|
ผีกุ๋ม…คือ ผีสิง หรือ ผีคุมร่างกายของมนุษย์ คนเฒ่าคนแก่เล่าว่า คนที่โดนผีกุ๋มคงจะเป็นเจ้ากรรมนายเวรแต่ชาติปางก่อนมาจองเวร ผีมักจะสิงในร่างที่อ่อนแอ เช่น คนป่วย คนชรา บางคนตอนกลางวันนอนป่วยไม่มีแรงลุกไปไหน แต่พอตกกลางคืน เดินเหินวิ่งได้สบาย เรื่องเล่า ผีกุ๋ม ต่อไปนี้เป็นเรื่องเล่าจากคนเฒ่าคนแก่ทางบ้าน ซึ่งเกิดขึ้นมานานหลายสิบปีแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า… พ่ออุ๊ยมูล (อุ๊ย ภาษาเหนือ คือเรียกคนเฒ่าคนแก่ เช่น ปู่ย่า ตายาย) ท่านแก่มากแล้ว อายุ 70 เกือบ 80 นอนป่วยอยู่บ้าน มีลูกหลานดูแลในตอนกลางวันมีคนมาดูแลกันเยอะ แต่ตอนกลางคืนมีคนเฝ้าอยู่คนเดียว นั้นก็คือลูกสาวของอุ๊ยมูล แถวบ้านอุ๊ยมูลมักจะมีแมวดำจรจัดตัวหนึ่ง ชอบเดินบนรั้วบ้านอุ๊ยมูล และชอบร้องเสียงดัง เมี้ยวๆๆ แต่พอช่วงหัวค่ำเสียงร้องเปลี่ยนไป ฟังดีๆเหมือนจะเรียกชื่ออุ๊ยมูล “มูลลลล เมี้ยวๆ มูลลลล” คนเล่าบอกว่าฟังแล้วขนลุก ในช่วงดึกๆอุ๊ยมูลชอบแอบลุกขึ้นเดินลงบ้านไปที่แม่น้ำ (แม่น้ำวัง) มีคนหาปลาชอบเห็นแก่แถวๆริมตลิ่งบ่อยๆ แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นใครเพราะมันมืด แต่ดูรูปร่างแล้วคล้ายๆอุ๊ยมูล เลยมาบอกกับลูกสาวอุ๊ยมูลว่าใช่อุ๊ยมูลจริงไหม ลูกสาวอุ๊ยมูลบอกว่า คนแก่ป่วยจะเอาแรงที่ไหนลุกขึ้นเดิน แต่พอนานๆหลายคืนเข้า ก็สังเกตเห็นรอยแผลที่เท้า มีรอยถลอก และมีคราบโคลนติดที่เท้า ก็เลยเชื่อคำพูดที่คนหาปลาบอก และคิดว่าคืนนี้จะไม่หลับ จะคอยแอบดูว่าลุกขึ้นได้จริงไหม ปรากฏว่าคืนนี้อุ้ยมูลนอนทั้งคืนไม่ตื่นเลย ก็เลยไปปรึกษาแม่หมอท้ายหมู่บ้าน แม่หมอคนนี้เป็นร่างทรงและดูดวง พอไปถึงบ้านแม่หมอ แม่หมอทักเลยว่า “ที่มาหาเพราะเรื่องพ่อของเธอใช่ไหม” พอนั่งลงไม่ทันได้ถามอะไร แม่หมอก็บอกต่อไปว่า “พ่อของเธอโดนเจ้ากรรมนายเวรตั้งแต่ชาติปางก่อนควบคุมร่างอยู่ เจ้ากรรมนายเวรนี้จะจองเวรจนพ่อของเธอสิ้นลมหายใจ เขารอคอยที่จะจองเวรมานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาส” ลูกสาวอุ๊ยมูลถามต่อไปว่า “แล้วจะแก้ไขยังไงดีคะ จะมีวิธีอะไรไหมที่ให้เจ้ากรรมนายเวรของพ่อออกไป” แม่หมอบอกว่า “มันเป็นกรรมเป็นเวรของพ่อเธอ ทำอะไรไม่ได้นอกจากทำบุญอุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรของพ่อเธอ แล้วขอให้เขาอโหสิกรรมให้แล้วสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขา แต่ก็แล้วแต่เขาจะอโหสิให้หรือปล่าวนะ” ลูกสาวอุ๊ยมูลก็ทำตามแม่หมอบอก หลังจากนั้นลูกสาวอุ้ยมูลก็แอบดูพ่อตัวเองตอนกลางคืนว่าลุกขึ้นไหม คืนไหนแอบดูอุ๊ยมูลจะไม่ลุก คืนไหนไม่แอบดู เช้ามาอีกวันเท้าของอุ๊ยมูลมักจะเปื้อนโคลนเสมอ ผ่านไปอีกเจ็ดวันอุ๊ยมูลก็เสียชีวิตจากไปแบบเงียบๆ ศพอุ๊ยมูลสวดอภิธรรมสามคืน ทุกคืนแมวดำตัวนั้นชอบเดินผ่านข้างบ้าน แล้วร้องเสียงดังเหมือนเดิมทั้งสามคืน ทำเอาคนในงานขนลุกไปตามๆกันเมื่อได้ยินเสียงแมวตัวนี้ร้อง พอผ่านไปสามคืนศพเผาแล้ว แมวตัวนั้นก็ไม่ร้อง “มูลลลล” อีกเลย ร้องเสียงธรรมดาของแมว “เมี้ยวๆ” ก็เป็นที่แปลกใจของลูกสาวอุ๊ยมูลว่า เจ้ากรรมนายเวรของพ่อ สิงพ่อไปแถวๆแม่น้ำทำไม หรือที่ตรงนั้นจะมีอะไรสักอย่างที่เกี่ยวข้องกัน? เรื่องนี้บางคนก็เชื่อ บางคนก็ไม่เชื่อ ตามที่คนเฒ่าคนแก่เล่ามาให้ผมฟัง ผมก็เชื่อครับ เชื่อว่าผีวิญญาณมีจริง เชื่อว่าเจ้ากรรมนายเวรมีจริง ซึ่งถ้าได้ไปทำบุญ หรือ ใส่บาตรพระ จะกรวดน้ำอุทิศหาเจ้ากรรมนายเวรเสมอ บางทีเราไม่รู้ว่าเจ้ากรรมนายเวรของเราคือใครชื่ออะไร มีเวรมีกรรมกับเราในชาติไหนเราไม่รู้ แต่ว่าถ้าเจ้ากรรมายเวรเจอเราเมื่อไหร่ มีโอกาสเล่นงานเราเมื่อนั้น เมื่อยามเราอ่อนแอ เราควรอโหสิกรรมให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหมด หมั่นทำบุญ อย่าเคียดแค้นชิงชังใคร ใครมาทำอะไรไม่ดีให้เราก็ควรยกโทษอโหสิให้… บทความเรื่องนี้ถ้าหากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้้ด้วยครับ เรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน เรื่องเล่าจาก แม่อุ๊ยข้างบ้าน ขอบคุณภาพประกอบจาก google
| 
โพสต์ 2018-7-22 23:14
บุ๊คมาร์ก
