◎ การสักของหลวงปู่ศุข ◎
เรื่องการสักนี้เป็นที่นิยมทำกันมากในสมัยนั้น แต่ทำไม่บ่อยนัก เพราะต้องใช้หัวหมูบายศรีและการทำมักจะทำครั้งละหลายๆคน ลักษณะการทำแบ่งออกเป็น ๒ แบบ
แบบแรก หลวงพ่อศุขเป็นผู้สักเองยกตัวอย่างเช่น การสักสังวาลย์รอบอกครั้งหนึ่ง ซึ่งมีผู้รับการสักเพียงสองคนเท่านั้น คือกรมหลวงชุมพรเขตร์อุดมศักดิ์ และนายเนตร แพ่งกลิ่น เรื่องนี้นายเนตร แพ่งกลิ่น เป็นผู้เล่าเอง
แบบที่สอง คือให้ผู้อื่นสักแทนเช่นอดีตครูผู้หนึ่งเล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อปลื้ม น้องชายท่านเป็นผู้สักให้พร้อมกับข้าราชการคนอื่นๆอีกหลายคนผู้อื่นที่ทำการสักแทนหลวงพ่อศุขก็มี เช่นหลวงพ่อยังแห่งวัดหนองพญา ซึ่งนายฟัก สอนสุข บ้านตำบลบ้านกล้วย อำเภอเมือง จังหวัดชัยนาทเป็นผู้เล่าให้ฟัง บอกว่าในครั้งนั้นมีผู้สักราว ๔๐-๕๐ คน รวมทั้งผู้เล่าเองด้วย
ถ้าเป็นการสักกระหม่อมเขาใช้โกนผมเฉพาะบริเวณที่จะสักออก แล้วจึงสัก เมื่อสักเสร็จ เขาจะทาทับรอยสักด้วยชาด หลังจากนั้นจึงเข้าไปหาหลวงพ่อศุขให้ปลุกเสกให้ การปลุกเสกทำในพระอุโบสถ์
การสักตามวิธีของหลวงพ่อศุขใช้หัวหมู ๑ หัว บายศรีซ้ายขวา ค่ายกครู มีขันน้ำ๑ ลูก ผ้าขาว ๑ ผืน เงิน ๑ บาท และดอกไม้ธูปเทียน
เมื่อนายเนตร แพ่งกลิ่น สักสังวาลย์รอบอกและปลุกเสกแล้ว ขณะนั่งที่บันไดพระอุโบสถ หลวงพ่อศุขท่านเอาเท้าถีบนายเนตรพร้อมกับขว้างด้วยก้อนหิน ไม่ทราบว่าเป็นเคล็ดอะไรของท่าน
มีเกล็ดเกี่ยวกับการสักกระหม่อมอยู่เรื่องหนึ่ง ซึ่งลุงยง ปานชัยเล่าให้ข้าพเจ้าฟัง คือพระไหว (น่าจะเป็นไสว) ชอบไปให้หลวงพ่อศุขสักและเป่ากระหม่อมให้ซ้ำแล้วซ้ำอีกจนหลวงพ่อศุขจำได้ ท่านเลยแพ่นศีรษะของพระไหวด้วยตะบันหมาก ซึ่งวางอยู่ใกล้ๆ กับมือของท่าน
ผู้บันทึก นายแพทย์สำนวน ปาลวัฒน์วิไชย
จากหนังสือประวัติพระครูวิมลคุณากร ( ศุข ) วัดปากคลองมะขามเฒ่า ตำบลมะขามเฒ่า อำเภอวัดสิงห์ จังหวัดชัยนาท
สโมสรไลอ้อนส์ชัยนาท ร่วมด้วย ชมรมพระเครื่องชัยนาท จัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่ พิมพ์ครั้งที่ ๑ พ.ศ. ๒๕๒๘ จำนวน ๕,๐๐๐ เล่ม ( สงวนลิขสิทธิ์ )
ขอบคุณข้อมูลจากคุณ Ba Daeng
เครดิต เรื่องและภาพ จาก facebook เรื่องเล่าชาวสยาม
ขอบคุณครับ