"หญิงสาวกับกุหลาบขาว"

Sornpraram · โพสต์ 2015-7-15 06:45

"หญิงสาวกับกุหลาบขาว"

คอลัมน์ หลอน โดย นทธี ศศิวิมล

ตั้งแต่ย้ายมาอยู่บ้านเช่าหลังนี้เขาเฝ้ามองเธอมาตลอด ...

หลาย วันมาแล้วที่ชานนท์เฝ้ามองหญิงสาวบ้านข้างๆผ่านทางหน้าต่างห้องนอนของเขา เธอมักจะออกมานั่งพรวนดินแปลงกุหลาบขาวของเธอในตอนกลางคืน ส่วนในตอนกลางวันเธอจะเร้นกายลึกลับอยู่แต่ในบ้านราวกับนางพรายที่หวาดกลัว แสงสว่าง

น่าแปลกตรงที่ก่อนหน้านี้ชานนท์ยังเห็นหญิงสาวออก มาทำกิจกรรมนอกบ้านบ้าง กวาดขยะ จัดสวน เผาใบไม้กิ่งไม้จนควันตลบ สามีของเธอไม่ค่อยกลับบ้าน ในวันที่สามีของเธอกลับบ้าน ชานนท์จะเห็นหญิงสาวสวยสะพรั่งแต่งตัวสวยหวาน ใส่ชุดกระโปรงขาวลายดอกไม้ยาวพลิ้ว ปล่อยผมหยักศกยาวสยายเคลียไหล่เหมือน ธารน้ำตก ดูสดชื่นมีชีวิตชีวาเหมือนดอกไม้ได้น้ำ

แต่วันที่สามีไม่อยู่เธอจะดูหงอยเหงา เศร้ากว่าปกติ

ชา นนท์แอบเป็นห่วงเธอไม่ได้เมื่อได้ยินข่าวมาว่า ชายหนุ่มสามีของเธอกำลังนอกใจ เขาคิดว่าเธอเองก็ต้องได้ยิน ต้องรับรู้ แต่เธอกลับแกล้งทำเป็นไม่รู้ ยังคงทำตัวยิ้มแย้ม แต่งตัวสวยรอสามีกลับมาบ้านทุกครั้ง แม้ระยะเวลาจะห่างออกไปเรื่อยๆ

เย็น วันหนึ่ง ชานนท์กลับจากทำงาน เดินผ่านบ้านของหญิงสาว เห็นหญิงสาวนั่งร้องไห้อยู่ที่สวนหย่อมข้างบ้าน ข้างแปลงกุหลาบของเธอ เขาเป็นห่วงจนอดไม่ได้ จึงถือวิสาสะเดินเข้าไปถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า และต้องการให้ช่วยไหม เธอส่ายหน้า แต่ใบหน้าของเธอมีรอยฟกช้ำมีบาดแผล ชานนท์จึงพาเธอไปหาหมอ

หลังจากนั้นทั้งสองพูดคุยกันมา เรื่อยๆ จนกระทั่งหญิงสาวยอมรับว่ากำลังจะต้องเสียสามีไปจริงๆ แล้ว แถมสามียังหาเรื่องทุบตีทำร้ายเพราะต้องการให้เธอออกไปจากบ้านนี้ บ้านที่เธอรัก เพื่อจะได้พาหญิงสาวอีกคนมาอยู่ด้วยอีก

"คุณอย่ายอมนะ นี่มันบ้านของคุณ เงินคุณ ชื่อก็ชื่อคุณ ถ้ามีอะไรฉุกเฉิน คุณเรียกผมได้ทันที"

แต่ ในวันที่สามีของเธอกลับมาในคืนนั้น หญิงสาวก็ไม่ได้เรียกหาชานนท์หรือร้องขอความช่วยเหลืออื่นเมื่อสามีเริ่มทุบ ตีเธออีก ชานนท์นอนฟังเสียงฝนปนเสียงร้องคร่ำครวญของหญิงสาวด้วยใจปวดร้าว แต่จะเข้าไปยุ่งก็ไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องของสามีภรรยา

หลัง จากคืนนั้นหญิงสาวก็เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ออกมาให้ใครเห็นอีก ชานนท์โทร.ไปเธอก็ไม่ยอมรับสาย กดกริ่งเรียกก็ไม่ออกมาเปิด จะเห็นก็แต่ตอนกลางคืน ที่เธอจะออกมาพรวนดินที่แปลงกุหลาบขาวข้างบ้าน ตะโกนเรียกก็ไม่ยอมตอบ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่คุยด้วย

ชาวบ้านเริ่มลือกันว่าเธอโดนฆ่าตายอยู่ในบ้าน แล้ว กลายเป็นผีวนเวียนอยู่ที่แปลงกุหลาบ ชานนท์เองก็ได้ยินและเริ่มไม่สบายใจ

คืน นั้นชานนท์เฝ้ารอให้เธอปรากฏตัวที่แปลงกุหลาบขาวอีกครั้ง เขาตะโกนเรียกเธอ เมื่อไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร เขาก็ตัดสินใจปีนข้ามกำแพงรีบเดินเข้าไปหาเธอ

"คุณ คุณ" ชานนท์ขยับเข้าไปใกล้ ทันใดนั้นแสงสว่างจากฟ้าแลบปลาบพร้อมเสียงฟ้าคำรามครืน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาชานนท์ใบหน้าซีดเซียวดวงตาเลื่อนลอย ราวเหลือเพียงร่างเปล่าไร้วิญญาณ...

