ไม้เท้าสามคด หลวงปู่ทวด

Sornpraram

หลวงปู่ทวด ปราบโจรสลัดจีน



"ในขณะที่สมเด็จพะโคะ(หลวงปู่ทวด) จำพรรษาอยู่ที่วัดพัทธสิงห์บรรพตพระโคะนั้น สันนิษฐานกันว่าท่านอายุได้ ๘๐ ปีแล้ว


อยู่มาวันหนึ่งท่านก็ถือไม้เท้าคด ๓ ขยักออกไป เดินเล่นหรือเดินจงกลมไม่มีใครรู้ แต่ชาวบ้านต่างคิดว่าท่านคงรู้อะไร แบบลางบอกเหตุ
ท่านก็เดินดูลมชมวิวธรรมดา ชาวบ้านพากันแปลกใจ
แล้วไม่นาน

ก็มีเรือโจรสลัดเข้ามาจอดเลียบชายฝั่ง
โจรสลัดมองเห็นหลวงปู่ทวด เป้นชนเผ่าประหลาด เนื่องด้วยท่านชราภาพมากเดินงกๆเงินๆ
ถือไม้เท้าคดๆงอๆ ห่มจีวรเก่าสีคร่ำคร้า

โจรเห็นเป็นเรื่องสนุกก็พากันจับท่านลงเรือ ท่านก็ไม่ขัดขืนลงเรือไปโดยไม่พูดอะไร
ไปได้ไม่นานเรือที่ได้ลมพุ่งฉิว ก็เกิดไม่ยอมไปต่อซะงั้น
น้ำสะอาดสำหรับดื่มกินและใช้สอยภายในเรือก็หมดลง
โจรทั้งหลายต่างได้รับความลำบากเดือดร้อนกันถ้วนหน้า
ก็พากันกล่าวหาว่าท่านเป็นกาลีทำให้ทุกข์ยาก

หลวงปู่ท่านก็สังเกตุอยู่เงียบๆเฉยๆ เห็นว่าเหล่าโจรบาปหนาลำบากจนสิ้นแล้ว คงได้เวลาสอนธรรม
ท่านก็เดินใช้ไม้เท้ากุกๆกักๆ เดินไปเหยียบกาบเรือให้เอนไปจนเลียบน้ำทะเล
ให้อัศจรรย์ใจแก่หมู่โจรยิ่งนัก หลังจากนั้นท่านก็เอาเท้าข้างหนึ่งลงไปเหยียบทะเล
แล้วเรียกให้เหล่าโจรมาดู

พวกโจรที่เห็นเรือเอนจวนจะพลิกคว่ำก็พากันวิ่งมาดู พบว่าบริเวนที่ท่านเหยียบลงไปเป็นเวิ้งน้ำสีขาว
ชิมดูเป็นน้ำจืด พวกโจรถึงจะไม่เชื่อก็ไม่รู้จะอธิบายยังงัย
เพราะน้ำจืดไม่มีอีกแล้วบนเรือ จึงพากันตักดื่มกิน

โจรเหล่านั้นจึงพร้อมใจกันหาดอกไม้ธูปเทียนมากราบไหว้สมเด็จพะโค๊ะ
ขอขมาลาโทษท่านเป็นการใหญ่
ท่านก็ยกโทษให้ด้วยเมตตา และอบรมสั่งสอนจนโจรเหล่านั้นเลิกฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
กลับตัวกลับใจเป็นคนดี และสามารถนำเรือเข้าฝั่งกลับมาได้

ต่อมาท่านได้กลับมาวัดและได้ตั้งไม้เท้าไว้ระหว่างต้นยางสองต้นเคียงกัน
ต้นยางทั้งสองต้นนั้น ต่อมาโตขึ้นและมีลักษณะคดๆงอๆเหมือนไม้เท้าของหลวงปู่

ชาวบ้านเรียกถิ่นนั้นว่า "ต้นยางไม้เท้า"

En130

นะโม โพธิสัตโตฯ

Sornpraram

ตำนานแห่งไม้เท้าสามคต

ของหลวงปู่ทวด

majoy

ธี