"สุมนสามเณร" อรหันต์สยบพญานาค

oustayutt

พระอนุรุทธเถระ เป็น 1 ใน 80 พระอัครสาวกผู้ใหญ่ที่ได้รับการยกย่องจากพระพุทธเจ้าว่าเป็นเลิศในทางตาทิพย์ เป็นโอรสที่พระบิดาถวายให้เป็นบริวารแด่พระพุทธเจ้าในคราวที่พระพุทธเจ้าประสูติ

หลังจากพระพุทธเจ้าเสด็จบรรพชาและตรัสรู้ แต่ละตระกูลก็หาคนออกบวช ตระกูลนี้มีสองคน เดิมทีเจ้าพี่จะบวชและให้น้องชายเรียนรู้งานไว้ น้องชายเห็นว่าถ้าต้องทำงานทุกวันๆตามที่พี่บอกล่ะก็ ขอบวชดีกว่า จึงออกบวชแล้วบรรลุพระอรหันต์ หลังจากนั้นก็ระลึกชาติไป พบว่าตนเองเคยเป็นคนหาบหญ้าเลี้ยงม้าของเศรษฐี และได้ถวายทานแก่พระปัจเจกพุทธเจ้า

ขอให้อย่าได้ยินคำว่าไม่มีอีก ดังนั้นชาตินี้ท่านจึงไม่เคยได้ยินคำว่า ไม่มี เลย และเศรษฐีคนนั้นที่ท่านเคยอาศียในชาติปางก่อนก็ได้แบ่งส่วนบุญไว้ส่วนหนึ่ง และชาตินี้มาเกิดในตระกูลอุปัฐฐากของท่านพอดี ท่านจึงเหาะไปที่บ้านของตระกูลนี้และจำพรรษาที่วัดใกล้ๆกับบ้านหลังนี้ หลังจากออกพรรษาโยมอุปัฐากนำน้ำอ้อยและเภสัชห้าอย่างมาถวาย ท่านบอกว่า

โยมนำกลับไปเถอะ อาตมาไม่ต้องการหรอก

โยมถามว่า

ทำไมล่ะขอรับ ของพวกนี้ได้รับพุทธาณุญาตให้ถวายได้มิใช่หรือขอรับ
ใช่ แต่คนที่ทำให้ของนี้เป็นกัปปิยะ สมควรที่พระจะฉันนั้นไม่มีอยู่ในสำนักของอาตมา

โยมรู้ทันทีว่าท่านต้องการสามเณรไว้รับใช้ คอยประเคนของ จึงมอบถวายบุตรคนโตให้ ท่านบอกว่าไม่ต้องการ จึงมอบถวายบุตรคนเล็ก อายุ 7 ขวบให้ ท่านรับไว้ ในเวลาที่ปลงผมเสร็จ ฟังกรรมฐานจบ เณรเจ็ดขวบก็บรรลุพระอรหันต์พร้อมกับฤทธิทั้งหมด หลังจากนั้นทั้งสององค์ก็เหาะมาพักที่กลางทางเพื่อเดินทางไปเฝ้าพระพุทธเจ้าที่วัดเชตวันมหาวิหารศึกสองผู้ยิ่งใหญ่

ดึกคืนนั้น ท่านพระอนุรุทธเถระเกิดปวดท้องด้วยกำลังลมเสียดท้อง สามเณรจึงถามว่า

กระผมควรจะทำยาเช่นไรดีขอรับ

เอาเนยใสผสมกับน้ำจากสระอโนดาตจึงจะหาย เธอถือเอาขวดน้ำนี้ไปใส่มาเถิด พญานาคที่อยู่ที่สระนั้นเป็นเพื่อนกับเรา เธอบอกเขาว่าฉันใช้ให้มาเอา เขาก็จะถวาย
ขอรับ

เณรรับคำแล้วเหาะไป พอดีวันนั้นเป็นวันจัดงานเลี้ยงของพญานาคพอดี และนาคก็กำลังดูนางรำฟ้อนรำอย่างสบายอารมณ์ พอเห็นเณรเหาะข้ามหัวตัวเองไปก็โกรธ เพราะโดยปกติพวกนาคนั้นขี้โกรธอยู่แล้ว จึงอยากลองฤทธิสามเณร จึงแผ่ขยายพังพานเจ็ดหัวของตัวเองปิดสระอโนดาตกว้าง 150 โยชน์จนหมด(1 โยชน์ 16 กิโลเมตร) เณรรู้ว่านาคโกรธจึงกล่าวว่า

ดูกร ท่านพญานาค อาตมามาเอาน้ำตามคำสั่งของอุปัชฌาย์ ขอท่านจงให้น้ำแก่อาตมาเถิด

แม่น้ำใหญ่มีตั้งห้าสาย ทำไมท่านไม่ไปเอา ทำไมต้องมาเอาที่นี่
อาตมาต้องนำน้ำจากที่นี่ไปผสมยา อาการของอุปัชฌาย์จึงจะหาย ขอท่านจงให้น้ำเถิด