หลังจากนั้นสองสามวัน ชาวบ้านในบริเวณนั้นได้พากันมามุงดูตำรวจที่ล้อมรอบแปลงกุหลาบขาวที่ถูกขุด หลุมตรงกลางออกจนโบ๋ เขาว่าพบศพถูกเผาจนเหลือแต่เถ้ากระดูกระบุตัวตนไม่ได้ฝังอยู่ที่นั่น และพบกองกิ่งไม้ที่ถูกเผาสุมอยู่ข้างๆ หญิงสาวผู้น่าสงสารคงถูกสามีของเธอฆ่าเผาและฝังไว้ตรงแปลงกุหลาบขาวที่เธอ รัก ก่อนหนีหายไปกับคนรักใหม่

ชานนท์ดูเศร้าสร้อย ชาวบ้านหลายคนรู้ดีว่าเขาแอบชอบหญิงสาวเพื่อนบ้านและพลอยเศร้าไปกับเขาด้วย หลายคนจึงไม่คิดปริปากถามเมื่อเขาสั่งให้คนงานก่อสร้างมาก่อกำแพงรั้วทุก ด้านให้สูงขึ้น ปิดบังตัวเองและความหลังจากสายตาคนภายนอก

จึง ไม่มีใครได้เห็นชานนท์ขึ้นแปลงกุหลาบขาวที่สวนหย่อมข้างบ้านตัวเอง และลงมารดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยทุกวันจนมันออกดอกสะพรั่ง ในเวลาไม่นาน

...และ ไม่มีใครได้เห็นในยามที่เขาจูงมือหญิงสาวร่างบอบบางในชุดลายดอกไม้สีขาวยาว พลิ้ว มานั่งลงที่เก้าอี้กลางดงกุหลาบด้วยท่าทางแช่มชื่นเปี่ยมสุข หญิงสาวในตาเลื่อนลอย เธอมักฝันร้ายว่าตนเองพลั้งมือฆ่าสามีที่นอกใจแล้วฝังลงกลางแปลงกุหลาบ

"คุณแค่ฝันร้ายเท่านั้น ผมก็อยู่กับคุณตรงนี้ไงแล้วผมก็มีคุณคนเดียว" ชานนท์ว่าพลางยิ้มละไม

"นั่นสินะคะ" หญิงสาวพยักหน้าเบลอๆ "ว่าแต่คุณชานนท์ข้างบ้านเขาไม่ว่าอะไรเหรอคะ ที่เราก่อกำแพงสูงขนาดนี้"

ชาย หนุ่มยิ้มเศร้าๆ "คงไม่ว่าอะไรหรอก" แผลเป็นไฟไหม้ที่ท้องแขนจากการรีบร้อนเผาทำลายบางสิ่งเมื่อสามสี่เดือนก่อน ยังคงปรากฏเด่นชัด แต่โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตในวันนั้น

"ไว้บ้านกลางสวนที่เชียงรายของเราเสร็จเมื่อไหร่ เราย้ายไปที่โน่นกันนะ ผมสั่งคนงานปลูกกุหลาบขาวไว้ให้คุณเป็นสวนเลย"

http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1436863787

oustayutt · โพสต์ 2015-7-15 20:11

Sornpraram · โพสต์ 2015-7-16 06:26

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย Sornpraram เมื่อ 2015-7-16 06:27

แต่ ในวันที่สามีของเธอกลับมาในคืนนั้น หญิงสาวก็ไม่ได้เรียกหาชานนท์หรือร้องขอความช่วยเหลืออื่นเมื่อสามีเริ่มทุบ ตีเธออีก ชานนท์นอนฟังเสียงฝนปนเสียงร้องคร่ำครวญของหญิงสาวด้วยใจปวดร้าว แต่จะเข้าไปยุ่งก็ไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องของสามีภรรยา

หลัง จากคืนนั้นหญิงสาวก็เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ออกมาให้ใครเห็นอีก ชานนท์โทร.ไปเธอก็ไม่ยอมรับสาย กดกริ่งเรียกก็ไม่ออกมาเปิด จะเห็นก็แต่ตอนกลางคืน ที่เธอจะออกมาพรวนดินที่แปลงกุหลาบขาวข้างบ้าน ตะโกนเรียกก็ไม่ยอมตอบ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่คุยด้วย

