ไม่มีแสงสว่างอะไรสว่างเท่าแสงแห่งพระธรรม

Sornpraram

ไม่มีแสงสว่างอะไรสว่างเท่าแสงแห่งพระธรรม

ไม่มีความดีอะไรจะดีเท่าดีที่ชนะใจตัวเอง

ไม่มีความรักอะไรจะยิ่งใหญ่เท่าการรู้จักให้อภัย

ไม่มีความทุกข์อะไรจะมากเท่าการไม่รู้จักปล่อยวาง

สุดท้ายไม่มีความสุขใดจะบรมสุขยิ่ง

กว่าการไปพระนิพพาน

Sornpraram

เวลาที่เขาทำให้เราถูกใจเราก็ว่าเขาดี เขาน่ารัก

แต่เวลาที่เขาทำให้เราไม่ถูกใจเราพร้อมจะเปลี่ยนความคิด

เปลี่ยนคำชมที่เรามอบกับเขาทันที

ทั้งที่เป็นคนๆๆๆเดียวกัน เราก็ยังคง

เป็นเรา เขาก็ยังคงเป็นเขา คนเดิม

มันมีตัวแปรอะไรที่เราจะตีคุณค่าของเขาที่มีกับเราให้เปลี่ยนแปลงไป

ได้เช่นนั้นถ้าไม่ใช่เพราะใจของเราสร้างเรื่องและปรุงแต่งขึ้นมาเอง. ให้

คุณค่ากับเขากับเรา ในทุกขณะจาก

ความพอใจหรือไม่พอใจ นั่นก็จากตัวของเราที่ฝังมันไว้จากก้นบึ้งแล้ว

มาปรุงแต่งเป็นเรื่องเป็นราว ต่อยอด

ได้อย่างไม่รู้จบ.

Sornpraram

เหรียญย่อมมี 2 หน้า เช่นเดียวกับคน


ย่อมมี 2 ด้าน ไม่มีใครทำอะไรให้ถูกใจเราได้หมด
อยู่ที่ว่าเรากำลังเจอด้านไหน
และอยู่ที่ว่าเราถูกใจหรือโดนในด้านนั้นพอดี
ทุกสิ่งมันอยู่ที่ใจเรากำหนด คำว่าถูกใจ ไม่ถูกใจ ดี ชั่ว รัก เกลียด

เราชอบเราก็ว่าดี เราไม่ชอบเราก็ว่าชั่ว เรามัวแต่มองสีดำทั้งหมด
โดยไม่สนใจสีขาวแม้แต่เพียงน้อยนิด

ของเขาเชียวหรือ แล้วเราเคยถามตัวเองไหม
ว่าเราวัดค่าจากอะไร จากสีดำทั้งหมด

หรือขอเอาแต่สีขาวบางส่วนเราก็พอใจแล้ว ไม่มีใครในโลกนี้

ทำให้ถูกใจเราได้หมดหรอก แม้แต่ตัวเราเอง

ใจของเรานั่นแหละมันยังไม่
เชื่องทำพิษกับเราบ่อยๆๆๆ

นับประสาอะไรกับใจคนอื่น

มองดูตัวเองแล้วกวาดขยะออกจากใจให้มากที่สุดจะไม่ดีกว่าหรือ...

Nujeab

ขอบคุณครับ สาธุ

lnw