รักษาใจให้ดีที่สุด รักษาความคิดที่จะเกิดขึ้นในใจให้ดีที่สุด
อย่าให้เป็นความคิดที่จะนำให้ทำบาปอกุศลใดๆ ทั้งสิ้น
มีสติอย่าให้ความคิดไม่ดีเกิดได้ในจิตใจ เพียงเท่านี้ก็จะสามารถป้องกันไม่ให้พูดไม่ดีได้
สามารถป้องกันไม่ให้ทำไม่ดีได้ และการไม่พูดไม่ดีก็ตาม การไม่ทำไม่ดีก็ตาม
เป็นคุณสมบัติวุดวิเศษของความเป็นมนุษย์
ดังนั้น การรักษาใจให้งดงามด้วยความคิดที่งดงาม
จึงเป็นความสำคัญอย่างยิ่งของเราท่านทั้งหลายผู้เกิดแล้วเป็นมนุษย์ด้วยอำนาจของบุญ
เพราะการรักษาใจให้งดงาม มีความคิดที่งดงาม ก็เท่ากับเป็นการควบคุมกายวาจาให้งดงามด้วย
ใคร่ขอให้เข้าใจความหมายของคำงดงาม ที่นำมาใช้ในที่นี้
ว่ามิได้มีความหมายธรรมดาๆ เหมือนความสวยงาม อะไรทำนองนั้น
แต่มีความหมายที่ลึก กว้าง มิใช่งดงามธรรมดา
ซึ่งความถูกต้องเป็นเช่นนั้น ใจที่พ้นจากความคิดที่จะนำให้เกิดบาปอกุศล
คือเกิดการพูดชั่วทำชั่ว ต้องเป็นใจที่งามพิเศษอย่างแท้จริง
ควรที่ผู้ใฝ่ดีมีปัญญาทั้งหลายจะพากันพยายามรักษาใจของตนให้มีความงามนั้น
เพื่อได้เป็นผู้งามพร้อมในวันหนึ่ง ได้มีตนเป็นที่พึ่งที่แท้จริง ที่ไม่มีที่พึ่งอื่นใดเปรียบได้
: แสงส่องใจ มาฆบูชา พ.ศ. ๒๕๔๕
: สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก