เปิดเรื่องราว "พระจูเลียน" ชาวแคนาดา บวช 17 ปี ปฏิบัติธรรมในป่าเขา

AUD

ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Somchai Somchai ได้เปิดเผยถึงเรื่องราวดี ๆ ของพระชาวต่างชาติรูปหนึ่ง โดยระบุว่า พระรูปนี้คือ "พระจูเลียน" บวชมานานนับสิบปี ท่านออกบิณฑบาตอาทิตย์ละประมาณสามสี่ครั้ง เนื่องด้วยเห็นว่าชาวบ้านก็อยู่อย่างลำบากจึงไม่อยากรบกวนมากเกินไป โดยท่านใช้ชีวิตในป่าเขาด้วยความสมถะ กินแต่ผักผลไม้ เคร่งครัดในพระธรรมวินัย ตอนนี้พระจูเลียน อยู่ที่หมู่บ้านปูทา หมู่ 1 ต.แม่สามแลบ อ.สบเมย จ.แม่ฮ่องสอน

หลังจากนั้น เฟซบุ๊ก ศูนย์รวมความรู้การเกษตร ได้เผยแพร่เรื่องราวความเป็นมาของพระจูเลียน ระบุว่า...

"พระจูเลียน ดีซิเลต ชาวแคนาดานักเรียนแลกเปลี่ยนวิชาเกษตรกรรม

อาตมาฝึกสมาธิมาเป็นเวลามากกว่า 20 ปี การฝึกสมาธิทำให้พบความสุขที่แท้จริงที่เกิดอยู่ภายใน การฝึกสมาธินั้น ทั้งหมดทั้งมวลก็เพื่อหาความสุขนั่นแล อาตมาสนับสนุนให้ทุกท่านใช้การปฏิบัติสมาธิในการดำเนินชีวิต การนั่งสมาธิคือหนทางเดียวที่จะไปสู่ความอิสระที่แท้จริง

เดิมอาตมามีพื้นเพอยู่ที่ประเทศแคนาดา ซึ่งจัดได้ว่าเป็นประเทศที่ร่ำรวยพอสมควรประเทศหนึ่ง สมัยที่อาตมาเรียนหนังสือนั้น อาตมานับว่าเป็นนักเรียนที่ฉลาดเฉลียว เมื่อทำงานหาเงิน ก็หาเงินได้มาก แต่ในประเทศแคนาดานั้นก็เหมือนกับประเทศอื่นทั่วๆไปตามแบบฝรั่ง อาตมาไม่มีความสุข มีแต่ความเคร่งเครียด

หลังจากนั้นจึงได้ทิ้งทุกอย่าง และได้เข้าสู่การเป็นผ้าขาวและเข้าสู่ร่มกาสาวพัสตร์เมื่อ 17 ปีที่แล้ว จากนั้นเป็นต้นมา ใจของอาตมาก็ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้ อาตมาจนมาก แต่กลับมีความสุขมากอาตมาคิดว่าสิ่งนี้คือหนทางที่แท้จริงอาตมามั่นใจเกินร้อยว่า อาตมากำลังเดินอยู่บนทางที่ถูกต้องเพื่อมุ่งไปสู่หนทางการดับทุกข์

อาตมาเริ่มสนใจการทำสมาธิมาตั้งแต่เมื่อยังเป็นวัยรุ่น เริ่มศึกษาด้วยตนเองตั้งแต่สมัยที่อยู่แคนนาดา เมื่ออายุ16-17 ปี  ศึกษาการนั่งสมาธิจากการอ่านหนังสือ ทั้งแบบเซนของพระญี่ปุ่น (Zen) และการฝึกโยคะ

การนั่งสมาธินั้นไม่ใช่เรื่องยากสำหรับอาตมา เมื่อตอนเริ่มต้นอาตมาก็ได้เข้าถึงสมาธิได้โดยง่าย อาจจะเป็นเพราะว่าคงจะติดมาจากชาติที่แล้วกระมัง แต่ด้วยเหตุผลอะไรก็ไม่อาจจะทราบได้ อาตมามีความปรารถนาที่จะมาเมืองไทย ดังนั้นอาตมาจึงมาเมืองไทยครั้งแรกเมื่อตอนอายุ 18 ปี ในโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยน ในด้านการทำเกษตรกรรม เมื่อมาถึงได้ไม่นาน อาตมารู้สึกอยู่ลึกๆว่า อาตมาเคยอยู่ที่นี่มาก่อนและอาตมาจะอยู่ที่นี่ตลอดไป

