Baan Jompra
ชื่อกระทู้:
เรื่องเล่า..เสือหัวขาด
[สั่งพิมพ์]
โดย:
oustayutt
เวลา:
2016-1-17 12:39
ชื่อกระทู้:
เรื่องเล่า..เสือหัวขาด
มีคนถามผมว่า ยันต์สักใดที่โดดเด่นที่สุด
ในอีสานเหนือ ผมตอบไปว่ายันต์เสือหัวขาด!
!!
เป็นยันต์ที่มีเอกลักษณ์โดด
เด่นมาก มีเรื่องเล่าถึงประสบการณ์ข
องยันต์นี้สูงมาก โดยเฉพาะสายของพ่อทองสุข ก้อนบุญแห่งบ้านโนนชนะสังคม
เรื่องของพ่อทองสุขกลายเป็น
ตำนานไปแล้ว ผมทราบข่าวการเสียชีวิตของท
่านขณะอยู่เมืองนอก ผมแม้ไม่ใช่ศิษย์สืบทอดสายว
ิชาจากท่าน ก็ได้เก็บกำเอาแยบคายต่างๆท
ี่พ่อเมตตาเล่าให้ฟัง
ปรมมาจารย์สักยันต์เสือหัวข
าดไม่ได้มีแต่พ่อทองสุขท่าน
เดียว!!
หลายคนอาจจะไม่รู้?
ผมขอเล่าอุทธาหรณ์นักไสยศาส
ตร์เรื่องหนึ่ง
เรื่อนี้เกิดขึ้นในปี๒๕๒๔
ปีนั้นบริเวณอำเภอศิวิไล ในปัจจุบันยังเป็นพื้นที่สี
แดงจ๋า ผมหมายถึงพื้นที่ของหน่วยงา
นพรรคคอมิวนิสต์แห่งประเทศไ
ทย แม้แต่นายพินิจ จารุสมบัติในยุคหัวเอียงซ้า
ยก็อยู่ในเขตงานนี้ ในยุคนั้นบริเวณนี้คือบ้านป
่าเมืองเถือนที่ยิงกันฆ่ากั
น กลางวันแสกๆ
บ้านห้วยลึก ตำบลชมภูพร ตอนนั้นขึ้นกับเขตอ.บึงกาฬ วันนั้นครูหนุ่มในโรงเรียนบ
้านห้วยลึกพากันตื่นเต้นกับ
การมาเยือนของอาจารย์เสือ(น
ามสมมุติ) ท่านเป็นอาจารย์สักเสือหัวข
าดที่กำลังมีชื่อเสียง ไม่มีใครรู้พื้นเพท่านนัก
รู้แต่ว่าท่านเป็นชาวจังหวั
ดสุพรรณบุรี ท่านสักเสือหัวขาดเป็นยันต์
หลัก และเหนียวมาก!!
ท่านได้รับเชิญให้มาสักยันต
์ที่บ้านพักครู
เมื่อสักแล้วก็มีการใช้มีดส
ับผมบนหัวลูกศิษย์ผมขาดเหมื
อนฟักลาบ แต่ไม่ระคายหนังศรีษะ บางรายโดนเอามีดกรีดตามตัวเ
สื้อผ้าขาดรุ่งริ่งแต่คมมีด
ไม่ระคายผิว ชาวบ้านเห็นแล้วก็ฮือฮากัน และชักชวนกันมาสัก ที่น่าสังเกตุคือ มีการเอามีดพร้าพาดที่ต้น
โดย:
oustayutt
เวลา:
2016-1-17 12:39
ขา
แล้วใช้สันขวานสับลงไปที่มี
ดพร้าอีกด้วย(แบบการชุบของพ
่อทองสุข)
มีลูกบ้านนั้นนายหนึ่ง เป็นนักเลงเกเร บอกว่าฉันจะเอาปืนไปลองดูสั
กหน่อย หากอยู่ปืนจะไปกราบตีนขอสัก
ด้วย หากไม่อยู่ก็ตายเสีย!!
ค่ำนั้นประมาณสองทุ่ม อ.เสือกำลังจดคาถามหานิยมแจ
กแก่ครูหนุ่มอยู่ หนุ่มเกเรเอาปืนลูกกดจุด22 พาดที่ราวบันใด หางตัวอาจารย์เสือสักวา นึ่ง แล้วลั่นไกออกไป ปัง!(เสียงจุดสองสองแต่ดังใ
นความวังเวงของดงสีชมพู) กระสุนเข้าที่ลิ้นปี่อาจารย
์เสือ อ.ผลุดลุกขึ้นแล้วพูดว่า "ไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไร"แล้วแกก็เป่าคา
ถาใส่ที่แผล เดินได้สองก้าวก็ฟุบลงกับพื
้น ยุคนั้นโรงพยาบาลบึงกาฬไกลส
ามสืบกว่ากิโล แต่พาร่างอาจารย์เสือผ่านบ้
านห้วยลึกแค่สองกิโล อาจารย์เสือก็สิ้นลมเสียแล้
ว!!
.ในยุคบ้านป่าเมืองเถื่อนเช
่นนั้นอ.เสือก็เปรียบเสมือน
ศพไร้ญาติขาดมิตร ตายโหงเช่นนี้ไม่มีใครเผากั
น จึงนำศพท่านใส่เฝือกไม้ฝังไ
ว้ที่ โคกดอนกลอย ใกล้หมู่บ้านตราบเท่าปัจจุบ
ัน
ที่น่าสังเกตในสายวิชาคือ การสักเสือสายนี้คล้ายกับพ่
อทองสุขมาก เช่นการชุบด้วยใบไส้ตัน แม้กระทั้งการชุบด้วยพร้า และมีการสักอักขระ อะไว้ที่ก้านคอลูกศิษย์เสีย
ด้วย ที่น่าสนใจมากๆอีกประการ คือการสักเสือหัวขาดของท่าน
ไม่ได้สักแบบนั้นตลอดกาล เมื่อเวลาล่วงเลยมาได้สามปี
อาจารย์จะสักหัวเสือเพิ่มให
้อีก
ในพ.ศ.นั้นอาจารเสืออายุประ
มาณ ๕๗-๕๘ปี นับว่าอายุไล่เรี่ยพ่อทองสุ
ขมากทีเดียว(พ่อทองสุขเล่าว
่าท่านเริ่มสักตั้งแต่ปี๒๕๐
๒) เรื่องนีน่าค้นคว้าเรื่องสา
ยวิชาจริงๆ
คนเราแม้เหนียวคงปานใด ก็มีจังหวะปลอดอยู่นั่นเอง เร่งทำมรณานุสสติเถิดเจ้า
ความตายแขวนขอเราทุกบาทย่าง
!!
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.1636821889930382.1073741832.1633254706953767&type=3
โดย:
ธี
เวลา:
2016-1-18 13:43
โดย:
Sornpraram
เวลา:
2016-6-16 14:24
ยินดีต้อนรับสู่ Baan Jompra (http://baanjompra.com/webboard/)
Powered by Discuz! X3.2