ความประทับใจที่มีต่ออาจารย์สรายุทธ

LightGuardian

ใครจะไปคิดว่าการเช่าพระกับพี่จ๊อและร่วมส่งมวลสารเพื่อสร้างวัตถุมงคลเมื่อ 4 ปีก่อนจะเป็นเหตุให้ผมได้รู้จักกับอาจารย์สรายุทธผ่านทางโทรศัพท์ นับแต่นั้นมาผมก็มีโอกาสได้รู้จักอาจารย์มากขึ้นผ่านกระทู้และการถามตอบทางเวป ทุกครั้งผมอดสงสัยไม่ได้ว่าคนๆนี้ทำไมถึงได้รู้ลึกแตกฉานขนาดนี้นะ เราเองก็ศึกษามาบ้างแต่ได้เจอคนที่รู้ลึกรู้จริงขั้นนี้ถือเป็นวาสนาชีวิต ผมจึงพยายามเรียนรู้และเก็บเกี่ยวสิ่งที่อาจารย์สรายุทธสอนและแนะนำตั้งแต่นั้นมา

ถ้าจำไม่ผิด ได้เจออาจารย์แบบเห็นหน้าเห็นตาครั้งแรกเพราะเจ๊นกพาไปที่บ้านดรีมเพลสนะ พอได้เจออาจารย์ผมก็รู้สึกได้ว่าอาจารย์เป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยพูดอะไรแต่ใจดีมาก ผมเองก็ชอบถามเรื่องนั้นเรื่องนี้กับอาจารย์ อาจารย์สอนให้แง่คิดดี ว่างๆบางครั้งก็นวดเฟ้นนวดแข้งนวดขาเพื่อทำหน้าที่ศิษย์บ้าง ย้อนคิดถึงตรงนี้ก็ไม่น่าเชื่อนะว่าที่ดรีมเพลส อาจารย์ พี่จ๊อ ศิษย์อย่างพวกเราทุกคน เราอยู่กันเหมือนเป็นบ้านหลังเดียวกันเหมือนเป็นญาติกัน มีอะไรก็แบ่งปันช่วยเหลือกัน สงสัยคงเคยร่วมบุญกันมาก่อน

ต่อมาผมกำลังจะไปเรียนต่อปริญญาโทที่ประเทศอังกฤษ ศิษย์พี่ทิมมอก็แนะว่าให้ไปเรียนวิชากับอาจารย์ก่อนไป ผมก็เลยไปขอเรียนกับอาจารย์ ก่อนจะไปอาจารย์ก็มอบห่อผ้าสีขาวห่อเล็กๆไว้ให้พร้อมบอกว่ากลับไปถึงบ้านค่อยเปิดดูนะ เปิด่อนเด๋วนางโมราออกมา ผมก็เลยกลับไปเปิดดูที่บ้าน ตื่นเต้นตกใจมากเพราะอาจารย์ได้ใส่พระเครื่องที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนพร้อมกับหนุมาน1ตน ผมโทรไปขอบพระคุณอาจารย์เป็นการใหญ่ อาจารย์บอกว่าเห็นเราอยากได้มานานแล้วเลยหาให้ ผมมารู้ทีหลังจากพี่จ๊อนี่แหละว่าพี่จ๊อเช่าหนุมานองค์นั้นกลับมาเป็นมูลค่ามากทีเดียว ผมอึ้งครับ ที่ผ่านมาอาจารย์ก็ให้เรามาเยอะแล้ว นี่แสดงว่าที่อาจารย์ให้แล้วเรายังไม่รู้นี่มันยังมีอีกมากเลยสิ อาจารย์รักเมตตาศิษย์ขนาดนี้ ศิษย์ควรตอบแทนยังไงถึงจะสมควรล่ะ ไม่มีทางเลย

ตลอดเวลาที่ผ่านมาสิ่งที่ผมสัมผัสได้คือ อาจารย์รักศิษย์ทุกคน ไม่ได้เลือกว่าจะยากดีมีจนหรือไม่ ขอเพียงเป็นคนดีศรัทธาหลวงปู่ อาจารย์ดูแลหมด ดูแลตามกำลังวาสนาบารมีและสิ่งที่ศิษย์คนนั้นสนใจ บางคนสนใจวัตถุ บางคนสนใจวิชา บางคนสนใจคำสอน บางคนสนใจทำบุญ บางคนสนใจสนุกสนานกับเพื่อนๆ อาจารย์รักและดูแลทุกคนจริงๆ เว้นเสียแต่ว่าคนๆนั้นจะไม่นับตัวเองเป็นศิษย์ของอาจารย์ ท้ายที่สุดเขาก็จะค่อยๆห่างหายไปเองด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ ยิ่งช่วงหลังนี้อาจารย์มีชื่อเสียงมากขึ้นก็ยิ่งมีคนกล่าวโจมตีต่างๆนาๆมากมาย ผมอดสงสัยไม่ได้ว่าเขากล่าวหาอาจารย์ถึงเพียงนี้ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่เคยรู้จักอาาจรย์จริงๆ ซ้ำร้ายตัวเองยังไม่มีคุณความดีอะไรที่จะไปกล่าวว่าคนอื่นด้วย ผมว่าคนเราไม่สามารถยกตนให้สูงขึ้นได้ด้วยการวิจารณ์คนอื่น หากแต่เกิดจากคุณความดีภายในของตนเอง และคนเราวัดกันที่การกระทำไม่ใช่แค่การพูด สิ่งเหล่านี้อาจารย์สรายุทธแสดงให้พวกเราเห็นมาตลอด

คิดไม่ถึงเลยนะว่าจากจุดเริ่มต้นของการคุยโทรศัพท์กันสั้นๆในครั้งนั้น จะทำให้เราได้เป็นศิษย์อาจารย์กันอย่างทุกวันนี้ ในช่วงชีวิตของผมมีคนที่ถ่ายทอดความรู้และความหวังดีต่างๆมากมาย ในบรรดาผู้มีพระคุณเหล่านี้อาจารย์สรายุทธคือคนที่ผมพูดได้อย่างเต็มปากว่า คนนี้แหละคืออาจารย์ของผม ผมไม่สนใจด้วยซ้ำว่าจะมีเสียงวิพากษ์วิจารย์อาจารย์หรือตัวผมยังไง เพราะวันเวลาเหตุการณ์ที่ผ่านมามันพิสูจน์ตัวเองแล้ว ต่อให้ต้องเป็นศัตรูกับโลกทั้งใบ ผมก็จะยืนหยัดอยู่ฟากฝั่งเดียวกับอาจารย์ และผมเชื่อว่าศิษย์ทุกคนรู้สึกเช่นเดียวกันครับ