หลวงปู่สิงห์ทอง ธัมมวโร
วัดป่าแก้วชุมพล
อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
เหมือนกับเราเขียนหนังสือ
เราเคยเขียนแล้ว ก.ไก่ ก.กา จะไม่เขียนอีก
พอไปถึงระยะที่ควรเขียนก็ต้องเขียนตัวเก่า
การพิจารณาธรรมะก็ทำนองเดียวกัน
ไม่ต้องพิจารณาไปที่อื่นที่ไกล
พิจารณากายพิจารณาใจของตน
ผู้พูดธรรมะก็เหมือนกัน พูดของเก่า
ผู้ปฏฺิบัติธรรมะก็ปฏิบัติของเก่า
เพราะไม่มีอะไรใหม่ในโลก
ถ้าพิจารณากันจริงจังแล้วไม่มีอะไรใหม่
รูป เสียง กลิ่น รส สัมผัส อารมณ์ มันก็ของเก่า
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ มันก็ของเก่า
มันหลงก็หลงของเก่า รู้ก็รู้ของเก่า
ยังมีชีวิตอยู่ก็พิจารณาดูมัน
มันหลงเพราะเหตุใด มันรู้เพราะเหตุใด