อิติปิโสรัตนมาลา ๑๐๘ (คาถาดอกไม้สวรรค์)

touch-578

อิติปิโสรัตนมาลา ๑๐๘ (คาถาดอกไม้สวรรค์)
นะโม พุทธายะ นะโม ธัมมายะ นะโม สังฆายะ
นะโม พุทธัสสะ นะโมธัมมัสสะ นะโม สังฆัสสะ
ขอนอบน้อมต่อพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์
————————————————————
คาถาทิพยบุปผาสวรรค์ (คาถาดอกไม้สวรรค์)
            สิทธิการิยะ มนต์บทหนึ่งเป็นเมตตามหานิยมที่หาประมาณอานิสงค์มิได้นั่น มีอยู่หลายคติด้วยกัน คติมนต์เมตตามหานิยมแห่งพระพุทธคุณก็มีด้วยมนต์ดอกไม้สวรรค์ เป็นยอดแห่งเมตตามหานิยม ขานนามที่เป็นพุทธคุณว่า อิติปิโสรัตนมาลา ๑๐๘ อันเหล่าพระอาจารย์ก็ดี คณาจารย์ก็ดี เกจิอาจารย์ก็ดี เถระอาจารย์ก็ดี ทั้งหลายกล่าวว่า หากจะหยั่งให้เจริญจนได้ผลอานิสงค์แห่งเมตตามหานิยมต้องกำกับเสมอว่าพระคาถานี้มีชื่อเรียกขนานนามว่า “ดอกไม้สวรรค์” พึงอุปเท่ห์ใช้เสกเครื่องปรุงเครื่องหอมเครื่องแต่งเครื่องใส่ทั้งหลาย เสื่อผ้าทั้งหลายแล้ว ดอกไม้สวรรค์นี้ย่อมยังเป็นการเปลี่ยนแปลงสิ่งร้ายทั้งปวงอันมีอาถรรพ์แรงนักหนาของพระภูมิ เจ้าที่ เทวดา อันมีถูกกับบุคคล ทำให้ถึงแก่โรคาห้อมล้อม เจ็บเล็กเจ็บน้อย สามวันสบาย สี่วันเป็นโรค หาความอันสุขสงบสันติมิได้ โบราณจารย์ท่านว่า ความสันติ อาศัยคุณแห่งพระคาถานี้ พึงจัดหาของให้ครบสิ่งจักมีบายศรีปากชามหนึ่งคู่ เครื่องสังเวยหัวหมู เหล้า เงินขันครูบาอาจารย์อีก ๒๔ สลึง หากมีอีกก็จักดีนักทั้งขนมข้าวต้ม ข้าวตอกเศษเงินเป็นต้นเป็นปฐมไป
            พีธีกรรมก็หามีอันใดมากมายไม่ ตั้งเครื่องบูชา เจริญมนต์เสกเครื่องเซน ๙ จบ เสกเจิม ๙ จบ อัญเชิญหมู่เทพเทวดาผีสางนางไม้เจ้าป่าเจ้าเขาเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย มารับเครื่องสังเวย หลักจากเชิญท่านทั้งหลายกลับก็ถึงเวลา ที่เราจะกิน เพื่อเป็นศิริมงคล แล้วหมู่เทพเทวดาผีสางนางไม้เจ้าป่าเจ้าเขาเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย จะรักใคร่ ช่วยเหลือเรา ไม่เป็นอันตรายอีกต่อไป สามารถเจริญมนต์นี้เป็นการหว่านทรายได้ด้วยเช่นกัน
            อนึ่งอันใดอิติปิโสรัตนมาลา ๑๐๘ นี้มีความสำคัญมากต่อการลงนะหน้าทอง นะสาริกา นะการเวก นะมหานิยม มหานะสาริกา มหานะการเวก ฯลฯ ทั้งหมดทั้งสิ้น จะต้องพึ่งคาถานี้
            หากผู้ใดพึงจักใช้มนต์นี้ทางคุณพุทธก็ดี คุณไสยก็ดี ให้แปลงใจว่าเป็นพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสงฆคุณทั้งหมด จึงจักได้ผลดี การเจริญคาถานี้เจริญได้ในทุกคน แต่ในทางไสยแล้วผู้ใดจริตพร่องต่อคาถานี้ก็เจริญให้ถึงพร้อมมิได้ หมายความว่าอานิสงค์ไม่ครบองค์บริบรูณ์ ผู้ที่เกิดเดือนขึ้นย่อมเจริญมนต์นี้ได้ผละอานิสงค์กว่าเดือนแรม แต่ผู้ใดที่เกิดเดือนแรมประสงค์ให้อานิสงค์ครบบริบูรณ์ พึงให้ผู้เจริญมนต์นี้ได้ครบองค์มาเจริญให้ไปพร้อมๆกับตน แล้วจะเกิดผละมากมาย อันเนื่องด้วยมนต์บทนี้เป็นทางเมตตามหานิยม
            ทางเสน่ห์ เมตตามหานิยมใช้ธาตุนํ้า (อาโปธาตุ) ภาวนาว่า นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ จะภะกะสะ แล้วหนุนด้วยแก้วมณีโชติว่า นะมะมะนะ นะอะอะนะ นะอุอุนะ ให้ตั้งธาตุว่าอย่างนี้เป็นปฐมไปก่อน
            แล้วพึงตั้งจิตให้หมั่น เจริญคาถาทิพยบุปผาสวรรค์ ต่อไปดังนี้