ระหว่างที่อยู่ในโปรแกรมของนักเรียนแลกเปลี่ยน อาตมาก็ได้ไปนั่งสมาธิตอนเย็นทุกๆวัน ที่วัดใกล้ๆหมู่บ้านที่อาตมาอาศัยอยู่ ในจังหวัดสระบุรี อาตมากลับไปยังแคนาดาและได้กลับมาประเทศไทยอีกครั้งเมื่อปี พ.ศ.2541ตอนแรกนั้นอาตมาได้อาศัยอยู่กับเพื่อนชาวไทยที่ได้พบกันในโครงการแลกเปลี่ยน ที่นอกเมืองทางภาคใต้ ทำงานบ้าง นิดๆหน่อยๆที่จังหวัดภูเก็ตและกระบี่ จากนั้นจะได้เข้าสู่การเป็นผ้าขาว ถือศีล8 อยู่ 1 ปีในที่ต่างๆในประเทศไทย เช่น วัดสวนโมกข์ วัดอัมพวัน (จ.สิงห์บุรี) และ วัดจอมทอง

เมื่อครั้งนั้นอาตมาไม่ได้สนใจเรื่องของการบวชเรียนมากสักเท่าไหร่ สนใจแต่เพียงการนั่งวิปัสสนาสมาธิ ต่อมาอาตมามีความคิดที่จะกลับแคนาดาเพื่อเรียนวิชาฝังเข็ม แต่เนื่องจากอาตมาได้ฝึกปฏิบัติมาตลอดเวลาและทราบดีว่าอาตมากำลังทำสิ่งที่ควรทำอยู่ และสมควรที่จะบวชเป็นพระเสียที หลายๆคนถามอาตมาว่า จะบวชเพื่ออะไร อาตมาตอบไม่ได้ในชาตินี้

แต่อาตมาคิดว่า อาตมาอยู่ในระหว่างการเดินทาง ต่อจากชาติที่แล้วๆโยมพ่อโยมแม่ของอาตมาไม่สามารถที่จะเข้าใจในเรื่องนี้ พวกท่านได้ปรึกษานักจิตวิทยาและสงสัยว่าพวกท่านทำอะไรผิด อาตมาถึงอยากบวชเป็นพระในพุทธศาสนา

คนฝรั่งคิดไม่เหมือนคนไทย สำหรับฝรั่งแล้ว หากท่านต้องการที่จะทำประโยชน์ให้แก่โลกนี้ ท่านต้องไปเรียนหนังสือ ทำงานและหาอาหาร/ขนมปังมาวางไว้บนโต๊ะอาหาร มันเป็นเรื่องที่ยุ่งยากมากในการทำความเข้าใจสำหรับโยมพ่อ อาตมารู้สึกไม่ประสบความสำเร็จในการสื่อสารกับโยมพ่อนิดหน่อย โยมพ่อเกิดในครอบครัวที่ยากจน และมีพี่น้อง 11 คน

โยมพ่อบวชในศาสนาคริสต์เพื่อที่จะได้เรียนหนังสือ ท่านออกจากการเป็นนักบวชเมื่อพบกับโยมแม่ของอาตมา แต่ปัจจุบันท่านก็ค่อยๆทำความเข้าใจในการเดินทาง ในแบบของอาตมา โยมแม่มาเมืองไทยทุกๆ2ปี โยมพ่อไม่ได้มาเมืองไทยสัก6ปีแล้ว ท่านควรจะมาเมืองไทยในหน้าหนาวที่จะถึงนี้

อาตมาออกจากประเทศไทย เพียง 1 ครั้งใน 18 ปีนี้ หากโยมพ่อโยมแม่จากไป อาตมาคงไม่ไปจากเมืองไทยอีกเลย

ประเทศไทยได้กลายเป็นบ้านของอาตมาไปเสียแล้ว"

