มหาจินดามณีมนต์

Sornpraram

•พระคาถามหาจินดามณีมนต์•
หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ  จ.นครสวรรค์
[คาถาจินดามณีเป็นคาถาที่คนโบราณหวงแหนมาก และถือกันว่าสูงค่ายิ่ง]

•ตั้งนะโม ๓ จบ ฯ

•สิทธิวิชา มหามันตัง จิณตามณี ทิวากะรัง ภูมิยาโจระปาตัสสะมัง ทิพพะจักขุง ฐาวะทิสสะเร จันทาเทวี อะสะมุขขี ทุติยา ปะทะลักขะณา มณีจินตา ปัญจะ ทานังยะสังทาสีทาสัง มาตาปุตตัง วะโอระสัง จิณตามณี สะหัสสะโกติ เทวานัง มนุสสะภาวัง สะมะณะจิตตัง ปุริสะจิตตัง อาคัจฉาหิ ปะริเทวันติ ปิยังมะมะ สัพเพชะนา พะหูชะนา มหามณีจินตา เอหิ พุทธัง ปิโยเทวะมนุสสานัง มหามณีจินตา เอหิ ธัมมัง ปิโย พรหมมานะมุตตะโม มหามณีจินตา เอหิ สังฆัง ปิโย นาคะสุปันนานัง ปินิน ทะริยัง นะมามิหัง พุทโธ โส ภะคะวา ธัมโมโส ภะคะวา สังโฆ โส ภะคะวา อินทะเสน่หา พรหมมะเสน่หา อิสะระเสน่หา อิตถี เสน่หา ราชาเทวี มนตรีรักขัง จิตตังมรณัง จิตตัง มะมะ ฯ

•หากกล่าวถึงพระคาถาจินดามณีแล้ว  มีปรากฎหลายฉบับ หลายครูบาอาจารย์ต่างกันไป
เป็นมนต์คาถา ที่คนโบราณถือกันว่าสูงค่ายิ่งนัก  มีความศักดิ์สิทธิ์ อานุภาพมหาศาล  พรรณนาอิทธิคุณได้ไม่จบสิ้น (ใช้ได้ทุกทาง ทั้งเป็นเมตตามหานิยม หนุนดวงวาสนา  ป้องกันภัย  ขับไล่สิ่งอัปมงคลทั้งหลาย และที่สำคัญ โบราณถือกันนักว่า  "ใครมีมนต์จินดามณี หากินง่าย  เงินทองโภคทรัพย์ไม่ขาดมือ "  
ผู้ใดใคร่ท่องสาธยาย  ขอให้ประกอบด้วยศรัทธา รักษาศีลให้บริสุทธิ์  สวดภาวนาทุกเช้าค่ำ แล้วอธิษฐานเอาเถิด สมปรารถนานักแล ฯ

Sornpraram

คาถาจินดามณีคำว่าจินดามณี อาจหมายถึง ชื่อตำราแบบเรียนหนังสือไทยโบราณ และอาจหมายถึงแก้วสารพัดนึก ภาษาอังกฤษเรียกว่า Crystal ball หรือ Shew stone เป็นดวงแก้วซึ่งเชื่อกันว่าสามารถให้ผลแก่เจ้าของตามใจนึก หรือสามารถบอกเหตุการณ์ในอนาคตได้

คาถาจินดามณี มีหลายสาย หลายเกจิอาจารย์ แต่มีอย่างหนึ่งที่เหมือนกันคือ อ้างอิงกับชาดกที่ชื่อว่า "สุวรรณสังขชาดก" หรือนิทานชาดกเรื่องสังข์ทอง

คำว่า "ชาดก" แปลว่า เรื่องราวหรือชีวะประวัติในอดีตชาติของพระโคตมพุทธเจ้า หรือพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน

ชาดกมี 2 ประเภทคือ

• ชาดกนิบาต เป็นเรื่องราวที่มีอยู่ในพระไตรปิดกภาษบาลี มีทั้งหมด 547 เรื่อง
• ชาดกนอกนิบาต เป็นชาดกที่ไม่ปรากฏในพระไตรปิฎก ไม่ทราบผู้แต่ง แต่มีศิลาจารึกในพม่าจารึกเมื่อ จ.ศ.627 (พ.ศ.1808) บันทึกไว้ว่า แต่งเลียนแบบ ชาตกัฎฐกถา เพื่อใช่สอนศาสนา มี 50 เรื่อง และปัจฉิมภาค 11 เรื่อง รวมทั้งหมด 61 เรื่อง
  

สุวรรณสังขชาดก เป็น 1 ใน 11 ชาดกในปัญญาสชาดกปัจฉิมภาค ซึ่งต่อมาพระบามสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ทรงนำไปแปลงและทรงพระราชนิพนธ์เป็นบทละครนอก เรื่อง "สังข์ทอง"