พระอิติปิโสรัตนมาลา ๑๐๘
หันทะ มะยัง อะนุสสะระณะ ปาฐะ คาถาโย ภะณา มะเส ฯ

พระพุทธคุณ ๕๖

อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุุทโธ
วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู
อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา
เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะวาติ.
๑. อิ. อิฏโฐ สัพพัญญุตัญญานัง      อิจฉันโต อาสะวักขะยัง
อิฏฐัง ธัมมัง อะนุปปัตโต               อิทธิมันตัง นะมามิหัง
๒. ติ. ติณโณ โย วัฏฏะทุกขัมหา    ติณณัง โลกานะมุตตะโม
ติสโสภูมี อะติกกันโต                    ติณณะโอฆัง นะมามิหัง
๓. ปิ. ปิโย เทวะมะนุสสานัง          ปิโยพรหมานะมุตตะโม
ปิโย นาคะสุปัณณานัง                   ปิณินทริยัง นะมามิหัง
๔. โส. โสกา วิรัตตะจิตโต            โย โสภะนาโม สะเทวะเก
โสกัปปัตเต ปะโมเทนโต              โสภะวัณณัง นะมามิหัง
๕. ภะ. ภะชิตา เยนะ สัทธัมมา        ภัคคะปาเปนะ ตาทินา
ภะยะสัตเต ปะหาเสนโต                ภะยะสันตัง นะมามิหัง
๖. คะ. คะมิโต เยนะ สัทธัมโม        คะมาปิโต สะเทวะกัง
คัจฉะมาโน สิวัง รัมมัง                   คะตะธัมมัง นะมามิหัง
๗. วา. วานา นิกขะมิ โย ตัณหา      วาจัง ภาสะติ อุตตะมัง
วานะ นิพพาปะ นัตถายะ                วายะมันตัง นะมามิหัง
๘. อะ. อะนัสสา สะกะสัตตานัง     อัสสาสัง เทติ โย ชิโน
อะนันตะคุณะสัมปันโน                 อันตะคามิง นะมามิหัง
๙. ระ. ระโต นิพพานะสัมปัตเต      ระโต โย สัตตะโมจะเน
รัมมาเปตีธะ สัตเต โย                    ระณะจัตตัง นะมามิหัง
๑๐. หัง. หัญญะติ ปาปะเก ธัมเม     หังสาเปติ ปะรัง ชะนัง
หังสะมานัง มะหาวีรัง                     หันตะปาปัง นะมามิหัง
๑๑. สัม. สังขะตาสังขะเต ธัมเม      สัมมา เทเสสิ ปาณินัง
สังสารัง สังวิฆาเฏติ                        สัมพุทธันตัง นะมามิหัง
๑๒. มา. มาตาวะ ปาลิโต สัตเต       มานะถัทเธ ปะมัททิโต
มานิโต เทวะสังเฆหิ                       มานะฆาฏัง นะมามิหัง
๑๓. สัม. สัญจะยัง ปาระมี               สัมมา สัญจิตะวา สุขะมัตตะโน
สังขารานัง ขะยัง ทิสวา                  สันตะคามิง นะมามิหัง
๑๔. พุท. พุชฌิตวา จะตุสัจจานิ       พุชฌาเปติ มะหาชะนัง
พุชฌาเปนตัง สิวัง มัคคัง                พุทธะเสฏฐัง นะมามิหัง
๑๕. โธ. โธติ ราเค จะ โทเส จะ      โธติ โมเห จะ ปาณินัง
โธตะเกลสัง มะหาปุญญัง               โธตาสะวัง นะมามิหัง
