ มานะฆาฏังนะมามิหัง
มา.ภาวนาไว้ หมั่นเสกใช้เป็นของดี
แก้คนใจแข็งมี มานะอ่อนผ่อนลงมา
๑๓. สัม. สัญจะยังปาระมีสัมมา สัญจิตะวาสุขะมัตตะโน
สังขารานังขะยังทิสวา สันตะคามิงนะมามิหัง
สัม.ในบทนี้ ตำรับชี้อย่ากังขา
เสกเสมอเมื่อกินยา ปัญญาดีทวีไว
๑๔. พุธ. พุชฌิตวาจะตุสัจจานิ พุชฌาเปติมะหาชะนัง
พุชฌาเปนตังสิวังมัคคัง พุทธะเสฏฐังนะมามิหัง
พุธ.ภาวนากัน เสนียดสรรพจัญไร
อุปเท่ห์สิ่งใด ๆ มิให้พ้องและพะพาน
๑๕. โธ. โธติราเคจะโทเสจะ โธติโมเหจะปาณินัง
โธตะเกลสังมะหาปุญญัง โธตาสะวังนะมามิหัง
โธ. ภาวนาไว้ กันภัยได้หลายประการ
แม้สุนัขที่ร้ายราน จะกัดขบไม่สพกาย
๑๖. วิช. วิเวเจติอะสัทธัมมา วิจิตะวาธัมมะเทสะนัง
วิเวเกฐิตะจิตโตโย วิทิตันตังนะมามิหัง
วิช.ในบทนี้ บรรยายชี้คุณาหลาย
กันศัตรูอันตราย พินาศแพ้มิแปรปรวน
๑๗. ชา. ชาติธัมโมชะราธัมโม ชาติอันโตปะกาสิโต
ชาติเสฏเฐนะพุทเธนะ ชาติมุตตังนะมามิหัง
ชา.ภาวนากัน คุณไสยสรรพทั้งมวล
ไม่มีมารบกวน กันกระทำไม่อำพราง
๑๘. จะ. จะเยติปุญญะสัมภาเร จะเยติสุขะสัมปะทัง
จะชันตังปาปะกัมมานิ จะชาเปนตังนะมามิหัง
จะ.พจน์บทยุคล ทำน้ำมนต์อุตมางค์
ประเปรยเกษาสาง อีกถ้อยความมิคร้ามใคร
๑๙. ระ. ระมิตังเยนะนิพพานัง รักขิตาโลกะสัมปะทา
ระชะโทสาทิเกลเสหิ ระหิตันตังนะมามิหัง
ระ.ภาวนากัน เสนียดสรรพจัญไร
ศัตรูหมู่โจรภัย บ่มิอาจมาเบียดเบียน
๒๐. ณะ. นะมิโตเยวะพรหเมหิ นะระเทเวหิสัพพะทา
นะทันโตสีหะนาทังโย นะทันตังตังนะมามิหัง
ณะ.บทนี้สำคัญ คุณานันต์ควรพากเพียร
ระงับโศกและโรคเตียน กันห่าลงไม่ปลงชนม์
๒๑. สัม. สังขาเรติวิเธโลเก สัญชานาติอะนิจจะโต
สัมมานิพพานะสัมปัตติ สัมปันโนตังนะมามิหัง
สัม.นี้เป็นเอก รำถึงเสกคงเป็นผล
ใช้ทางเสน่ห์กล และเล่ห์ล้วนจะเหลือดี
๒๒.ปัน. ปะกะโตโพธิสัมภาเร ปะสัฏโฐโสสะเทวะเก
ปัญญายะอะสะโมโหติ ปะสันนังตังนะมามิหัง
ปัน.บทนี้ภาวนา กันพาลาและภูติผี
ปีศาจเหล่ากาลี ไม่หลอนหลอกท่านบอกตรง
๒๓. โน. โนเทตินิระยังคันตุง โนจะปาปังอะการะยิ
โนสะโมอัตถิปัญญายะ โนนะธัมมังนะมามิหัง
โน.ภาวนาใช้ ลงของได้ตามประสงค์
กันสายฟ้าฟาดลง ในปฐพีไม่มีภัย
๒๔. สุ. สุนทะโรวะระรูเปนะ สุสะโรธัมมะภาสะเน
สุทุททะสังทิสาเปติ สุคะตันตังนะมามิหัง