ชาวบ้านเริ่มลือกันว่าเธอโดนฆ่าตายอยู่ในบ้าน แล้ว กลายเป็นผีวนเวียนอยู่ที่แปลงกุหลาบ ชานนท์เองก็ได้ยินและเริ่มไม่สบายใจ

คืน นั้นชานนท์เฝ้ารอให้เธอปรากฏตัวที่แปลงกุหลาบขาวอีกครั้ง เขาตะโกนเรียกเธอ เมื่อไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร เขาก็ตัดสินใจปีนข้ามกำแพงรีบเดินเข้าไปหาเธอ

"คุณ คุณ" ชานนท์ขยับเข้าไปใกล้ ทันใดนั้นแสงสว่างจากฟ้าแลบปลาบพร้อมเสียงฟ้าคำรามครืน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาชานนท์ใบหน้าซีดเซียวดวงตาเลื่อนลอย ราวเหลือเพียงร่างเปล่าไร้วิญญาณ...

หลังจากนั้นสองสามวัน ชาวบ้านในบริเวณนั้นได้พากันมามุงดูตำรวจที่ล้อมรอบแปลงกุหลาบขาวที่ถูกขุด หลุมตรงกลางออกจนโบ๋ เขาว่าพบศพถูกเผาจนเหลือแต่เถ้ากระดูกระบุตัวตนไม่ได้ฝังอยู่ที่นั่น และพบกองกิ่งไม้ที่ถูกเผาสุมอยู่ข้างๆ หญิงสาวผู้น่าสงสารคงถูกสามีของเธอฆ่าเผาและฝังไว้ตรงแปลงกุหลาบขาวที่เธอ รัก ก่อนหนีหายไปกับคนรักใหม่

ชานนท์ดูเศร้าสร้อย ชาวบ้านหลายคนรู้ดีว่าเขาแอบชอบหญิงสาวเพื่อนบ้านและพลอยเศร้าไปกับเขาด้วย หลายคนจึงไม่คิดปริปากถามเมื่อเขาสั่งให้คนงานก่อสร้างมาก่อกำแพงรั้วทุก ด้านให้สูงขึ้น ปิดบังตัวเองและความหลังจากสายตาคนภายนอก

จึง ไม่มีใครได้เห็นชานนท์ขึ้นแปลงกุหลาบขาวที่สวนหย่อมข้างบ้านตัวเอง และลงมารดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยทุกวันจนมันออกดอกสะพรั่ง ในเวลาไม่นาน

...และ ไม่มีใครได้เห็นในยามที่เขาจูงมือหญิงสาวร่างบอบบางในชุดลายดอกไม้สีขาวยาว พลิ้ว มานั่งลงที่เก้าอี้กลางดงกุหลาบด้วยท่าทางแช่มชื่นเปี่ยมสุข หญิงสาวในตาเลื่อนลอย เธอมักฝันร้ายว่าตนเองพลั้งมือฆ่าสามีที่นอกใจแล้วฝังลงกลางแปลงกุหลาบ

"คุณแค่ฝันร้ายเท่านั้น ผมก็อยู่กับคุณตรงนี้ไงแล้วผมก็มีคุณคนเดียว" ชานนท์ว่าพลางยิ้มละไม

"นั่นสินะคะ" หญิงสาวพยักหน้าเบลอๆ "ว่าแต่คุณชานนท์ข้างบ้านเขาไม่ว่าอะไรเหรอคะ ที่เราก่อกำแพงสูงขนาดนี้"

ชาย หนุ่มยิ้มเศร้าๆ "คงไม่ว่าอะไรหรอก" แผลเป็นไฟไหม้ที่ท้องแขนจากการรีบร้อนเผาทำลายบางสิ่งเมื่อสามสี่เดือนก่อน ยังคงปรากฏเด่นชัด แต่โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตในวันนั้น

"ไว้บ้านกลางสวนที่เชียงรายของเราเสร็จเมื่อไหร่ เราย้ายไปที่โน่นกันนะ ผมสั่งคนงานปลูกกุหลาบขาวไว้ให้คุณเป็นสวนเลย"

http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1436863787

Sornpraram · โพสต์ 2015-7-16 06:28

แต่ ในวันที่สามีของเธอกลับมาในคืนนั้น หญิงสาวก็ไม่ได้เรียกหาชานนท์หรือร้องขอความช่วยเหลืออื่นเมื่อสามีเริ่มทุบ ตีเธออีก ชานนท์นอนฟังเสียงฝนปนเสียงร้องคร่ำครวญของหญิงสาวด้วยใจปวดร้าว แต่จะเข้าไปยุ่งก็ไม่ได้ เพราะเป็นเรื่องของสามีภรรยา