๑๖. วิช. วิเวเจติ อะสัทธัมมา           วิจิตะวา ธัมมะเทสะนัง
วิเวเก ฐิตะจิตโต โย                        วิทิตันตัง นะมามิหัง
๑๗. ชา. ชาติธัมโม ชะราธัมโม       ชาติอันโต ปะกาสิโต
ชาติเสฏเฐนะ พุทเธนะ                    ชาติมุตตัง นะมามิหัง
๑๘. จะ. จะเยติ ปุญญะสัมภาเร       จะเยติ สุขะสัมปะทัง
จะชันตัง ปาปะกัมมานิ                    จะชาเปนตัง นะมามิหัง
๑๙. ระ. ระมิตัง เยนะ นิพพานัง       รักขิตา โลกะสัมปะทา
ระชะโทสาทิเกลเสหิ                       ระหิตันตัง นะมามิหัง
๒๐. ณะ. นะมิโตเยวะ พรหเมหิ       นะระเทเวหิ สัพพะทา
นะทันโต สีหะนาทัง โย                  นะทันตัง ตัง นะมามิหัง
๒๑. สัม. สังขาเร ติวิเธ โลเก           สัญชานาติ อะนิจจะโต
สัมมา นิพพานะสัมปัตติ                 สัมปันโน ตัง นะมามิหัง
๒๒.ปัน. ปะกะโต โพธิสัมภาเร       ปะสัฏโฐ โย สะเทวะเก
ปัญญายะ อะสะโม โหติ                  ปะสันนัง ตัง นะมามิหัง
๒๓. โน. โน เทติ นิระยัง                 คันตุง โน จะ ปาปัง อะการะยิ
โน สะโม อัตถิ ปัญญายะ                 โนนะธัมมัง นะมามิหัง
๒๔. สุ. สุนทะโร วะระรูเปนะ         สุสะโร ธัมมะภาสะเน
สุทุททะสัง ทิสาเปติ                        สุคะตันตัง นะมามิหัง
๒๕. คะ. คัจฉันโต โลกิยา ธัมมา     คัจฉันโต อะมะตัง ปะทัง
คะโต โส สัตตะโมเจตุง                  คะตัญญาณัง นะมามิหัง
๒๖. โต. โตเสนโต วะระธัมเมนะ    โตสัฏฐาเน สิเว วะเร
โตสัง อะกาสิ ชันตูนัง                     โตละจิตตัง นะมามิหัง
๒๗. โล. โลเภ ชะหะติ สัมพุทโธ    โลกะเสฏโฐ คุณากะโร
โลเภ สัตเต ชะหาเปติ                      โลภะสันตัง นะมามิหัง
๒๘. กะ. กันโต โย สัพพะสัตตานัง   กัตวา ทุกขักขะยัง ชิโน
กะเถนโต มะธุรัง ธัมมัง                   กะถาสัณหัง นะมามิหัง
๒๙. วิ. วินะยัง โย ปะกาเสติ            วิทธังเสตวา ตะโย ภะเว
วิเสสัญญาณะสัมปันโน                   วิปปะสันนัง นะมามิหัง
๓๐. ทู. ทูเส สัตเต ปะหาเสนโต      ทูรัฏฐาเน ปะกาสะติ
ทูรัง นิพพานะมาคัมมะ                    ทูสะหันตัง นะมามิหัง
๓๑. อะ. อันตัง ชาติชะราทีนัง         อะกาสิ ทิปะทุตตะโม
อะเนกุสสาหะจิตเตนะ                    อัสสาเสนตัง นะมามิหัง
๓๒. นุต. นุเทติ ราคะจิตตานิ           นุทาเปติ ปะรัง ชะนัง
นุนะ อัตถัง มะนุสสานัง                   นุสาสันตัง นะมามิหัง
๓๓. ตะ. ตะโนติ กุสะลัง กัมมัง       ตะโนติ ธัมมะเทสะนัง
ตัณหายะ วิจะรันตานัง                     ตัณ