เราอาจถูกคนด่าว่าเสียดสี หรือพูดดูหมิ่นให้เจ็บใจ
แต่ถ้าเรามีความอดกลั้นพอ
ไม่ตกเป็นทาสของความโกรธและความวู่วามแล้ว
สิ่งเหล่านั้นก็จะผ่านหายไป
ด้วยการทำเป็นรู้ไม่เท่าทัน หรือทำเป็นไม่ได้ยิน
คนขนาดเราก็ไม่ใช่วิเศษมาแต่ไหน
จะถูกเสียดสีว่ากล่าวบ้างไม่ได้เทียวหรือ
ก็คนขนาดประธานาธิบดี หรือนายกรัฐมนตรีซึ่งมีอำนาจ
ยังถูกด่ากันโครมๆ แล้วเราเป็นอะไรมา
จะถูกกระทบกระเทือนบ้างไม่ได้หรือ ?
บุคคลบางคนดูเหมือนจะมีเรื่องกังวลอยู่แต่การแก้เผ็ดแก้แค้น
หรือพูดจาโต้ตอบกับคนนั้นคนนี้อยู่เนืองนิตย์
ใครพูดจาแหลมมา เป็นต้องถูกโต้กลับไปอย่างสาสม
ถ้านึกไม่ออกในขณะนั้น
ก็ต้องไตร่ตรองหาคำพูดที่จะทำให้อีกฝ่ายหนึ่งเจ็บใจให้จงได้
บางครั้งถึงกับนอนไม่หลับ
มีเรื่องเล่าว่า คนแจวเรือไปได้ ๒ คุ้งน้ำแล้ว เพิ่งนึกคำโต้ตอบได้
อุตส่าห์แจวเรือกลับมาตอบเขาอีกคำสองคำแล้วจึงจากไป
ลองนึกดูก็ได้ว่า บุคคลที่ทำดังนี้จะมีความสุขได้อย่างไร
คัดลอกบางตอนมาจาก...
บทความพิเศษ เรื่องคุณลักษณะพิเศษแห่งพระพุทธศาสนา
โดย อาจารย์สุชีพ ปุญญานุภาพ