สุ.ภาวนากัน อาวุธสรรพ์ใด ๆ
คุณว่านคุณยาไร แม้ต้องกายไม่วายปราณ
๒๕. คะ. คัจฉันโตโลกิยาธัมมา คัจฉันโตอะมะตังปะทัง
คะโตโสสัตตะโมเจตุง คะตัญญาณังนะมามิหัง
คะ.ภาวนาทำ น้ำมนต์ซ้ำประสนาน
ในของที่ต้องการ ซ้ำขายดีมีกำไร
๒๖. โต. โตเสนโตวะระธัมเมนะ โตสัฏฐาเนสิเววะเร
โตสังอะกาสิชันตูนัง โตละจิตตังนะมามิหัง
โต.ภาวนาเสก ดีอย่างเอกอย่าสงสัย
เข้าหาเจ้านายใด ท่านโปรดปรานเป็นการดี
๒๗. โล. โลเภชะหะติสัมพุทโธ โลกะเสฏโฐคุณากะโร
โลเภสัตเตชะหาเปติ โลภะสันตังนะมามิหัง
โล.ภาวนาเป่า ศัตรูเหล่าที่ราวี
เห็นหน้ากลับปราณี ให้มีจิตคิดเมตตา
๒๘. กะ. กันโตโยสัพพะสัตตานัง กัตวาทุกขักขะยังชิโน
กะเถนโตมะธุรังธัมมัง กะถาสัณหังนะมามิหัง
กะ.ภาวนาซัด ข้าวสารเสกดีหนักหนา
ขับไล่ปีศาจ สาระพัดทั่วมันกลัวหนี
๒๙. วิ. วินะยังโยปะกาเสติ วิทธังเสตวาตะโยภะเว
วิเสสัญญาณะสัมปันโน วิปปะสันนังนะมามิหัง
วิ.ในบทนี่บ่ง ทั้งอยู่คงไม่ราคี
เสกข้าวกินเหลือดี อีกกันผีไม่สิงกาย
๓๐. ทู. ทูเสสัตเตปะหาเสนโต ทูรัฏฐาเนปะกาสะติ
ทูรังนิพพานะมาคัมมะ ทูสะหันตังนะมามิหัง
ทู.บทนี้ภาวนา ทางเมตตาดีมากหลาย
เป็นที่รักแก้หญิงชาย ทุกถ้วนหน้าประชาชน
๓๑. อะ. อันตังชาติชะราทีนัง อะกาสิทิปะทุตตะโม
อะเนกุสสาหะจิตเตนะ อัสสาเสนตังนะมามิหัง
อะ.นี้ภาวนา หมั่นตรึกตราเป็นมงคล
ศัตรูแม้ไม่ได้ยล กลับยินดีแลปรีดา
๓๒. นุต. นุเทติราคะจิตตานิ นุทาเปติปะรังชะนัง
นุนะอัตถังมะนุสสานัง นุสาสันตังนะมามิหัง
นุต.บทนี้ก็ดีหลาย กันผู้ร้ายดีนักหนา
อีกสรรพโรคา พินาศหายไม่กรายกวน
๓๓. ตะ. ตะโนติกุสะลังกัมมัง ตะโนติธัมมะเทสะนัง
ตัณหายะวิจะรันตานัง ตัณหาฆาฏังนะมามิหัง
ตะ.ภาวนาเสก ใช้ปลุกเลขยันต์หลายขบวน
อีกเสกเครื่องครดควร เมื่อรบศึกเป็นมงคล
๓๔. โร. โรเสนโตเนวะโกเปติ โรเสเหวะนะกุชฌะติ
โรคานังราคะอาทีนัง โรคะหันตังนะมามิหัง
โร.ภาวนาใช้ เมื่อยามใคร่จรดล
เสกลงเครื่องคงทน ทั้งแก้กันสรรภัย
๓๕. ปุ. ปุณันตังอัตตะโนปาปัง ปุเรนตังทะสะปาระมี
ปุญญะวันตัสสะราชัสสะ ปุตตะภูตังนะมามิหัง
ปุ.ภาวนาดับ พิษตะขาบอันเกรียงไกร
แมลงป่องต้องเหล็กใน พิษถอนห่างบางบรรเทา
๓๖. ริ. ริปุราคาทิภูตังวะ ริทธิยาปะฏิหัญญะติ