ที่มา http://news.sanook.com/2154958/

AUD

AUD

การเดินทางเพื่อเข้าสู่หมู่บ้านของอาตมา

• ท่านจะต้องนั่งเรือมาตามแม่น้ำสาละวิน
• จากนั้นเดินต่ออีก4กิโลเมตรเพื่อขึ้นเขา
• เพื่อจะขึ้นมาสู่หมูบ้านอาตมาชอบการเดินทางในป่ามาก
• เพราะเป็นการที่ทำให้เราได้ใกล้ชิดธรรมชาติมากเลยทีเดียว
• และยังทำให้ใจสงบและเกิดความปิติด้วยแต่ในหน้าฝนนั้น
• อาตมาไม่ใคร่จะอยากเดินมากนัก
• ที่หมู่บ้านที่อาตมาอยู่นั้นมีฝนตกมากกว่าในตัวเมืองเชียงใหม่ถึง4เท่า
• และการเดินทางเข้าสู่หมู่บ้านจะลำบากมากพอสมควรในวันที่ฝนตกลื่นมาก
• อาตมาลื่นล้มถึง10ครั้งและถูกยุงกัดเป็นพันๆตัว
• และยังมีแมลงอื่นๆที่อาตมาไม่ทราบว่าจะเรียกเป็นภาษาไทยว่าอย่างไร
  

AUD

ในช่วงฤดูฝนนั้น อาตมาจะลงจากเขาเพื่อไปต่อใบอนุญาตพำนัก(วีซ่า)ทุกๆ3เดือน อาตมาจะกลับหมู่บ้านในเร็ววันนี้ ยกเว้นแต่ว่า อาตมาต้องอาจจะต้องได้รับการรักษาไข้มาลาเรียเสียก่อนอาตมาจะไม่ออกจากหมู่บ้านในอีก3เดือนหน้า และอาตมาจะไม่สามารถใช้งานอินเตอร์เนทได้ ซึ่งจริงๆแล้วอาตมาค่อนข้างมีจะความสุขเวลาที่อาตมาไม่ได้ใช้อินเตอร์เนท ซึ่งจริงๆแล้วชีวิตก็ควรจะเป็นอย่างอาตมาใช้ชีวิต9ปีแรก เป็นพระภิกษุสงฆ์ บนวัดที่ห่างไกลบนภูเขาซึ่งไม่มีไฟฟ้าและโทรศัพท์ทำได้เพียงเขียนจดหมายส่งให้โยมพ่อโยมแม่ และการเป็นพระในช่วง13ปีแรก อาตมาก็ไม่เคยได้ใช้อินเตอร์เนท

AUD

[size=19.09090805053711px]จากนั้นอาตมาก็ได้กระทำสิ่งที่ผิดพลาดอย่างมหันต์ที่อาตมาซื้อโทรศัพท์มือถือและใช้เวลาบางส่วนบนเฟสบุค ซึ่งทำให้เสียเวลาและเงินทอง และเป็นการไม่เหมาะสม ตอนนี้อาตมาไม่มีแม้แต่ซิมการ์ดโทรศัพท์ โทรศัพท์เครื่องเก่าของอาตมาหล่นน้ำในเม่น้ำสาละวิน อาตมาไม่ยินดีสักเท่าไหร่ แต่คิดว่ามันน่าจะเป็นสิ่งที่ดีที่โทรศัพท์หล่นน้ำไป

AUD

[size=19.09090805053711px]หากอาตมาเปลี่ยนหมู่บ้านที่พำนัก หรืออาจจะมีสัญญาณโทรศัพท์เข้ามาถึงในหมู่บ้านที่อาตมาพำนักอยู่นั้น อาตมาคงจะไม่ได้ซื้อซิมการ์ดอีก

AUD

[size=19.09090805053711px]อาตมาฝึกสมาธิมาถึง18ปีและก็พบความสุขจากการปฏิบัติธรรม เพื่อค้นหาความสุขภายใน อาตมาไม่ต้องการอะไรมากนัก อาตมาต้องการพื้นที่ไม่มากนัก

AUD

[size=19.09090805053711px]ที่ซึ่งอาตมาจะได้พึงระลึกถึงสติ และอาตมารักความสันโดษและการปฏิบัติธรรมและการฝึกโยคะ ปลูกต้นไม้ และทำชีวิตให้มีความหมายที่มันควรจะเป็น ได้ใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติ

AUD

[size=19.09090805053711px]สำหรับพวกเราแล้ว ท่านเป็นเหมือนพระที่ออกเดินทางเพื่อค้นหาความสุขภายในจากการไม่ต้องมีอะไรไปมากกว่าปัจจัย4ในชีวิต
[size=19.09090805053711px]

[size=19.09090805053711px]ที่มา เฟสบุ๊ค [size=19.09090805053711px]บุญพาไป

AUD