ถ้าท่านมีปัญญาท่านก็เอาไปสิ

เณรรู้ว่าพญานาคโกรธและกลั่นแกล้ง จึงเข้าฌาณแยกร่างไปหาท้าวมหาพรหมชั้นต่างๆ 16 ชั้นยกเว้นพรหมที่ไม่มีสัญญี(รูปร่าง) จากนั้นก็เชิญพรหมทั้งหมดมาดูศึกของตนเองและพญานาคที่หลังสระน้ำ เณรถามอีกว่า
ท่านจะให้น้ำแก่อาตมาได้หรือไม่

ถ้าท่านมีปัญญาก็เอาไป

แน่ใจนะ
แน่ใจสิ
แน่ใจนะ
แน่ใจสิ
แน่ใจนะ
แน่ใจสิ

เณรถามสามครั้งเพื่อยืนยันตามธรรมเนียม จึงเนรมิตร่างให้ใหญ่กว่าพรหมที่มาประชุมกันทั้งหมดแล้วเอาเท้าเหยียบหัวพญานาคจากขนาด 150 โยชน์ พญานาคถูกกดจนเหลือเท่าฝาทัพพี จมน้ำบุ๋งๆ เกลียวน้ำพุ่งขึ้นสูงจนเท่าลำตาลเจ็ดต้น เณรเอาขวดรองรับน้ำที่ตกลงมา เหล่าพรหมทั้งหลายสาธุการจนดังก้องไปทั่วบริเวณ พญานาคเห็นพรหมก็รู้ว่าเรื่องของตนกระจายแน่ๆ จึงโกรธเณรยิ่งกว่าเดิมและเหาะตามเณรไป แต่เหาะยังไงก็เหาะไม่ทัน เณรเหาะมาถึงและถวายน้ำแก่พระเถระ พญานาคร้องห้ามว่า

อย่าฉันนะท่าน น้ำนี่ไม่สมควรจะฉัน
ฉันเถอะขอรับ พญานาคอนุญาตแล้ว

เพระเถระรู้ว่าเณรใช้ฤทธิปราบนาค จึงฉันน้ำผสมเนยใส อาพาธก็ระงับ แล้วถามพญานาคว่า
ท่านมาทำไมรึ

กระผมจะฆ่าเณรนี่ ฉีกอก ควักหัวใจแล้วโยนไปภูเขาหิมาลัยโน่น
อย่าเลย ท่านพญานาค ท่านก็รู้ว่าสู้เณรไม่ได้หรอก จงขอโทษซะเถอะ
พญานาครู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่ไม่ยอมขอโทษเพราะเสียหน้า แต่ครั้งนี้พระเถระบอก เลยกราบขอโทษ พระเถระสั่งสอนเรื่องความโกรธและให้พญานาคเป็นเพื่อนกับเณรน้อยด้วย หลังจากนั้นพญานาคก็ปวารณาว่าหากต้องการน้ำอีกเมื่อใดขอให้บอก ตนเองจะแหวกแผ่นดินนำน้ำไปถวายถึงที่แล้วจึงลากลับไปที่อยู่ของตน


............................................................................................


ฤทธิ์เณรประจักษ์ทั่ววัดเชตวัน

หลังจากนั้นพระเถระก็พาเณรเหาะมายังวัดเชตวัน วันที่พระพุทธเจ้าอยู่ แต่พระใหม่บางพวกคะนองตามประสาปุถุชน ไม่รู้ว่าเณรเป็นพระอรหันต์ จึงแกล้งจับหู จับหัวบ้าง จับแขนบ้าง หยอกล้อต่างๆนานา พระพุทธเจ้าทรงดำริว่า
พระพวกนี้ไม่รู้ว่า ตัวเองล้อเล่นกับหายนะเหมือนกำลังจับงูที่คอ

จึงประสงค์จะทำฤทธิ์เณรให้ปรากฏ เลยเรียกประชุมเณรทั้งหมดและตรัสว่า
พระองค์ประสงค์จะล้างพระหัตถ์ด้วยน้ำจากสระอโนดาตจากตุ่ม 80 ตุ่มที่นางวิสาขาถวายไว้ ใครสามารถนำมาได้บ้าง

ในบรรดาเณรแม้จะมีพระอรหันต์หลายรูปแต่ท่านเณรเหล่านั้นรู้ว่าพระศาสดาประสงค์อะไรจึงปฏิเสธ จนมาถึงสุมนสามเณร เณรรับคำแล้วเอานิ้วก้อยเกี่ยวตุ่มแปดสิบตุ่มที่ผูกด้วยเชีอกเหาะไปที่สระ พญานาครีบมาต้อนรับ ถามว่าทำไมไม่บอกตน จะได้นำน้ำไปถวาย เณรบอกว่าพระศาสดาใช้มา แล้วตักน้ำไป พวกภิกษุเห็นเณรเหาะมา จึงบอกว่า เณรงดงามเหมือนพญาหงษ์ ฤทธิ์ของเณรก็ประจักษ์ทั่ววัดและพระศาสดาก็ประทานอุปสมบทแก่เณร นับเป็นภิกษุเณร 1 ใน 7 ที่ได้รับประทานการบวชจากพระศาสดา

oustayutt