ริตตังกัมมังนะกาเรตา ริยะวังสังนะมามิหัง
ริ.ภาวนามี อำนาจดียิ่งไม่เบา
ชายหญิงเห็นหน้าเรา นึกเกรงขามครั่นคร้ามกลัว
๓๗. สะ. สัมปันโนวะระสีเลนะ สะมาธิปะวะโรชิโน
สะยัมภูญาณะสัมปันโน สัณหะวาจังนะมามิหัง
สะ.นี้หมั่นระลึก ภาวนานึกไม่ชั่ว
เทวดารักษาตัว ศรีสวัสดิ์สถาพร
๓๘. ทัม. ทันโตโยสะกะจิตตานิ ทะมิตะวาสะเทวะกัง
ทะทันโตอะมะตังเขมัง ทันตินทริยังนะมามิหัง
ทัม.ภาวนาเสก นุ่งห่มผ้าเมื่อยามจร
เจริญศรีนิรันดร ทั้งโพกเศียรคุณอนันต์
๓๙. มะ. มะหุสสาเหนะสัมพุทโธ มะหันตังญาณะมาคะมิ
มะหิตังนะระเทเวหิ มะโนสุทธังนะมามิหัง
มะ.บทนี้ภาวนา เสกมาลาไว้ทัดกรณ์
เป็นศรีสง่านิรันดร เสน่ท์ทั่วทุกตัวคน
๔๐. สา. สารังเทตีธะสัตตานัง สาเรติอะมะตังปะทัง
สาระถีวิยะสาเรติ สาระธัมมังนะมามิหัง
สา.ภาวนากัน ฝังอาถรรพ์แลเวทมนต์
กันอาวุธเมื่อเข้ารณ ณะรงค์ดีมักมีชัย
๔๑. ระ. รัมมะตาริยะสัทธัมเม รัมมาเปติสะสาวะกัง
รัมเมฐาเนวะสาเปนตัง ระณะหันตังนะมามิหัง
ระ.ภาวนาหมั่น ทุกอย่างสรรพสัตว์ใด
เสือช้างวัวควายไกล ไม่ทำร้ายและย่ำยี
๔๒. ถิ. ถิโตโยวะระนิพพาเน ถิเรฐาเนสะสาวะโก
ถิรังฐานังปะกาเสติ ถิตังธัมเมนะมามิหัง
ถิ.ภาวนาเสก ข้าวกินเอกเป็นอย่างดี
สารพัดคงทนมี ศรีสวัสดิ์ทุกอัตรา
๔๓. สัต. สัทธัมมังเทสะยิตวานะ สันตะนิพพานะปาปะกัง
สะสาวะกังสะมาหิตัง สันตะจิตตังนะมามิหัง
สัต.ภาวนากัน เมื่อนอนนั้นเป็นอัตรา
กันโจรเหล่าพาลา ไม่ทำร้ายนิราศพลัน
๔๔. ถา. ถานังนิพพานะสังขาตัง ถาเมนาธิคะโตมุนิ
ถาเนสัคคะสิเวสัตเต ถาเปนตังตังนะมามิหัง
ถา.ภาวนานึก เมื่อข้าศึกสงครามขัน
กันอาวุธและภยัน ตรายดีไม่มีภัย
๔๕. เท. เทนโต โย สัคคะนิพพานัง เทวะมะนุสสะปาณินัง
เทนตัง ธัมมะวะรัง ทานัง เทวะเสฏฐัง นะมามิหัง
เท.บทนี้ภาวนา เป็นคาถาเสกเทียนไชย
เป็นสวัสดิ์วิลัย แต่ล้วนเลิศเป็นมงคล
๔๖. วะ. วันตะราคัง วันตะโทสัง วันตะโมหัง อะนาสะวัง
วันทิตัง เทวะพรหเมหิ มะหิตันตัง นะมามิหัง
วะ.ภาวนาใช้ เสกดอกไม้อย่าฉงน
ทัดกรรณ์เป็นมงคล ประชาชนมีเมตตา
๔๗. มะ. มะหะตาวิริเยนาปิ มะหันตังปาระมิงอะกา
มะนุสสะเทวะพรหเมหิ มะหิตันตังนะมามิหัง
มะ.ภาวนาดี เมื่อขับขี่ช้างอาชา
จรลีลงนาวา มีเดชล้ำไม่อำพราง
๔๘. นุส. นุนะธัมมังปะกาเสนโต นุทะนัตถายะปาปะกัง
นุนะทุกขาธิปันนานัง นุทาปิตังนะมามิหัง
นุส.ภาวนาบ่น ประเสริฐล้นอย่าอางขนาง
ชนช้างเดชอตุมางค์ สวัสดีมีชัย
๔๙. สา. สาวะกานังนุสาเสติ สาระธัมเมจะปาณินัง
สาระธัมมังมะนุสสานัง สาสิตันตังนะมามิหัง
สา.บทนี่เสกหมาก กินประเสริฐอย่าสงสัย
เสน่หาไม่ว่าใคร ได้เคยลองเป็นของดี
๕๐. นัง. นันทันโตวะระสัทธัมเม นันทาเปติมะหามุนิ
นันทะภูเตหิเทเวหิ นันทะนียังนะมามิหัง
นัง.บทนี้ใช้เสก สังวาลย์สวมเป็นราศี
เสกลูกประคำดี มีเดชล้ำเหลือรำพรรณ
๕๑. พุท. พุชฌิตาริยะสัจจานิ พุชฌาเปติสะเทวะกัง
พุทธะญาเณหิสัมปันนัง พุทธังสัมมานะมามิหัง
พุท.ภาวนาใช้ กันภัยได้ทุกสิ่งสรรพ
ประเสริฐคุณานันต์ อุดมชี้คดีแสดง
๕๒. โธ. โธวิตัพพังมะหาวีโร โธวันโตมะละมัตตะโน
โธวิโตปาณินังปาปัง โธตะเกลสังนะมามิหัง
โธ.ภาวนาเสก กินยาเอกอย่าหน่ายแหนง
เสกปลุกเครื่องรางแรง พระเวทย์มนต์ดลบันดาล
๕๓. ภะ. ภะยะมาปันนะสัตตานัง ภะยังหาเปตินายะโก
ภะเวสัพเพอะติกกันโต ภะคะวันตังนะมามิหัง
ภะ.บทนี้ใช้เสก อาวุธถือดูอาจหาญ
แสนสวัสดิ์สำราญ นิราศภัยมิได้มี
๕๔. คะ. คะหิโตเยนะสัทธัมโม คะตัญญาเณนะปาณินัง
คะหะณิยังวะรังธัมมัง คัณหาเปนตังนะมามิหัง
คะ.ภาวนาใช้ เมื่อจะไปสู้พราห์มชี
ล้วนเสิศประเสริฐศรี ศิริสวัสดิ์เป็นมงคล
๕๕. วา. วาปิตังปะวะรังธัมมัง วานะโมกขายะภิกขุนัง
วาสิตังปะวะเรธัมเม วานะหันตังนะมามิหัง
วา.ภาวนานึก สติตรึกอย่าฉงน
สู่หาขุนนางยล มักเมตตาและกรุณา
๕๖. ติ. ติณโณโยสัพพะปาเปหิ ติณโณสัคคาปะติฏฐิโต
ติเรนิพพานะสังขาเต ติกขะญาณังนะมามิหัง
ติ.ภาวนากัน ทุกสิ่งสรรพอเนกคุณ
ทุกข์โศกโรคอดุล บันดาลดับระงับเอย
ฉัปปัญญาสะ พุทธะคาถา พุทธะคุณา สุคัมภิรา
เอเตสะมานุภาเวนะ โสตถิ เม โหตุ สัพพะทา.
อภิวาท, แด่พระพุทธเจ้าพระองค์นั้น , ผู้มีญาณวิเศษอันหลักแหลมคมกล้า พระพุทธคุณคาถารวม ๕๖ พระคาถา แสดงถึงพระพุทธคุณอย่างลึกซึ้ง ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธคุณทั้งหลาย ตามที่ได้กล่าวมาแล้ว ขอความสุขสวัสดีจงมีแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ในกาลทั้งปวงตลอดกาลเป็นนิตย์ด้วย เทอญ ..
|
|
โพสต์ 2013-4-12 14:03
บุ๊คมาร์ก
เจ้าของ