หลัง จากคืนนั้นหญิงสาวก็เก็บตัวอยู่แต่ในบ้านไม่ออกมาให้ใครเห็นอีก ชานนท์โทร.ไปเธอก็ไม่ยอมรับสาย กดกริ่งเรียกก็ไม่ออกมาเปิด จะเห็นก็แต่ตอนกลางคืน ที่เธอจะออกมาพรวนดินที่แปลงกุหลาบขาวข้างบ้าน ตะโกนเรียกก็ไม่ยอมตอบ เอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่คุยด้วย

ชาวบ้านเริ่มลือกันว่าเธอโดนฆ่าตายอยู่ในบ้าน แล้ว กลายเป็นผีวนเวียนอยู่ที่แปลงกุหลาบ ชานนท์เองก็ได้ยินและเริ่มไม่สบายใจ

คืน นั้นชานนท์เฝ้ารอให้เธอปรากฏตัวที่แปลงกุหลาบขาวอีกครั้ง เขาตะโกนเรียกเธอ เมื่อไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองอะไร เขาก็ตัดสินใจปีนข้ามกำแพงรีบเดินเข้าไปหาเธอ

"คุณ คุณ" ชานนท์ขยับเข้าไปใกล้ ทันใดนั้นแสงสว่างจากฟ้าแลบปลาบพร้อมเสียงฟ้าคำรามครืน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตาชานนท์ใบหน้าซีดเซียวดวงตาเลื่อนลอย ราวเหลือเพียงร่างเปล่าไร้วิญญาณ...

หลังจากนั้นสองสามวัน ชาวบ้านในบริเวณนั้นได้พากันมามุงดูตำรวจที่ล้อมรอบแปลงกุหลาบขาวที่ถูกขุด หลุมตรงกลางออกจนโบ๋ เขาว่าพบศพถูกเผาจนเหลือแต่เถ้ากระดูกระบุตัวตนไม่ได้ฝังอยู่ที่นั่น และพบกองกิ่งไม้ที่ถูกเผาสุมอยู่ข้างๆ หญิงสาวผู้น่าสงสารคงถูกสามีของเธอฆ่าเผาและฝังไว้ตรงแปลงกุหลาบขาวที่เธอ รัก ก่อนหนีหายไปกับคนรักใหม่

ชานนท์ดูเศร้าสร้อย ชาวบ้านหลายคนรู้ดีว่าเขาแอบชอบหญิงสาวเพื่อนบ้านและพลอยเศร้าไปกับเขาด้วย หลายคนจึงไม่คิดปริปากถามเมื่อเขาสั่งให้คนงานก่อสร้างมาก่อกำแพงรั้วทุก ด้านให้สูงขึ้น ปิดบังตัวเองและความหลังจากสายตาคนภายนอก

จึง ไม่มีใครได้เห็นชานนท์ขึ้นแปลงกุหลาบขาวที่สวนหย่อมข้างบ้านตัวเอง และลงมารดน้ำพรวนดินใส่ปุ๋ยทุกวันจนมันออกดอกสะพรั่ง ในเวลาไม่นาน

...และ ไม่มีใครได้เห็นในยามที่เขาจูงมือหญิงสาวร่างบอบบางในชุดลายดอกไม้สีขาวยาว พลิ้ว มานั่งลงที่เก้าอี้กลางดงกุหลาบด้วยท่าทางแช่มชื่นเปี่ยมสุข หญิงสาวในตาเลื่อนลอย เธอมักฝันร้ายว่าตนเองพลั้งมือฆ่าสามีที่นอกใจแล้วฝังลงกลางแปลงกุหลาบ

"คุณแค่ฝันร้ายเท่านั้น ผมก็อยู่กับคุณตรงนี้ไงแล้วผมก็มีคุณคนเดียว" ชานนท์ว่าพลางยิ้มละไม

"นั่นสินะคะ" หญิงสาวพยักหน้าเบลอๆ "ว่าแต่คุณชานนท์ข้างบ้านเขาไม่ว่าอะไรเหรอคะ ที่เราก่อกำแพงสูงขนาดนี้"

ชาย หนุ่มยิ้มเศร้าๆ "คงไม่ว่าอะไรหรอก" แผลเป็นไฟไหม้ที่ท้องแขนจากการรีบร้อนเผาทำลายบางสิ่งเมื่อสามสี่เดือนก่อน ยังคงปรากฏเด่นชัด แต่โชคดีที่ไม่มีใครสังเกตในวันนั้น

"ไว้บ้านกลางสวนที่เชียงรายของเราเสร็จเมื่อไหร่ เราย้ายไปที่โน่นกันนะ ผมสั่งคนงานปลูกกุหลาบขาวไว้ให้คุณเป็นสวนเลย"

http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=1436863787