เรื่องเล่าชาวสยาม ได้เพิ่มรูปภาพใหม่ในอัลบั้ม: สายวัดสะพานสูง
หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง นนทบุรี ปรมาจารย์ผู้ทรงธุดงคุณ เเละทรงพระกัมมัฏฐานทรงฌาณอภิญญาปฎิปทาบริสุทธิ์ล้ำเลิศ เป็นครูอาจารย์สอนพระกัมมัฎฐาน สอนศาสตร์โบราณวิชานานา เป็นพระอุปัชฌาย์ผู้สอนศิษย์ให้มั่นในพระธรรมวินัย เป็นผู้สร้างพระปิดตาเเละตะกรุดโสฬสอันดับหนึ่งของประเทศ เป็นครูบาอาจารย์องค์ปฐมของสกุลรุจิเลข ด้วยบุญญาบารมีของหลวงปู่ เป็นเหตุให้โยมพ่อทันได้นำศรัทธาคณะมาก่อตั้งวัดวังยาว เเห่งนี้ ประวัติหลวงปู่เอี่ยมวัดสะพานสูงนี้ ข้าพเจ้าได้รับฟังจากโยมพ่อทันมาโดยตรง โยมพ่อเกิดห่างหลังจากหลวงปู่เอี่ยมมรณะภาพราว สิบหรือสิบห้าปี ได้รับความรู้มาจากปู่เอม รุจิเลข ปู่เพลง เกตุเพ็ง พ่อดอน เเม่เหรียญ รุจิเลข
ในเรื่องประวัติหลวงปู่เอี่ยม เเต่เเรกขาดการบันทึกกันมา คงบันทึกได้เเต่คราวระยะท่านเริ่มบวช กล่าวกันว่าท่านบวชอยู่ที่วัด นวลนรดิษฐ์ กรุงเทพมหานคร ศึกษาธรรมบทเเปล เเละวิปัสสนากัมมัฎฐานปรนนิบัติอุปัชฌาย์อาจารย์อยู่ ห้า พรรษา จึงได้รับนิมนต์มาอยู่ดูเเลบำรุงวัดสะพานสูง เข้าใจว่าท่านจะเป็นผู้กำเนิดจากนนทบุรีหรือกรุงเทพอย่างใดอย่างเเน่นอน หลวงปู่เอี่ยมท่านอายุอ่อนกว่าสมเด็จโต โดยประมาณยี่สิบปี ไม่ได้หลักฐานว่าท่านใกล้ชิดกันหรือไม่ เเละหลวงปู่เอี่ยม จะได้ศึกษาศาสตร์เเห่งวิชาโบราณจากสำนักใด หรืออาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิใดขาดหลักฐานทั่้งหมด บางท่านก็ว่าหลวงปู่ท่านสำเร็จผงวิเศษ ห้า คัมภีร์เหมือนกัน วัดสะพานสูงในยุคหลวงปู่เป็นสถานที่ไม่เจริญ มีไม้ใหญ่ร่มรื่นสงบสงัดเป็นพิเศษ หลวงปู่หนักเเน่นในการฝึกพระกัมมัฎฐานมาเเต่สำนักเดิม จึงเป็นที่ควรเเก่หลวงปู่พักอบรมทางภาวนาภายในวัดสะพานสูง ท่านสำเริงทางภาวนามีพลังจิตรู้เเต่ท่านยังหนุ่มๆ เเละทรงภูมิวิชาโบราณทุกๆวิชาเป็นที่นับถือศรัทธาเป็นที่พึ่งของประชาชน ได้เเต่ท่านไปอยู่วัดสะพานสูงใหม่ๆกาลออกพรรษา ท่านจะนำพาพระลูกวัด เเละมีพระวัดอื่นที่มาขอขึ้นพระกัฎมัฎฐานขึ้นธุดงควัตร ติดตามท่านไปปฎิบัติตามชนบทต่างๆ จังหวัดจนถึงป่าลึกบางสถานที่ เเม้ชราภาพเเล้วท่านก็ยังเดินไวกว่าพระลูกศิษย์ ต้องหยุดคอยพระลูกศิษย์เป็นระยะ ครั้งหลังพบช้างควบไม่มีงาเกเรมาก ทำชาวบ้านเเละพระธุดงค์เดือดร้อนหลายราย ได้ยืนขวางทางคณะของหลวงปู่ หลวงปู่ให้พระลูกศฺษย์หลบเข้าข้างทางก่อน ท่านจะต้องทรมานช้างเกเรตัวนี้เสียก่อน ช้างเกเรก็เตรียมจะทำร้ายหลวงปู่ หลวงปู่เพ่งภาวนาคาถาถอนโบสถ์ของท่าน เเล้วเพ่งไปที่ช้างเชือกนั้น ชัางล้มลงด้วยคาถาของหลวงปู่ทันที ขี้เเตกเยี่ยวเเตกชักดิ้นอยุ่ใหญ่จึงสงบเเละรู้ตัว ลุกขึ้นวิ่งหนีหลวงปู่หายเข้าไปในป่าโดยไว ภายหลังชาวบ้านกล่าวว่าช้างเชือกนี้ กลัวพระเป็นที่สุด เห็นสีเหลืองเป็นต้องหนี เเต่ชาวบ้านมันก็ไม่มารังควานอีก หลวงปู่สอนศิษย์ว่า เเผ่เมตตาให้มันๆก็ไม่ทำร้าย บางตัวก็ต้องใช้อานุภาพจิตทรมานมัน ปราบมันให้กลัวพระ ซึ่งเรื่องนี้ผีจากต้นตะเคียนหน้าวัดหลวงปู่ อยู่ข้างทางคนเดินผ่านไปมาหลอกชาวบ้านให้กลัวให้เดือดร้อน หลวงปู่ไปยืนเพ่งคาถาถอนโบสถ์ที่ต้นตะเคียนต้นนั้น ยามเย็นมันก็เฉาตาย ผีนางตะเคียนต้องหนีไปที่อื่น
| 
โพสต์ 2015-8-1 02:20
บุ๊คมาร์ก
