ทำไมพระถังซำจั๋งเลือกไปอินเดียทางทะเลทรายโกบีครับ - Baan Jompra

1) พระถังซำจั๋งหลบหนีออกจากจีนครับตอนนั้นเส้นทางสายไหมยังปิดเนื่องจากราชสำนักถังมีสงครามรบกับพวกทู่เจี๋ยอยู่ทำให้ท่านต้องอาศัยเส้นทางจากการบอกเล่าของพ่อค้า และบันทึกของหลวงจีนฟาเสียนที่เขียนเอาไว้ก่อนหน้านั้นราวร้อยกว่าปีครับ

ก่อนพระถังซำจั๋งมีหลวงจีนรูปหนึ่งจากดินแดนอาณาจักรเว่ยเหนือเคยเดินทางไปอินเดียมาแล้วในช่วงศตวรรษที่ 5ตอนต้น (ราวๆปี 420-450)ท่านชื่อ หลวงจีนฟาเสียนและได้เขียนบันทึกเส้นทางเอาไว้โดยละเอียดพอสมควร

พระถังซำจั๋งได้บันทึกฉบับนี้เป็นต้นร่างเส้นทางในการเดินทางสู่ชมภูทวีปครับ

2) สมัยนั้นชาวจีนทางเหนือ อย่างชาวจงหยวนไม่ค่อยรู้จักเส้นทางการเดินเรือทางน้ำครับ
แม้ราชวงศ์ฝ่ายใต้อย่างหวู๋ ตงจิ้น หลิวซ่ง ฉี เหลียง และเฉิน จะเคยมีกองเรือขนาดใหญ่และเคยล่องเรือไปค้าขายไกลถึงแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ชวา มลายู และเชื่อกันว่าเคยไปถึงเบงกอลและศรีลังกา

แต่พอราชวงศ์สุยรวบรวมประเทศโดยทำลายราชวงศ์เฉินลงไปอำนาจทางทะเลรวมถึงเทคโนโลยีกองเรือที่ราชวงศ์ฝ่ายใต้เคยสะสมไว้ก็ถูกทำลายหรือกระจัดกระจายไปเสียหมดเมืองท่าที่เคยรุ่งเรืองอย่างเจี้ยนคังก็โดนทำลายไป เมืองท่าริมทะเลส่วนใหญ่ก็ซบเซาลง

นั่นเป็นคำตอบว่าการเดินทางทางเรือโดยกองเรือจีนในยุคของพระถังซำจั๋งนั้นซบเซาลงเพราะราชวงศ์ทางเหนือไม่ส่งเสริมนั่นเองทำให้เกิดสุญญากาศทางอำนาจในทะเลจีนใต้ การเดินทางด้วยเรือจึงอันตรายและไม่สะดวก

3) กองเรือของต้าถังได้รับการฟื้นฟูในช่วงปลายรัชกาลของจักรพรรดิถังไท่จงและรัชกาลของถังเกาจง ครับ เนื่องจากมีการติดต่อกับญี่ปุ่น เวียดนาม และชวาผ่านกองเรือ อีกทั้งยังมีการยกทัพเรือไปโจมตีคาบสมุทรเกาหลีอีกด้วยทำให้มีความจำเป็นที่จะต้องฟื้นฟูกองเรือกลับมาอีกครั้ง

ช่วงทศวรรษที่ 50-70 ของศตวรรษที่7 (ราวปี 650-670) เมืองโบราณในภาคใต้อย่างหัวโจว กับกว่างโจวก็เริ่มทวีปความสำคัญขึ้นมาอีกครั้งในฐานะศูนย์กลางการค้าทางทะเลและประตูสู่ภายนอกทางมหาสมุทรของต้าถังและตามมาด้วยการฟื้นฟูเทคโนโลยีการต่อเรือ การเดินเรือ และเส้นทางการค้าขึ้นมาใหม่

หลังจากพระถังซำจั๋งกลับสู่จีนได้ประมาณ27 ปีคณะพระภิกษุอีกคณะก็มีโอกาสได้เดินทางโดยเรือจากจีนไปสู่อินเดียโดยมีภิกษุที่สำคัญในยุคนี้ก็คือ หลวงจีนอี้จิงครับ ท่านออกจากจีนในปี 671 (7 ปีหลังพระถังซำจั๋งมรณภาพ)โดยเดินทางจากฉางอันไปหยางโจวและลงเรือล่องมหาสมุทรลงใต้ไปกว่างโจว ก่อนที่จะต่อเรือพ่อค้าเปอร์เซียข้ามทะเลจีนใต้ลงไปที่ชวาอ้อมแหลมมลายูไปแวะที่ไทรบุรี และขึ้นฝั่งที่เบงกอลก่อนจะเดินเท้าเข้าสู่อินเดียเหนืออีกทีหนึ่ง