เพราะฉะนั้น ฉันจึงทรนง - Baan Jompra

อย่าไปกลัว อย่าแพ้อะไรง่ายดาย

แม้วันใดผิดไปให้ยืนลุกขึ้นมา

กล้ายอมรับความจริง

สิ่งที่เลยไปไม่คืนกลับมา

วันพรุ่งนี้นั้นยังมีค่า

....ขอให้ทรนง

สร้างรอยยิ้มแต้มพรายเต็มใบหน้า
ความปวดปร่าปิดไว้มิให้เห็น
เกลียดเหลือเกินสายตาคนชาเย็น
แม้ลำเค็ญเพียงไหนซ่อนให้มิด

เมื่อฉันเกิดเป็นหญิงหยิ่งในศักดิ์
แม้เสียหลักช้ำอกสู้ปกปิด
หยาดน้ำตาหยดย้อยเพียงน้อยนิด
ไม่ให้สิทธิ์ไหลอาบทาบแก้มนั้น

ไม่เคยคิดว่าชีวิตจะผิดพลาด
หวังที่วาดหมดสิทธิ์จะคิดฝัน
เมื่อต้องถูกแอบแฝงแรงกดดัน
ยิ้มสู้มันปลอบปลุกทุกคราครั้ง

จบสิ้นแล้วสัมพันธ์ของวันเก่า
ทุกข์รุมเร้าหัวใจไร้ความหวัง
กับนิยายรักที่ไม่จีรัง
เก็บมันฝังให้สนิทดับพิษรัก

เราก้าวเดินห่างกันวันละก้าว
ใจเหน็บหนาวร้าวระบมเหมือนจมปลัก
ฝืนทิฏฐิไม่แคร์แม้ยากนัก
ก็จำหักรักช้ำด้วยคำลา

เฝ้าแต่เตือนหัวใจให้เข้มแข็ง
ใจต้องแกร่งหนักแน่นดั่งแผ่นผา
วูบหนึ่งหยดน้ำใสไหลจากตา
จึงรู้ว่าใจทะนง ล้มลงแล้ว

--ณัชชา--

ที่มาhttp://www.klonthaiclub.com