หลวงปู่สิม พุทธาจาโร
วัดถ้ำผาปล่อง
ต.บ้านถ้ำ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่
ก่อนที่จะได้มาเกิดเป็นคน
ต้องไปปฏิสนธิวิญญาณในครรภ์มารดาในท้องแม่
ในท้องแม่ที่เราทุกคนได้เนื้อหนังมังสังนี้เป็นความลำบาก
เรานั่งสมาธิภาวนาชั่วระยะหนึ่ง
ก็ว่ามีความทุกข์ เจ็บปวด ทุกขเวทนา
ถ้าเรามาคิดดูในเวลามาเกิดในท้องแม่นั้น
เรียกว่า มีความทุกข์มาก
นั่งกอดเข่า ผินหน้าไปทางกระดูกสันหลังของแม่
เหมือนวานรหลบฝน ลิงหลบฝน
กระเพาะอาหารใหม่ตั้งบนศีรษะ
กระเพาะอาหารเก่ารองนั่ง ทนทุกขเวทนา
อยู่ในครรภ์ในท้องอยู่ในกองอุจจาระปัสสาวะ
น้ำเลือดน้ำเหลือง โสโครกปฏิกูล
ไปไหนมาไหนด้วยตนเองไม่ได้
มีแต่ความทุกข์ทรมานอยู่ในคัพโภทร*
เก้าเดือนสิบเดือนจึงคลอดจึงเกิดออกมา
เมื่อเกิดออกมาทีแรก ก็เปื้อนเปรอะเลอะเทอะ
ด้วยน้ำเลือดน้ำเหลือง ด้วยกลิ่นคาวโสโครกปฏิกูล
รูปขันธ์ร่างกายนี้จงพากันกำหนดพิจารณา
(*คัพโภทร [คับโพทอน] แปลว่า ท้องมีลูก, ครรภ์มารดา)
ชาติ-ความเกิด มีทุกข์อย่างไร ให้ดูมาตั้งแต่เป็นธาตุน้ำ
เมื่อเป็นธาตุน้ำแล้วธาตุไฟเผาให้เป็นก้อนเป็นหน่วย
แตกปัญจะห้าแหนง ขาสอง แขนสอง ศีรษะหนึ่ง
ดวงจิตดวงวิญญาณจิตใจก็เข้ามาอาศัย
อยู่ในธาตุนี้ตั้งแต่อยู่ในท้องในครรภ์มารดา
ไม่ใช่ว่าคลอดออกมาแล้ววิ่งเข้ามาอยู่
จิตใจของคนเราทุกคนนี้มาเกิดยึดเอาถือเอา
ตั้งแต่อยู่ในท้องในครรภ์มารดา
มีความทุกข์ทรมานมากมาย เหลือที่จะครณา
จึงได้ “ก้อนกรรมฐาน” ที่นั่งภาวนาอยู่นี้
