|
|
พจนานุกรม ฉบับมติชน ให้ความหมาย โลกวัชชะ (อ่านว่า โล-กะ-วัด-ชะ) ว่า โทษทางโลก, อาบัติที่เป็นโทษทางโลก, ข้อเสียหายที่ชาวโลกติเตียนว่าไม่เหมาะสมกับสมณะ
คือ สิ่งที่ภิกษุหรือคนทั่วไปที่ไม่ใช่ภิกษุทำ ก็เป็นความผิดความเสียหายเหมือนกัน เช่น กายวาจาที่ทำให้ผู้อื่นเดือดร้อน ทุบตี ฆ่าผู้อื่น ลักขโมย โกหก ด่าทอ เป็นต้น
โลกวัชชะใช้เรียกอาบัติหรือความผิดของพระภิกษุที่ชาวโลกตำหนิติเตียนว่าไม่เหมาะไม่ควรแก่สมณะ
ความผิดที่เป็นโลกวัชชะนั้น เช่น การทะเลาะวิวาท ทำโจรกรรม
รวมไปถึงการกระทำบางอย่าง แม้ไม่เป็นความผิดตามพระวินัย แต่ก็เป็นโลกวัชชะ คือ ถูกตำหนิติเตียนได้ เช่น สูบบุหรี่ในที่สาธารณะ ส่งเสียงดังในที่ชุมนุมชน ไม่เอื้อเฟื้อแก่สตรีและเด็ก เป็นต้น
สำหรับหลักเกณฑ์การพิจารณาความผิด ได้มีบัญญัติไว้ในพ.ร.บ.คณะสงฆ์ พ.ศ.2505 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ.2535 เป็นกฎมหาเถรสมาคม ว่าด้วยความผิดและวิธีลงโทษทางการปกครอง
โดยเจ้าสังกัด เจ้าของเขตมีอำนาจพิจารณาลงโทษแก่พระภิกษุหรือสามเณร เมื่อประพฤติอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนี้
(1) ก่อให้เกิดความเสียหายแก่พระพุทธศาสนา ด้วยการ
(ก) ละเมิดพระวินัยอันเป็นโลกวัชชะ
(ข) บิดเบือนพระธรรมวินัยให้วิปริต หรือกล่าวตู่พระธรรมวินัย หรือตีความพระธรรมวินัยตามความคิดเห็นของตนเอง โดยไม่ยึดหลักคัมภีร์พระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา
(ค) ประพฤติอื่นใดที่ก่อหรืออาจก่อให้เกิดความเสียหายแก่พระพุทธศาสนา หรือให้เกิดการดูหมิ่นเหยียดหยามพระพุทธศาสนา
(2) ก่อให้เกิดความเสียหายแก่การปกครองคณะสงฆ์ด้วยการ
(ก) ฝ่าฝืนพ.ร.บ.คณะสงฆ์ กฎกระทรวง กฎ มส. ข้อบังคับระเบียบ คำสั่ง มติ หรือประกาศของ มส.
(ข) ฝ่าฝืนพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช หรือคำสั่งของผู้บังคับบัญชาเหนือตนที่สั่งโดยชอบ
(ค) ประพฤติอื่นใดที่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่การบริหารงานของคณะสงฆ์
ทั้งนี้ โทษที่จะลงแก่พระภิกษุหรือสามเณรที่กระทำความผิดมี 4 สถาน คือ (1) ให้สละสมณเพศ (2) ตำหนิโทษ (3) ภาคทัณฑ์ (4) ว่ากล่าวตักเตือน
ตามขั้นตอนนั้นเมื่อมีการกล่าวหาหรือปรากฏว่าพระภิกษุหรือสามเณรรูปใดกระทำความผิด ให้เจ้าสังกัดหรือเจ้าของเขตที่ความผิดเกิดขึ้นดำเนินการไต่สวนหรือสอบสวนเอง
หรือมอบให้พระภิกษุรูปอื่นดำเนินการให้ได้ความว่าพระภิกษุหรือสามเณรรูปนั้นเป็นผู้กระทำความผิดจริง
แล้วจึงพิจารณาวินิจฉัยลงโทษ
อย่างไรก็ตาม การพิจารณาความผิดตามกฎมหาเถรสมาคม ว่าด้วยความผิดและวิธีลงโทษทางการปกครอง ในข้อ 1 (ก) ละเมิดพระวินัยอันเป็นโลกวัชชะ เป็นเพียงการลงโทษสถานเบาอันไม่ร้ายแรงเท่าใด
โทษที่จะลงแก่พระภิกษุหรือสามเณรที่กระทำความผิด
คือการว่ากล่าวตักเตือนเท่านั้น
|
|
โพสต์ 2014-2-6 07:05
บุ๊คมาร์ก
