รำรับโศก

oustayutt

เรื่องเล่าไม่ควรเล่าตอน…รำรับโศกเรื่องที่เกิดที่ศาลแห่งหนึ่งในจังหวัดสมุทรปราการ ต้นเป็นลิเก วันนั้นไปเล่นลิเกที่จันทบุรีเสร็จประมาณตีสองแล้วจะไปศาลเจ้าที่บางปูสมุทรปราการ ประมาณตี 4 แวะปั่มที่ระยอง ปั๊มน้ำมันเงียบสงัดมาก ด้วยช่วงใกล้สว่าง ต้นมากันสี่คน ก็พากันไปเข้าห้องน้ำ เพื่อนของต้นเป็นกระเทยอยู่คนหนึ่งที่ติดอยู่ห้องน้ำริมสุด

เพื่อนกระเทยพูดว่าต้นดูสิ ใครเอารูปมาติดไว้ หล่อจังเลย เลยพูดเล่นๆ ไปกับรูปว่าไปอยู่กับเจ้มั้ย เจ้จะรอดูปูเสื้ออย่างดี แล้วเพื่อนก็เรียก ก่อนขึ้นรถต้นก็พูดว่าขออันเชิญพะยะค่ะ หยอกตามภาษาลิเก แต่ไม่เอ่ยชื่อใคร หลังจากนั้นต้นไม่รู้สึกตัวอีกเลย มาฟังเพื่อนเล่าให้ฟังทีหลังว่า ต้นเดินออกไปที่ถนนจนเพื่อนเรียกว่าต้นไปไหน ตอนนั้นต้นจึงได้สติ ทุกคนจึงพากันขึ้นรถ ขับไปเรื่อยๆ ก็ได้กลิ้นตุๆ เหม็นๆ ในรถ ต้นก็ถามพี่จิมที่เป็นคนขับรถว่ารู้สึกเหมือนต้นมั้ย พี่จิมก็บอกว่ารู้สึกตั้งแต่อยู่ที่ปั๊ม ต้นกับจิมก็มองผ่านกระจกหลัง ปรากฏว่าเพื่อนสองคนที่มาด้วยก็นั่งหลับอยู่คนละมุมแล้วตรงกลางเป็นผู้หญิงผมยาวๆนั่งอยู่ ต้นกับจิมตัดสินใจจอดรถและเปิดประตูรถ แล้วนึกถึงพ่อแก่ ตามความเชื่อว่าให้ช่วยด้วย แล้วต้นเลยพูดลอยๆ ขึ้นมาว่าผมมาส่งได้แค่นี้แหละ ถ้าเกิดผมเชิญขึ้นรถโดยไม่รู้ผมก็ขอโทษด้วย แล้วก็ปิดประตูรถแล้วรีบขับรถออกไปทันที

จนไปถึงโค้งผาแดงที่ชลบุรี มีศาลอยู่ศาลหนึ่ง ต้นกับจิมก็มองเห็นผู้หญิงคนนั้นยืนพนมมืออยู่แต่ไม่มีท่อนขา ยกมือไหว้เหมือนขอบคุณ ต้นจึงยกมือไหว้เรียกพ่อแก่ให้ปกป้องรักษา ที่นี้ทุกคนก็เดินทางต่อไปถึงศาลเจ้าแห่งหนึ่งที่บางปูประมาณตีห้า งานนี้เป็นงานรำแก้บน โดยต้องแก้ทั้งหมดร้อยไหว้ ในตอนเช้า พอไหว้สุดท้ายเจ้าภาพขอแบบพิเศษหน่อย ทางต้นจึงจัดพิเศษเป็นรำรับทรัพย์ชาตรี เป็นกึ่งมโนราห์ แล้วก็มีต้นกับฝน ซึ่งเป็นตัวพระกับตัวนาง ก่อนรำต้นก็ประกาศว่ารำชุดนี้ศักดิ์สิทธิ์มาก ใครมีอยากปลดทุกข์ในเอาเงินขึ้นมาอธิฐานให้ความทุกข์โศกมากับเงินแล้วเอาเงินมาให้กับรำชุดนี้ รวมแล้วได้เงินมากกว่าแปดพันบาท แล้วก็เอาไปบริจาค ส่วนจะมีเศษเหรียญอีกสองร้อยกว่าบาทว่าจะเอาไปทำบุญในพรุ่งนี้

พอตอนเย็นที่ต้นต้องไปแสดงลิเก ชุดที่จะรำคือศรีไชยสิงห์ ซึ่งเป็นการรำที่ศักดิ์สิทธิ์ ก่อนขึ้นรำที่ด้านหลังเวที มีคนแก่ใส่ชุดขาวเหมือนร่างทรงแล้วมีไม้สักพรต โดยมีผู้หญิงสองคนประคองมา แล้วมีคนเดินตามมา ต้นยกมือไหว้ คนชุดขาวชี้หน้าต้นแล้วบอกว่าเมิงเนี่ยยังโชคดีนะ แล้วก็เห็นจิมก็บอกว่าเมิงเนี่ยเหมือนลูกกูนะ มีอนาโลมที่หน้าผาก (จุดสีแดงๆ) จากนั้นต้นก็ไปแสดงลิเก แล้วคนนุ่งขาวก็หายไปตอนไหนไม่รู้ สักพักพอจะกลับ จิมก็ไปที่รถแล้วเดินกลับมาโวยวายว่ากุญแจรถหัก จึงพากันไปดูที่รถว่ามีปลายกุญแจที่หักคาอยู่มั้ย ก็ปรากฏว่าไม่มี ก็ไม่มีรถกลับกันทีนี้ พอดีมีพี่วงปี่พาทย์เอารถมา ส่วนอีกคนก็มีรถเก๋งจึงชวนต้นและจิมนั่งไปกับรถเก๋ง ไปเอากุญแจสำรองที่จันทบุรี โดยให้เด็กสองคนเฝ้าของไว้ก่อน โดยมีรถปี่พาทย์นำหน้า แล้วก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับรถปี่พาทย์คันข้างหน้ารถสิบล้ออัดก๊อปปี้ โดยครูที่สอนลิเกก็เสียชีวิตคาที่ ต้นกับจิมและคนที่อยู่ในรถเก๋งก็ลงมาดู สักพักมีสายจากเด็กที่เฝ้าของโทรมาบอกว่าคนชุดขาวที่ชี้หน้าต้น มาบอกว่า กูมาส่งเมิงกลับบ้านแล้วนะ