ลิขิต 4 ประการจากอินเดีย“ The Four Principles of Spirituality ”
ข้อแรก 1 ตราไว้ว่า “Whomsoever you encounter is the right one” “ไม่มีใครที่ก้าวเข้ามาในชีวิตเราโดยบังเอิญ นี่เป็นการยืนยันว่า บรรดาผู้คนที่เข้ามาเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับเราในจังหวะชีวิตต่างๆนั้น ทุกคนล้วนเข้ามาเพื่อให้เราได้เรียนรู้บทเรียนใด หรือช่วยให้เราแก้สถานการณ์ใด ในขณะหนึ่งขณะใดทั้งสิ้น
ข้อที่ 2 ตามมาว่า “Whatever happened is the only thing that could have happened” “ทุกสิ่งที่เกิดกับเรา ล้วนต้องเกิดเป็นเช่นนั้น” ทุกสิ่งที่เกิดกับเรานั้นไม่อาจเป็นอื่นไปได้ เป็นความหลงผิดยิ่งที่ไปคิดว่า”ชีวิตเราไม่น่าจะเป็นอย่างนี้ ถ้าในอดีตเราได้ทำอย่างนั้น” เพราะเป็นเรื่องที่ต้องเกิด กับเราแน่นอนในทุกรายละเอียดเลยทีเดียว เรามีหน้าที่ ต้องเรียนรู้ในสิ่งที่เกิดขึ้นและก้าวไปข้างหน้า แม้ว่ามันจะฝืนกับความเข้าใจหรืออัตตาของเรา สักปานใดก็ตาม
ลิขิตที่ 3 มีว่า “Each moment in which something begins is the right moment”
“ชีวิตไม่มียืดเยื้ออะไรจบแล้วก็จบเลย” It is that simple. When something in our life ends, it helps our evolution. That is why, enriched by the recent experience, it is better to let go and move on. เป็นคำสอนง่ายๆว่า เมื่อสิ่งใดในชีวิตเราจบลงแล้ว ก็จะช่วยให้เราพัฒนาขึ้น ดังนั้นเมื่อมีประสบการณ์เพิ่มขึ้น เราก็ต้องปล่อยให้บทเรียนนี้ผ่านไป แล้วก้าวเดินต่อไปข้างหน้าอีก เป็นเช่นนี้ตลอดไป (จบข...ความผิดคือสิ่งมหัศจรรย์ให้เราได้เรียนรู้และแก้ไขไม่ให้เกิดสิ่งผิดขึ้นอีกในอนาคตหรือผิดเปนครู ?)
