..."จิต" ของพระอริยเจ้าขั้นโลกุตระนั้น
แม้จะยังอยู่ในโลก คลุกคลีกับสิ่งแวดล้อมโดยสถานใด
ก็ไม่อาจจูง "จิต" ของท่าน ให้ไขว้เขว เจือปนกับสิ่งเหล่านั้นได้
คือ โลกธรรม ไม่อาจครอบงำ "จิต" ได้เลย
คือ "จิต" ไม่อาจกลับกลายไปเป็น "จิตปุถุชน" ได้อีก
ไม่อาจกลับไปอยู่ใต้อำนาจของกิเลสตัณหาได้อีก
เปรียบเหมือนกะทิมะพร้าวที่คั้นออกมาแล้ว
เอาไปเคี่ยวด้วยความร้อน จนเป็น "น้ำมัน" ออกมาได้แล้ว
ย่อมไม่กลับกลายไปเป็นกะทิเหมือนเดิมอีก
แม้จะเอาไปปะปนระคนกับกระทิอย่างไร
ก็ไม่อาจทำให้ "น้ำมัน" นั้น กลายเป็นกะทิเหมือนเดิมได้...
หลวงปู่ฝากไว้ (หน้า ๙๙)
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