คาถาจินดามณี อ้างอิงถึงสุวรรณสังขชาดกตอนที่พระโพธิสัตว์ซึ่งก็คือสุวรรณสังขกุมารหรือพระสังข์หนีนางยักขเทวีผู้เป็นมารดาเลี้ยง และนางยักขเทวีก็ติดตามมาวิงวอนขอให้พระสังข์กลับไปกับตน แต่พระสังข์ไม่ยอมกลับ นางจึงได้สอนมนต์ให้พระสังข์เอาไว้ใช้เมื่อยามจำเป็น มนต์ดังกล่าวในชาดกเรียกว่า "ทิพมนต์" ส่วนในวรรณคดีเรื่องสังข์ทอง เรียกว่า "จินดามณีมนต์"

คาถาจินดามณีได้เคยถูกนำไปใช้ในที่บรรทมของพระมหากษัตริย์ในสมัยกรุงศรีอยุธยา เพื่ออัญเชิญเทพยดามาปกปักรักษาพระมหากษัตริย์ขณะทรงบรรทม ซึ่งพบหลักฐานในเอกสารหอสุดแห่งชาติ บันทึกไว้ในส่วนของคาถาอาคมและเลขยันต์ ตำราพิชัยสงคราม



พระคาถาจินดามณีของหลวงปู่ศุข เกสโร วัดปากคลองมะขามเฒ่า จ.ชัยนาท

( บูชาครู ) ตะมังถัง ปะกาเสนโต สัทธาอะหะ อิ มะ อะ วิ ตะ อุ อะ มิ มะ สะ นะ โม
จินดามณี  สหโกฏิ  สัตตังเทวานัง  มนุสสะเทวานัง อะมนุสสะเทวานัง
สะมณีจิตตัง  บุตรีจิตตัง  อาคัจเฉยหิ  ปะริเทวันติ  ปิยังมะมะ  มณีจินดา
ปัญจะทานัง  ทาสาโกมัง  ทาสีโกมัง  ปิลันทัสสะ นะมามิหัง

สัพเพชะนา  พะหูชะนา  มหาจินดา  เอหิพุทธัง
ปิยินทรียัง  เทวะมนุสสานัง  ปิโยนาคะ สุปันนานัง
ปิยินทรียัง  นะมามิหัง

พุทโธโส ภะคะวา  ธัมโมโส ภะคะวา สังโฆโส ภะคะวา
อินทัสสะเหน่หา   พรหมมะสะเหน่หา  อิตถีสะเหน่หา
ราชาเทวี  มณีรักขัง  ปิยังมะมะ  พุทธะสังมิ  นะชาลีติ
พระอะระหัง  สัพพะลาภัง  ประสิทธิเม


คาถามหาจินดามณีมนต์ ของหลวงพ่อเดิม พุทฺธสโร - วัดหนองโพ อ.ตาคลี จ.นครสวรรค์
"สิทธิ วิชา มหามันตัง จิณตามณี ทิวากะรัง ภูมิยาโจระปาตัสสะมัง ทิพพะจักขุง ฐาวะทิสสะเร จันทาเทวี อะสะมุขขี ทุติยา ปะทะลักขะณา มณีจินตา ปัญจะ ทานังยะสังทาสีทาสัง มาตาปุตตัง วะโอระสัง
จิณตามณี สะหัสสะโกติ เทวานัง มนุสสะภาวัง สะมะณะจิตตัง ปุริสะจิตตัง อาคัจฉาหิ ปะริเทวันติ ปิยังมะมะ สัพเพชะนา พะหูชะนา มหามณีจินตา เอหิ พุทธัง ปิโยเทวะมนุสสานัง มหามณีจินตา เอหิ ธัมมัง ปิโย พรหมมานะมุตตะโม มหามณีจินตา เอหิ สังฆัง ปิโย นาคะสุปันนานัง ปินิน ทะริยัง นะมามิหัง พุทโธ โส ภะคะวา ธัมโมโส ภะคะวา สังโฆ โส ภะคะวา อินทะเสน่หา พรหมมะเสน่หา อิสะระเสน่หา อิตถี เสน่หา ราชาเทวี มนตรีรักขัง จิตตังมรณัง จิตตัง มะมะ "


คาถามหาจินดามณี สายล้านนาสำนวนที่ ๑
“มณีจินต๋า ปิยังมังจะธะนังสัสสังสะต๋าปิโก๋มังปัสสะติสีเนหังตัสสะรูเป๋ อะภิมุปัสสะติฯ”

สำนวนที่ ๒
“จินต๋า มณี ปิยัง ปัญจะธะนังยัสสะปาสาทาสิเน โก๋มังปัสสะติ สิเนหังตัสสะรูเป๋นะทุกขะตะอัพภิภูต๋าปิมุตตัสสะสิเนเหวะมะทา สิโยโยสิโหกะละปะติกันตั๋ง นะสะทิโสเมยาจ๋าภาลังสะรังจิตตั๋ง เอวังธัมมาสุภาสิต๋า ฯ”

สำนวนที่ ๓
“จินต๋า มณี ปิยังเมยหัง สัพพะธะนังสุวัณณะ รัชชะฏะสัมปันโน ยะโสโภคาหิสัตตะรัตตะนะมะยังจตุทิสาอาคัจเฉยยะ ธะนังมะตั๋งพะลังอานุภาเวนะ สัพพะธะนัง วุทธิพะลังโหตุนิจจังฯ”

Sornpraram